Pewnie nie raz zastanawiałeś/zastanawiałaś się czy pies się poci tak jak człowiek. Odpowiedź na to pytanie nie jest oczywista, ponieważ wiele źródeł podaje, że taki proces u nich nie występuje. Jest to po części prawda, jednak nie można powiedzieć w 100%, że psy nie wytwarzają potu. Faktycznie nie pocą się one tak jak ludzie, jednak wydzielina ta jest produkowana.
Człowiek z całą pewnością jest lepiej przystosowany dla schładzania organizmu w upalne dni, jednak psy też całkiem dobrze sobie radzą z tą czynnością. U tych zwierząt gruczoły potowe występują na łapach, dlatego na podłodze w domu możemy zobaczyć mokre ślady, nawet gdy nasz pupil nie wchodził do wody. Pot psa ma także charakterystyczny zapach, stąd łapy psa często mają inną woń niż reszta ciała. Szczególnie mocno możemy go poczuć, gdy warunki atmosferyczne są dość trudne, czyli jest sucho i upalnie.
Jak pocą się zwierzęta?
Wiemy już, że gruczoły potowe u psów znajdują się na łapach, jednak warto też zaznaczyć, że na całej powierzchni ich ciała występują inne ciekawe gruczoły, które co prawda nie mają ochładzać organizmu, lecz być swoistym nośnikiem dla feromonów oraz innych zapachowych substancji. Dzięki tej wydzielinie psy są w stanie się rozpoznać. Jeżeli chodzi o inne zwierzęta to koń czy owca, tak jak człowiek posiadają gruczoły potowe na całym ciele. U kotów jest podobnie jak u psów, czyli gruczoły potowe obecne są tylko na opuszkach łap. W przypadku bydła i świń, pocą się one tylko na ryju. Można zatem powiedzieć, że większość zwierząt poci się na naprawdę małej powierzchni ciała. Warto pamiętać, że pot psa jak i innych zwierząt niekoniecznie ma służyć jako ochładzacz. Tę rolę pełnią inne mechanizmy regulacyjne. Zatem na pytanie czy pies się poci powinniśmy odpowiedzieć „tak, ale w ograniczonym stopniu”.
Mechanizmy regulujące temperaturę ciała, czyli kiedy poznasz, że Twojemu psu jest gorąco.
Najłatwiejszym sposobem odpowiedzi na to pytanie jest zastanowienie się nad tym, co człowiek robi, gdy jest mu gorąco. Prawie każdy żywy organizm reaguje na coś takiego w podobny sposób. Przede wszystkim nasz pies będzie szukał cienia, możemy być pewni, że gdy temperatura jego ciała przekracza pewną wartość lub po prostu odczuwa on dyskomfort termiczny, nie będzie on chciał leżeć w pełnym słońcu. Zapewne położy się on pod drzewem, murem czy w zacienionym kącie mieszkania. Wtedy również nie będzie zbytnio chętny do aktywności fizycznej czy zabaw. Długie spacery również nie będą dla niego atrakcyjne. Nie warto zatem go do tego zmuszać, gdyż może na tym ucierpieć jego zdrowie. Kolejnym objawem, że psu jest gorąco jest dyszenie i ciężki oddech. Jest to jego najlepszy mechanizm walki z wysoką temperaturą. Pamiętaj, że zianie jest zupełnie prawidłową czynnością zarówno w upalne dni jak i podczas aktywności fizycznej. W ten sposób pozbywa się on nadmiaru ciepła z organizmu, dotlenia organizm oraz ułatwia sobie tym prawidłową wentylację. Dzięki temu procesowi, temperatura ciała Twojego pupila spada do bezpiecznych wartości. Spadek temperatury będzie także powodowało rozszerzenie się naczyń krwionośnych w szach i pysku psa. Podczas upałów będzie on miał także wzmożone pragnienie, dlatego dopilnuj, aby zawsze miał dostęp do świeżej wody pitnej. Często, gdy temperatura na dworze jest bardzo wysoka, powoduje ona, że psy które nie lubią się kąpać odczuwają potrzebę brodzenia w wodzie. Nie zawsze psy moczą się całe, czasem wystarczy, aby schłodziły swoje łapy i już to pomoże wyregulować temperaturę organizmu. Czy pies się poci? Wiemy już, że w nieznacznej ilości, co nie ma zbytnio wpływu na regulowanie temperatury ciała, dlatego metody kompensacji są trochę inne.
Jak pomóc swojemu pupilowi w upały?
Gdy nastaje ciężki czas wysokich temperatur, większość psów mocno się męczy, a my jako kochający właściciele chcemy im pomóc w tym trudnym dla nich okresie. Należy zadbać o komfort swojego psa, dlatego przedstawiamy kilka zasad, którymi warto się kierować w upały. Przede wszystkim wyprowadzaj psa na spacery w porach dnia, kiedy są najniższe temperatury. Dobrze, jeżeli będzie do wczesny ranek, późne popołudnie i późny wieczór. Zawsze zabieraj ze sobą wodę pitną dla swojego przyjaciela, a w najgorsze dni skracaj długość spacerów do absolutnego minimum. Pod żadnym pozorem nie zostawiaj psa samego w samochodzie, gdy na dworze szaleją wysokie temperatury! Jest to śmiertelna pułapka, gdyż nasz pupil wtedy czuje się jak w zamkniętej puszce z gorącym powietrzem. W takich przypadkach spada jego wydolność oddechowa, serce bije wolniej i zwierzę mdleje, co w konsekwencji może prowadzić nawet do śmierci z przegrzania. W upalne dni pozwól swojemu psu dyszeć, nigdy (w żadnych warunkach, nie tylko podczas upału) nie stosuj kagańca, który krępuje pysk i nie pozwala ziać. Kaganiec tego typu to zabójstwo dla psa. Zawsze wybieraj takie, które bez problemu pozwalają na otwieranie pyska i swobodny oddech. W letnie dni zapewnij swojemu psu możliwość schowania się w zacienionym miejscu oraz uważaj na nagrzany asfalt podczas spacerów. Lepiej wybieraj zielone tereny, lasy, łąki czy parki. Jeżeli nie masz takiej możliwości to przewieź lub przenieś psa w takie miejsce, ponieważ gorący asfalt może poparzyć opuszki palców.
Czym grozi przegrzanie?
Nie należy nigdy lekceważyć upałów, ponieważ takie warunki atmosferyczne mogą doprowadzić nawet do śmierci Twojego zwierzaka. Bardzo groźny jest udar cieplny, a także omdlenia, osłabienia, wstrząs. Jeżeli widzisz, że Twój pies przed długi czas silnie dyszy, ma problemy z oddychanie, ślini się, wymiotuje, ma biegunkę, pojawiają się krwawienia z nosa czy krew w moczu to jak najszybciej zabierz go do pobliskiego lekarza weterynarii. Bowiem są to pierwsze objawy udaru cieplnego, który jest chorobą zagrażającą życiu organizmu. Kiedy dochodzi do udaru cieplnego? Ta jednostka chorobowa powstaje wtedy, gdy organizm psa nie jest w stanie obniżyć temperatury ciała do normalnego jej poziomu poprzez dyszenie. Czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia udaru cieplnego u psa to niedobór wody, zamknięta przestrzeń, otyłość, nadmierna wilgotność powietrza, intensywny wysiłek fizyczny w czasie upałów, choroby układu krążenia lub choroby układu oddechowego. Najbardziej narażone na udar cieplny są psy ras brachycefalicznych np. mopsy, buldogi francuskie, buldogi angielskie, pekińczyki oraz psy posiadające gęstą sierść np. husky, samoyed czy nowofundland.
Pierwsza pomoc w leczeniu udaru cieplnego.
Najważniejsze jest to, aby wyprowadzić psa z nagrzanego pomieszczenia najlepiej do miejsca, które jest chłodne i zacienione. Musisz zrobić wszystko, żeby pomóc psu się schłodzić. Możesz spryskać skórę psa chłodną wodą (ale nie zimną!). Warto przyłożyć chłodne okłady do brzucha czy pyska. Starajmy się unikać przykładania okładów do sierści, ponieważ jeżeli jest ona mokra i zacznie z niej parować woda, to tworzy się warstwa ciepłego powietrza, która niestety jeszcze bardziej ogrzewa psa. Dlatego ważne jest przykładanie okładów do skóry. Warto także użyć wentylatora. Nigdy jednak nie zanurzaj psa w zimnej wodzie, ponieważ możesz doprowadzić do wstrząsu. Dobrym sposobem jest masaż nóg psa oraz ciała, po to aby poprawić krążenie. Należy jednak pamiętać, że zwierzęta z udarem cieplnym mają tendencję do powstawania siniaków, dlatego trzeba zachować wyjątkową ostrożność. Wszystkie te czynności wykonuj w czasie podróżny do lekarza weterynarii! Nie staraj się ratować psa TYLKO na własną rękę, gdyż praktycznie w każdym przypadku niezbędne jest podanie tlenu, kroplówki i leków.
Co robić, gdy zwierzę traci przytomność?
Do utraty świadomości u psa dochodzi w przypadku, gdy bez wcześniejszych objawów przestaje on reagować na jakiekolwiek bodźce pochodzące ze środowiska zewnętrznego. Mimo wołania przez właściciela, hałasu, dotyku pies wg nie reaguje. Często dochodzi także do wiotkości mięśni oraz bezwładem kończyn. Może także zdarzyć się, że pies utraci kontrolę zwieraczy i zacznie wydawać mocz oraz kał. Taka sytuacja może trwać kilka sekund, kilka minut, ale może się przeciągnąć dłużej. Najczęstszą przyczyną omdleń u zwierząt są zaburzenia w przepływie krwi. Dochodzi do tego często, gdy występuje spadek ciśnienia krwi w dużych naczyniach krwionośnych nawet do około 60 mmHg. Jeżeli wystąpi taka sytuacja, to występuje spadek perfuzji w naczyniach mózgowia co prowadzi do omdlenia. Podczas upału związana jest z tym hipertermia, czyli sytuacja gdy temperatura ciała zwierzęcia to około 40,0-40,5 stopni Celsjusza. Na utratę przytomności w takich warunkach są narażone psy, które cierpią z powodu zapadalności tchawicy, mają choroby serca, psy otyłe czy rasy brachycefaliczne, które mają wąskie nozdrza, deformację krtani oraz krótkie drogi oddechowe. Wszystko to sprawia, że nie są one w stanie prawidłowo ochłodzić się podczas ziajania.
W przypadku utraty przytomności należy udrożnić drogi oddechowe, otworzyć jamę ustną i dość mocno wyciągnąć język na zewnątrz. Warto wyprostować głowę i szyję, a także obserwować czy pies bierze wdech i wydycha powietrze. Klatka piersiowa powinna się unosić, a przez nozdrza powinno wypływać powietrze, które zauważymy przykładając lusterko do nosa (powinno zaparować). Można także sprawdzić to na kępce sierści czy własnej skórze. Jeżeli pies nie oddycha i nie ma tętna to warto rozpocząć resuscytację krążeniowo- oddechową. Uciskamy klatkę piersiową na wysokości 4-5 żebra (w okolicy pachy) oraz wtłaczamy powietrze przez jamę ustną. Schemat to 30 uciśnięć na 2 wdechy. Na minutę powinno się zrobić 100-120 ucisków. Masaż serca i oddechy powinny być kontynuowane aż zostaną przywrócone oddechy i akcja serca. Podczas utraty świadomości zabronione jest podawanie wody do picia, leków doustnych czy jedzenia, gdyż grozi to zachłystem i nagłą śmiercią pacjenta.
W przypadku nagłej utraty przytomności, rozpocznij pierwszą pomoc oraz natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii, który zbada psa nawet jeżeli wrócą mu wszystkie funkcje życiowe. Nie podawaj psu żadnych leków na własną rękę, jeżeli nie masz pewności, ze są one dla niego wskazane.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl