Chart arabski – dostojny sloughi

Chart arabski, zwany też sloughi, to elegancki pies o długiej historii. Jest aktywnym czworonogiem o silnie rozwiniętym instynkcie łowieckim. Czym charakteryzuje się sloughi? Co warto wiedzieć na jego temat? O tym przeczytają Państwo w poniższym artykule.

Charakterystyka

Aktywność

Chęć do zabawy

Inteligencja

Łatwość szkolenia

Linienie

Kontakty z innymi psami

Kontakty z kotami

Kontakty z dziećmi

 

Chart arabski – charakterystyka

  • Rozmiar: psy 66-72 cm, suki 61-68 cm
  • Waga: psy 22-28 kg, suki 18-23 kg
  • Sierść: krótka
  • Długość życia: 13-15 lat

Chart arabski – wzorzec rasy

Chart arabski według klasyfikacji FCI należy do grupy X (charty), sekcji 3 (charty krótkowłose). Prawidłowo wyhodowany sloughi powinien przedstawiać następujące cechy:

  • Głowa: z profilu wydłużona, elegancka, szczupła, dosyć duża,
  • Stop: bardzo słabo zaznaczony,
  • Kufa: w kształcie delikatnego klina wydłużonego,
  • Zęby: prawidłowo wykształcone, szczęki silne, regularne, zgryz nożycowy,
  • Oczy: duże, ciemne, dobrze osadzone w oczodole, czasami powieki lekko skośne, przy jasnych maściach zwykle koloru bursztynowego,
  • Uszy: osadzone wysoko, opadające, przylegające do czaszki, niezbyt duże, trójkątne, lekko zaokrąglone na końcach,
  • Szyja: długa o cienkiej, dobrze napiętej skórze, bez podgardla,
  • Linia górna tułowia: delikatna, z harmonijnymi krzywiznami, guzy biodrowe wyraźnie zaznaczone (ich wysokość równa lub nieco wyższa od wysokości w kłębie),
  • Kłąb: wyraźny,
  • Lędźwie: krótkie, szerokie, lekko wysklepione,
  • Zad: kościsty, szeroki, ukośny, lecz nie spadzisty,
  • Klatka piersiowa: niezbyt szeroka, długa, żebra są płaskie,
  • Linia dolna tułowia: mostek długi, uniesiony, brzuch i boki podkasane,
  • Ogon: cienki, suchy, osadzony na przedłużeniu zadu, noszony poniżej linii grzbietu, powinien sięgać co najmniej do guza piętowego, w spoczynku na końcu wyraźnie zakręcony ku górze,
  • Kończyny przednie: łopatki długie i ukośne, ramię i przedramię mocne, nadgarstek i śródręcze elastyczne,
  • Kończyny tylne: udo płaskie i muskularne, podudzie długie (również dobrze umięśnione), staw skokowy mocny i właściwie ukątowany, śródstopie mocne,
  • Łapy: szczupłe, owalne, pazury czarne lub kolorowe,
  • Umaszczenie: od jasnopiaskowego do piaskowo-rudego, poprzez wszystkie odcienie, z czarną maską lub bez, z czarnym pręgowaniem lub bez, z czarnym nalotem lub bez.

Chart arabski – charakter

Sloughi to „pies jednego pana”, jednakże przywiązuje się do wszystkich członków rodziny. Zwykle jest przyjaźnie nastawiony do dzieci, jeśli te szanują jego przestrzeń i czas na odpoczynek. Chart arabski to pies czuły, bardzo wierny i oddany, co wyróżnia go na tle innych chartów, ma też jednak swoją bardziej niezależną stronę – z tego względu należy od najmłodszych lat sumiennie go szkolić, tak, aby nie wykazywał chęci ucieczek lub niszczenia przedmiotów. Bez wątpienia jest psem inteligentnym, łatwo przyswajającym wiedzę, wymaga jednak silnej ręki i dobrego prowadzenia, by wyrosnąć na posłusznego psa.

Sloughi to doskonali myśliwi. Ze względu na swą dawną użytkowość, posiadają silny instynkt łowiecki, obecnie jednak częściej pełnią funkcję psa do towarzystwa niż pomocnika myśliwego. Mogą sprawdzić się w roli stróża, ze względu na dość dobrze rozwinięty instynkt terytorialny i posiadane cechy obronne.

Chart arabski może akceptować inne zwierzęta, takie jak psy i koty, w swoim środowisku, lecz musi być ku temu odpowiednio przygotowanym. Najlepszą metodą jest socjalizacja ze zwierzętami od lat szczenięcych.

Chart arabski – długość życia

Średnia długość życia psów tej rasy to 13-15 lat, co jest bardzo dobrym wynikiem u czworonogów tej wielkości. Należy pamiętać, że pies będzie żył długo tylko jeśli zostaną mu zapewnione odpowiednie warunki bytowe – dobre żywienie, pielęgnacja, właściwa dawka uchu oraz regularne wizyty u weterynarza.

Chart arabski – zdrowie

Jest to rasa bardzo zdrowa, lecz tak jak u wszystkich chartów zdarzają się u niej naderwania ścięgien czy też urazy związane z pazurami. Wynika to przede wszystkim z ich aktywności, ewentualnie z nieodpowiedniej pielęgnacji. Postępującego zaniku siatkówki u chartów arabskich w Europie prawie się nie spotyka, ze względu na odpowiednie krzyżowanie osobników. Choroby genetyczne prawie u nich nie występują.

Chart arabski – pielęgnacja

Sloughi są rasą bardzo prostą w pielęgnacji, ponieważ prawie nie gubią sierści. Wystarczy od czasu do czasu przetrzeć go zwilżoną ścierką lub kawałkiem irchy. Dobrze znoszą upały, natomiast ze względu na małą warstwę tkanki tłuszczowej są wrażliwe na niskie temperatury. Nie mają skłonności do tycia.

Chart arabski – żywienie

Chart arabski nie jest zbyt wymagający pod względem żywienia, jednakże tak jak każdy pies potrzebuje karmy wysokiej jakości, dobranej pod względem ilości i składników do jego indywidualnych potrzeb. Przy wyborze „sklepowej” karmy warto zwrócić uwagę czy jest ona przeznaczona dla psów aktywnych. Samodzielnie przygotowywane posiłki oraz dieta BARF powinny być konsultowane z lekarzem weterynarii lub psim dietetykiem, tak aby jadłospis zawierał wszelkie potrzebne sloughi składniki odżywcze. Posiłki przygotowywane w domu powinny być dodatkowo uzupełniane preparatami wapniowo-witaminowymi.

Ważny dla psa jest także stały dostęp do wody, która powinna być wymieniana przez właściciela przynajmniej raz dziennie.

Chart arabski – szczeniaki i hodowla

Tak, jak wszystkie psy rasowe, również charty arabskie należy kupować jedynie w sprawdzonych hodowlach. Muszą być one zarejestrowane w ZKwP lub jego odpowiedniku w wypadku kupowania psa za granicą. Zwierzęta muszą być utrzymywane w hodowli w odpowiednich warunkach, a także posiadać wszystkie niezbędne dokumenty. Przed zakupem, warto złożyć tam osobistą wizytę i porozmawiać z hodowcą – w końcu zakup psa to ważna decyzja i należy być przy tym odpowiedzialnym.

Chart arabski – cena

Jako, że w naszym kraju charty arabskie nie są zbyt popularne (aktualnie w ZKwP zarejestrowane są jedynie dwie hodowle), cena szczeniaków jest dość wysoka. Koszt zakupu młodego sloughi z rodowodem to około 3-4 tysiące złotych. Cena zależy od pochodzenia, wieku oraz płci zwierzęcia. Zwykle hodowle rezerwują szczenięta na długo przed ich narodzinami – warto więc śledzić ich strony internetowe i wyczekiwać informacji o planowanych miotach.

Chart arabski – historia rasy i ciekawostki

Początki rasy nie są niestety dokładnie znane. Psy w typie współczesnego charta arabskiego żyły już w czasach starożytnych, czego dowodem są liczne mozaiki i płaskorzeźby z ich wizerunkami, znalezione na terenie Afryki Północnej. Używane byłe one do polowań, między innymi na gazele, antylopy i szakale. Jako jedyne z psów mogły przebywać w namiotach, a gdy kończyły życie przeżywano to tak, jak śmierć człowieka.

Rasa trafiła do Europy w latach 30. XIX wieku za sprawą Francuzów. Zabierali one sloughi ze swoich koloni w Afryce i przywozili do ojczyzny. Najbardziej szczegółowe opisy rasy zostały stworzone przez francuskiego generała Dumasa.

Ciekawostki:

  • sloughi w przeciwieństwie do innych chartów jest dość szczekliwy,
  • rasa nigdy nie była i nie jest popularna w Polsce, aby ją posiadać należy mieć odpowiednie zezwolenie z urzędu miasta,
  • kraj patronacki charta arabskiego to Maroko,
  • rasa jest szczególnie wielbiona przez Beduinów – ozdabiają oni czworonogi amuletami i talizmanami, a po śmierci są opłakiwane na równi z innymi członkami rodziny.

Podsumowanie

Chart arabski to wyjątkowe stworzenie. Nie nadaje się raczej na pierwszego psa, lecz dla doświadczonego i świadomego właściciela będzie idealnym towarzyszem. Cieszy się dobrym zdrowiem, jest aktywny i niewymagający w kwestii pielęgnacji. Stanowi także most ze  starożytnymi czasami. Jedno jest pewne - sloughi to charty inne niż wszystkie, którym wielu ludzi oddało swoje serca.

To może Cię zainteresować:

Buldog angielski – charakterystyka, opis rasy psów, umaszczenie – wszystko co musisz wiedzieć o tej rasie
Basset hound – co kryje się za jego smutnym spojrzeniem?
Choroba Aujeszkyego u psa – wścieklizna rzekoma – objawy i leczenie
Szpic nordycki – opis i charakterystyka rasy
Dlaczego pies je kupy? Wyjaśniamy, dlaczego pies zjada odchody
Ariegeois – pies, który musi biegać
5/5 - (1 vote)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *