Norsk lundehund – doświadczony myśliwy z niezwykłą anatomią

Norsk lundehund, a w polskich tłumaczeniu Norweski pies na maskonury to rzadka, ale niezwykle charakterystyczna rasa z pewnymi osobliwymi cechami. Już sama nazwa rasy wskazuje nam na kraj pochodzenia – Norwegie, gdzie psy te są ważnym elementem krajowej kultury. Zdradza nam ona także do czego dokładnie zostały stworzone Lundehundy i jak były użytkowane w dawnych czasach – bowiem w krwi Norsk lundehundów płynie krew wprawionych myśliwych, którzy dzięki swojej niezwykłej gibkości i wytrzymałości potrafiły udać się w pogoń za swoją zdobyczą w nawet najciaśniejsze miejsca, niedostępne dla ludzi. Chociaż w dzisiejszych czasach maskonury, czyli ptaki do polowania których służyły Lundehundy, są objęte ochroną to rasa ta na szczęście została uratowana od wyginięcia i po dzisiejsze dni można je spotkać dość licznie jako towarzysz norweskich rodzin. Zastanawiasz się czy Norweski pies na maskonury to pies dla Ciebie? Chciałbyś wiedzieć jak wygląda Norsk lundehund i czy są trudne w utrzymaniu? Zapraszamy do lektury artykułu, gdzie znajdziesz wszystkie najpotrzebniejsze informacje o tej rasie!

Charakterystyka

Aktywność

Chęć do zabawy

Inteligencja

Łatwość szkolenia

Terytorialność

Linienie

Kontakty z innymi psami

Kontakty z kotami

Kontakty z dziećmi

 

Norsk lundehund - wygląd i opis rasy

  • Rozmiar: 32 - 38 cm
  • Waga: 6 - 7 kg
  • Sierść: krótka
  • Długość życia: około 12 lat

Norsk lundehund – wzorzec rasy

Rasa ta według klasyfikacji FCI została umieszczona w grupie 5, czyli należy do szpiców i psów ras pierwotnych, a dokładniej do sekcji 2 – nordyckich psów myśliwskich. Obecnie, jako że maskonury objęte są gatunkową ochroną, rasa ta nie podlega próbą pracy.

Jak wygląda zatem dorosły pies rasy Norsk lundehund z rodowodem? Wzorcowy pies tej rasy ma:

  • Głowę klinowatą, średniej wielkości z nieco zaokrągloną czaszką,
  • Uzębienie z zgryzem nożycowym, ale zgryz cęgowy lub lekki przodozgryz jest akceptowalny,
  • Oczy ukośne, ale nie wyłupiaste, z żółtawo-brązowo ubarwioną tęczówką i otoczoną ciemną obwódką źrenicą,
  • Trójkątne uszy, szerokie u nasady i średniej wielkości; wyjątkową umiejętnością tej rasy jest zdolność chrząstki płatu ucha do zwijania się w taki sposób, że kanał słuchowy zostaje zamknięty,
  • Prostokątny, mocny tułów z nieco podciągniętym brzuchem,
  • Łapy z również charakterystyczną cechą – bowiem u psów tej rasy występuje polidaktylia, czyli rodzą się one z większą ilością palców niż normalnie – najczęściej jest ich sześć, a opuszek siedem.

Jeśli chodzi o sierść psów należących do rasy Norweski pies na maskonury, jest ona gęsta i twarda, z miękkim podszerstkiem. Włos jest klasyfikowany jako krótki, chociaż wyraźnie bardziej obfity na szyi, gdzie tworzy kryzę oraz na tyle ud i ogonie. Ubarwienie tych psów charakteryzuje się różnymi maściami zawsze występującymi w połączeniu z bielą. Wyróżniamy psy rude, płowe, czarne oraz szare, a także białe z ciemnymi łatami. Włosy charakteryzują się czarnymi koniuszkami, które są zdecydowanie bardziej widoczne u dorosłych osobników tej rasy.

Norsk lundehund – charakter

Norweski pies na maskonury jest z reguły nieufny w stosunku do obcych, ale zdecydowanie przywiązuje się do swojej rodziny. Psy tej rasy są żywe, aktywne i czujne. Mogą zatem sprawdzać się w roli psa stróżującego, który zawiadomi swoją rodzinę o każdym zbliżającym się intruzie. Norsk lundehundy przez swoją nieufność mogą sprawiać wrażenie nieco niezależnych i zdystansowanych, ale przy odpowiedniej socjalizacji i odpowiedzialnym podejściu ze strony dzieci, psy te mogą być w stosunku do nich bardzo przyjazne i stanowić doskonałych towarzyszy zabaw i spacerów. Jeśli chodzi o mieszkanie z innymi zwierzętami, bardzo ważne w tym przypadku jest przedstawienie ich sobie możliwie jak najwcześniej i ich wspólne wychowanie - Norweski pies na maskonury z reguły nie wykazuje agresji do innych psów, ale koty czy inne mniejsze zwierzęta może traktować jako okazję do swoich myśliwskich popisów.

Kolejną, dość ważną cechą Norsk lundehundów, o której powinien wiedzieć ich potencjalny przyszły opiekun to ich zamiłowanie do szczekania i wydawania innych, głośnych dźwięków. Są to psy bardzo wokalne, przez co mogą przeszkadzać one swoją głośnością naszym sąsiadom, szczególnie jeśli nie są oni dużymi fanami psów.

Norsk lundehund – długość życia

Psy tej rasy żyją średnio kilkanaście lat, oczywiście zależnie od ich zdrowia i warunków utrzymywania. Jeśli chcemy aby nasz pies cieszył się jak najdłuższą długością życia, dbajmy o niego już od samego początku i zadbajmy o zapewnienie mu:

  • regularnych wizyt u weterynarza, w tym kontrolnych oraz profilaktycznych,
  • ochrony przed kleszczami i innymi pasożytami typu pchły,
  • odpowiedniej diety, bogatej w naturalne źródło zwierzęcego białka,
  • bezpieczeństwie na spacerach.

Norweski pies na maskonury ze względu na swój silny instynkt myśliwski może mieć skłonności do ucieczek na spacerach oraz z terenu posesji. Należy zatem koniecznie wyposażyć psa w chip, adresówkę oraz najlepiej szelki antyucieczkowe, a także nie spuszczać psa ze smyczy, gdy nie mamy pewności, że wróci na nasze zawołanie. Powinniśmy także zabezpieczyć ogrodzenie naszego domu w ten sposób, aby mieć pewność że nasz pies podczas naszej nieuwagi nie wydostanie się samodzielnie na zewnątrz i nie zgubi, a co gorsza stanie mu się krzywda, na przykład w wyniku wypadku drogowego.

Norsk lundehund – zdrowie

Norsk lundehundy cechują się ogólnie dobrym stanem zdrowia, jednak miewają one charakterystyczne dla rasy gastryczne problemy.

Najbardziej charakterystyczną jednostką chorobową dla tej rasy jest LS, czyli Lundehund Syndrome – zespół dziedziczonych gastroenteropatii, obejmujących zaburzenia funkcjonowania żołądka oraz jelit. Zmiany te pociągają za sobą zaburzenia wchłaniania oraz nadmierną utratę białka przez organizm zwierzęcia. Choroba ta jest dziedziczona recesywnie, jako mutacja genetyczna.

W tym zespole chorób wyróżniamy:

  • Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit, zwanym inaczej zespołem biegunkowym lundehundów. Objawia się on częstymi biegunkami i wymiotami, prowadzącymi do odwodnienia oraz utraty masy ciała na wskutek osłabienia i niedożywienia. Wszystkie te objawy spowodowane są naciekiem komórek zapalnych w ścianie jelit, co powoduje zaburzone wchłanianie składników odżywczych oraz wady trawienia.
  • Limfangiektazje, czyli tak zwaną enteropatię białkogubną. Jest to wrodzone zaburzenie przepływu chłonki w naczyniach jelit oraz krezce, gdzie dochodzi do jej zastoju w tych strukturach anatomicznych. Zastój limfy prowadzi do tracenia przez organizm białka, a powstała hipoproteinemia prowadzi do spadku ciśnienia onkotycznego, co objawia się występowaniem obrzęków w tkance podskórnej. Mogą wystąpić także przesięki do jam ciała, takich jak klatka piersiowa czy jama brzuszna. Dodatkowym objawem tych zaburzeń jelitowych jest oczywiście biegunka połączona z osłabieniem psa i utratą wagi.

Leczenie chorób na tle enteropatii musi być obowiązkowo wskazane przez weterynarza, który dobierze odpowiednie leki dla naszego psa i przypisze mu rygorystyczną dietę, którą musimy przestrzegać aby nasz Lundehund poczuł się lepiej.

Norsk lundehund – pielęgnacja
Norweski pies na maskonury jest raczej niewymagający w pielęgnacji. Wystarczy regularne pozbywanie się martwego włosa poprzez zwykłe rozczesywanie, najlepiej raz w tygodniu. W czasie zwiększonego linienia, występującego głównie podczas zmiany futra przed zimą i po okresie zimy (wiosna, jesień), może być potrzebne zwiększenie częstotliwości szczotkowania. Psy powinniśmy kąpać wyłącznie gdy zajdzie taka potrzeba, ponieważ zbyt częste kąpiele mogą doprowadzić do przesuszenia skóry i zwiększonej łamliwości włosa. Warto tutaj wspomnieć także o pielęgnacji psich zębów, która jest niezbędną czynnością jeśli pragniemy utrzymać naszego psa w dobrym zdrowiu, bowiem gromadzący się w nadmiarze kamień nazębny stanowi niestety idealną pożywkę dla rozwoju bakterii. Nie zapomnijmy także o regularnym przycinaniu pazurów, gdy tego wymagają oraz o kontroli stanu uszu oraz oczu. Warto do wszystkich zabiegów pielęgnacyjnych przyzwyczajać naszego psa już od szczeniaka, tak aby nie były one dla niego stresujące.

Norsk lundehund – żywienie

Norsk lundehund miewają charakterystyczne dla rasy dziedziczone zaburzenia funkcjonowania jelit i żołądka, dlatego trzeba bardzo uważać na ich dietę. Chore psy powinny takową dietę mieć specjalnie dobraną i ułożoną przez lekarza weterynarii. Zdrowe psy i tak powinny dostawać karmę jak najwyższej jakości, z naturalnym i sprawdzonym składem. Jako, że Norweskie psy na maskonury są psami średnich rozmiarów, najlepiej będzie rozdzielić ich porcję karmy na dwa mniejsze posiłki w ciągu dnia, zależnie od aktywności i godzin, w których spacerujemy.

Norsk lundehund – szkolenie i wychowanie

Lundehundy, jako rasa typowo prymitywna bywają dość uparte i mogą sprawiać pewne kłopoty w wychowaniu. Ich przyszły właściciel będzie musiał pogodzić się z faktem, że niektórych zachować Norsk lundehunda zwyczajnie nie będzie dało się oduczyć, ponieważ są bardzo mocno zakorzenione w ich krwi - Norweski pies na maskonury będzie zawsze miał silny instynkt łowiecki, zamiłowanie do kopania oraz może sprawiać problemy z głośnym szczekaniem. W wychowaniu szczeniaka najważniejsze jest nauczenie czystości w domu, podstawowych komend – przy czym warto skupić się szczególnie na przywoływaniu, oraz socjalizacji z innymi psami oraz innymi gatunkami zwierząt, jeśli nasz pies będzie miał z takimi często do czynienia i chcemy uniknąć sytuacji polowania na nie.

Norsk lundehund – szczeniaki i hodowla

Rasa ta jest najbardziej popularna w swoim kraju pochodzenia, czyli oczywiście Norwegii. Jednak nawet w Polsce znajdziemy kilka hodowli tej rasy. Jeśli jesteś zdecydowany na posiadanie szczeniaka tej rasy, będziesz prawdopodobnie musiał uzbroić się w cierpliwość i wyczekiwać zapowiedzi miotu przez hodowlane portale.

Norsk lundehund – ile kosztuje szczeniak tej rasy?

Szczeniaki rasy Norweski pies na maskonury są dość rzadkie w Polsce, jednak istnieje niewielka liczba ich hodowli. Cena za psa tej rasy waha się w granicach kilku tysięcy złotych, najczęściej w okolicy 3-4 tysięcy. Jeśli szukamy podobnego psa do adopcji za darmo, raczej powinniśmy liczyć na psa w typie rasy i bez rodowodu.

Norsk lundehund – historia rasy, ciekawostki

Przypuszcza się, że lundehundy były używane do polowań na wybrzeżach norweskich już nawet 400 tysięcy lat temu. Rasa ta została udoskonalona specjalnie w tym celu i dzięki swoim niesamowitym anatomicznym cechą nie miała sobie równych w polowaniu na maskonury w nawet najcięższych warunkach – istnieją pogłoski, że jeden Lundehund był w stanie złapać nawet sto ptaków dziennie, które stanowiły główne pożywienie uwczesnych ludzi mieszkających na wybrzeżach. Gdy metody polowania zostały zmodernizowane, rasa ta prawie została zapomniana, szczególnie że państwo pobierało od ich posiadania podatek. Dodatkowo po II wojnie światowej największa populacja tej rasy została zdziesiątkowana przez nosówkę, ale na szczęście udało się odratować tą rasę – dzięki czemu istnieje do dziś.

Psy te oprócz sześciu palców i „zamykających się” uszu posiadają także niesamowitą rangę ruchów w stawach ramionowych, dzięki czemu mogą rozchylić swoje przednie łapy płasko na boki. Mają także specjalnie zbudowane kręgi szyjne, umożliwiające im obracanie głowy w bardzo dużym zakresie – potrafią położyć ją sobie na grzbiecie.

Norsk lundehund – dla kogo, jakie ma wady i zalety?

Norweski pies na maskonury to zdecydowanie nie pies dla każdego, jego natura oraz dość duże wymagania aktywności fizycznej raczej mogłyby stanowić problem dla niedoświadczonego posiadacza psów. Lundehundy zdecydowanie lepiej czułyby się w domu z ogrodem, niż zamknięte w mieszkaniu – raczej nie lubią nudy i pozostawiania samemu na długie godziny. Jeśli chodzi o inne zwierzęta, należy przyzwyczajać do nich psa już od szczeniaka.

Zalety:

  • Energiczne i przyjazne, mogą być świetnymi przyjaciółmi dla starszych dzieci,
  • Wyjątkowe i niespotykane cechy anatomiczne,

Wady:

  • Drogi i rzadki w Polsce,
  • Może być uparty i głośny,
  • Silny instynkt łowiecki,
  • Skłonności do ucieczek i kopania.

To może Cię zainteresować:

Pies zjadł ksylitol – co mu grozi?
Cairn terrier – idealny pies dla aktywnych w mini rozmiarze
Uśpienie psa, czyli eutanazja – na czym polega, ile kosztuje?
Jaką miskę dla psa wybrać?
American staffordshire terrier – wrażliwy siłacz
Owczarek belgijski – czy to wyzwanie dla ciebie?
5/5 - (1 vote)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *