Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Linienie
Kontakty z innymi psami
Kontakty z kotami
Kontakty z dziećmi
Początkowo rasa ta wykorzystywana była jako pomoc przy wypasie zwierząt oraz jako psy stróżujące. W dzisiejszych czasach ich niezwykły charakter sprawił, że stanowią nieocenione wsparcie w służbach policyjnych czy w wojsku. Nie są to typowe psy kanapowe, a mimo to zyskały sympatię ludzi i na stałe zagościły też w domach rodzinnych.
Owczarek belgijski – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: do 66 cm
- Sierść: w zależności od odmiany, może być długowłosa, krótkowłosa lub szorstkowłosa
- Długość życia: 10-14 lat
- Waga: do 30 kg
Owczarek belgijski – wzorzec rasy
Jak wygląda owczarek belgijski? Jest to duży pies wielkością zbliżony do owczarka niemieckiego. Harmonijne proporcje, wyraźne umięśnienie i noszona wysoko głowa sprawiają wrażenie siły i elegancji. W klasyfikacji FCI zaliczony jest do psów pasterskich i zaganiających, wymagający próby pracy.
Typowy wygląd owczarka belgijskiego z rodowodem:
- Idealna wysokość w kłębie to 62 cm dla samców i 58 cm dla suk
- Idealna waga samca to 25-30kg, a suk 20-25kg.
- Głowa noszona wysoko, niezbyt długa, o prostych liniach
- Kufa i mózgoczaszka tej samej długości
- Kufa dobrze wymodelowana pod oczami i stopniowo zwężająca się w kierunku nosa
- Kufa dobrze rozdzielona, co oznacza, że gdy jest otwarta to kąciki warg są mocno podciągnięte do tyłu
- Łuki brwiowe i jarzmowe słabo wykształcone
- Czarny nos
- Wargi cienkie, silnie pigmentowane
- Silne białe zęby mocno osadzone w dobrze rozwiniętej szczęce
- Zgryz nożycowy lub ewentualnie cęgowy
- Uzębienie zgodne ze wzorem zębowym. Dopuszczalny brak dwóch pierwszych przedtrzonowców i brak trzeciego trzonowca
- Oczy średniej wielkości, lekko migdałowatego kształtu, skośne ustawienie, koloru brązowego. wyraz oczu żywy, inteligentny i badawczy.
- Uszy małe, wysoko osadzone, wyraźnie trójkątnego kształtu. Sztywne, noszone prosto i pionowo, gdy pies jest czymś zainteresowany.
- Klatka piersiowa sięgająca łokci, niezbyt szeroka lecz głęboka
- Sylwetka powinna zamykać się w kwadracie
- Dobrze umięśniony zad, nieznacznie opadający
- Ogon mocny u nasady, średniej długości, sięgający co najmniej do stawu skokowego
- Kościec kończyn i umięśnienie mocne
Bardzo ważnym kryterium podziału owczarka belgijskiego na poszczególne odmiany jest długość, struktura i kolor sierści. W każdej odmianie sierść musi być gęsta, o dobrej strukturze, zawierająca wełnisty podszerstek. W zależności od wyglądu włosia wyróżniamy 3 odmiany owczarka belgijskiego:
- Odmiana długowłosa – włos długi i prosty na całej długości ciała, z wyjątkiem głowy, zewnętrznej strony uszu i na dolnych części kończyn. Na szyi i przedpiersiu włos bardziej obfity, gdzie tworzy kryzę i żabot. Pośladki obrośnięte gęstym włosem tworzącym portki. Włos na ogonie długi i obfity tworzący kitę. Odmiany owczarka belgijskiego długowłosego to tervueren i groenendael.
- Tervueren posiada wyraźną maskę. Włos barwy płowej z czarnym nalotem lub szarej z czarnym nalotem. Kolor płowy nie może być wyblakły.
- Groenendael posiada maść jednolicie czarną.
- Odmiana krótkowłosa – bardzo krótki włos na głowie, zewnętrznej stronie uszu i dolnych częściach kończyn. Na reszcie ciała sierść krótka. Na szyi szata bardziej obfita tworząca kryzę. Ogon mocno owłosiony, ale sierść nie tworzy kity. Włos na zadzie także jest gęsty i dłuższy. Odmiana krótkowłosa to malinois. Malinois jest barwy płowej z czarną maską i czarnym nalotem.
- Odmiana szorstkowłosa – włos suchy i szorstki, miejscami zmierzwiony. Na wszystkich częściach ciała długość sierść wynosi ok 6 cm, nieco krótsza jest na grzbiecie kufy, czole i kończynach. Brwi, wąsy i broda nie powinny być na tyle obfite by maskować kształt głowy. Na ogonie nie powinno być pióra. Odmiana szorstkowłosa to laekenois. Laekenois ma sierść w kolorze płowym ze śladowym czarnym nalotem.
Nie wszystkie psy spełnią wymogi FCI. Za najważniejsze wady dyskwalifikujące uznaje się:
- Charakter agresywny lub bojaźliwy
- Przodozgryz, tyłozgryz lub zgryz naprzemienny
- Silna depigmentacja nosa, warg lub powiek
- Zwisłe uszy
- Skrócony ogon
- Brak podszerstka
- Umaszczenie o innym kolorze niż opisany we wzorcu dla poszczególnych odmian
Owczarek belgijski – charakter
Wzorzec FCI określa użytkowanie owczarka belgijskiego jako psa pasterskiego, wszechstronnego psa pracującego jako pies obrończy, stróżujący, tropiący, jak również doskonałego psa rodzinnego. Powyższy opis w znacznym stopniu daje wyobrażenie na temat jego charakteru. Owczarek belgijski to niezwykle czujmy i inteligentny pies. Posiada bardzo dużo energii, którą przyszły właściciel będzie musiał nauczyć się spożytkować. W genach zapisaną ma wrodzoną zdolność do strzeżenia stada, dzięki czemu będzie idealnym psem obronnym. Są oddane i bardzo opiekuńcze wobec członków rodziny, ale nieufne wobec obcych. Owczarki belgijskie wykazują także dużą opiekuńczość wobec dzieci, jednak z uwagi na ich duże rozmiary i ogromną siłę nie są polecane jako towarzysze zabaw dla najmłodszych.
Owczarek belgijski – długość życia
Szacuje się, że średnia długość życia owczarka belgijskiego wynosi od 12 do 15 lat. Wiek ten zależy od predyspozycji genetycznych przekazanych psu przez jego rodziców w wyniku procesu hodowlanego, a także od predyspozycji konkretnego zwierzęcia. Dlatego tak ważne są regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii, aby na bieżąco kontrolować stan zdrowia swojego owczarka belgijskiego.
Owczarek belgijski – zdrowie
W dobrych hodowlach psy kwalifikowane do rozrodu pozbawione powinny być wad genetycznych obciążających kolejne pokolenia. Zdarza się jednak, że niektórzy hodowcy nie przeprowadzają odpowiednich badań przed rozmnażaniem swoich zwierząt, w wyniku czego mogą narodzić się szczenięta obciążone takimi chorobami dziedzicznymi, jak np.:
- Dysplazja stawów łokciowych – dotyka ok 4,7% owczarków belgijskich
- Dysplazja stawów biodrowych – dotyka ok 2,9% owczarków belgijskich
- Zwichnięcie rzepki
- Postępujący zanik siatkówki prowadzący do ślepoty
- Wrodzony oczopląs
- Nadczynność tarczycy o podłożu autoimmunologicznym – cierpi na nią 3,1% owczarków belgijskich
Oprócz powyższych chorób dziedzicznych, owczarki bengalskie są predysponowane także do innych chorób niedziedzicznych, takich jak np.:
- Padaczka idiopatyczna – pojawia się najczęściej u zwierząt powyżej 3 roku życia
- Przetrwała błona źreniczna – chorobę tę zdiagnozowano u 6,34% owczarków belgijskich
- Rak żołądka
Owczarek belgijski – pielęgnacja
Psy te ze względu na obecność podszerstka linieją 2 razy do roku i w tym okresie wymagają codziennego szczotkowania. Poza okresem linienia wskazane jest czesanie raz na tydzień, a raz na kilka miesięcy można porządnie je wykąpać w odpowiednim naturalnym szamponie dla psów. Regularnie należy kontrolować długość pazurów, żeby nie sprawiały zwierzęciu dyskomfortu. Są to psy raczej łatwe w pielęgnacji.
Owczarek belgijski – żywienie
Owczarki belgijskie wymagają diety o zwiększonej zawartości białka i podwyższonej kaloryczności, aby zapewnić im prawidłowy rozwój masy mięśniowej. Na rynku dostępnych jest wiele karm komercyjnych dla psów aktywnych, które spełniać będą podwyższone zapotrzebowanie kaloryczne owczarka belgijskiego.
Owczarek belgijski – szkolenie i wychowanie
Owczarki belgijskie są inteligentne i łatwe w tresurze, o ile szkolenie rozpocznie się już w wieku szczenięcym i prowadzić je będzie odpowiednio doświadczony trener. Nie da się wymusić na nich posłuszeństwa krzykiem. Psy tej rasy najlepiej uczą się poprzez zabawę, w tym także zachowań niepożądanych – uczą się nawet mimowolnych ruchów trenera. Rasa ta ma mocny temperament i może przejawiać wrodzoną skłonność do agresji, jeśli trening nie jest prowadzony w odpowiedni sposób.
Poza samym szkoleniem bardzo ważne jest zapewnienie owczarkowi belgijskiemu dużej ilości ruchu – są to psy niezwykle aktywne, które nawet w spoczynku mają napięte mięśnie gotowe do działania. Należy pamiętać, że pies niewybiegany będzie miał w sobie ogrom niespożytkowanej energii, co w przypadku takiej rasy jak owczarek belgijski może doprowadzić do niemiłych konsekwencji.
Dzięki swojemu posłuszeństwu i ogromnej ilości energii są świetnymi sportowcami i zajmują wysokie noty w sportach typu agility, flyball, obedience czy frisbee.
Owczarek belgijski – szczeniaki i hodowla
Profesjonalna hodowla zadba o komplet badań wykluczających możliwe choroby dziedziczne, a także o odpowiednio wczesną socjalizację szczenięcia. Szczenięta tej rasy dojrzewają bardzo szybo i to hodowca musi zadbać o ich odpowiedni rozwój, aby nie dopuścić w przyszłości do agresji na tle lękowym.
Owczarek belgijski – cena
Cena zakupu szczeniąt z rodowodem zależy od prestiżu hodowli i osiągnięć rodziców. Na chwilę obecną cena oscyluje w graniach 3000-5000 zł. Kupując owczarka belgijskiego poniżej tej kwoty istnieje ryzyko, że możemy paść ofiarą pseudohodowcy, a kupiony przez nas pies może znacznie odbiegać od wzorca rasy podanego przez FCI.
Owczarek belgijski – historia rasy, ciekawostki
Klub owczarka belgijskiego został utworzony 29 września 1891 roku w Brukseli. 20 kolejnych lat trwało ustalenie typu i temperamentu owczarka belgijskiego. Najwięcej dyskusji budziła kwestia umaszczenia.
- W Afganistanie owczarki belgijskie malinois wykorzystywane były do wykrywania min.
- Amerykański Secret Serivce wykorzystuje owczarki belgijskie malinois do ochrony Białego Domu.
Owczarek belgijski – dla kogo?
Owczarki belgijskie to psy niesamowicie inteligentne, dlatego też wymagają świadomego i konsekwentnego szkolenia, które jest znacznie trudniejsze i bardziej odpowiedzialne niż w przypadku innych ras. Owczarki belgijskie wymagają też ogromnej ilości ruchu na co dzień. Jeśli nie jesteś w stanie poświęcić znacznej ilości swojego czasu w ciągu dnia na treningi i spacery, może musisz zastanowić się nad inną rasą. Zdecydowanie są to psy jedynie dla świadomego właściciela, który zdaje sobie sprawę z trudności w pracy z tą rasą. Jeśli jesteś osobą wymagającą, konsekwentną, aktywną oraz cierpliwą – owczarek belgijski to może być dobry kompan dla ciebie!
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
