Pumi – owczarek węgierski

Pumi to rzadko spotykana rasa psów pasterskich, która cieszy się wyjątkową sympatią wśród właścicieli. Są to psy niezwykle inteligentne i towarzyskie, ale za wszelką cenę gotowe bronić swojej rodziny. Pumi są posłuszne i wierne, dzięki czemu to psy stanowiące idealne uzupełnienie każdej rodziny.

Charakterystyka

Aktywność

Chęć do zabawy

Inteligencja

Łatwość szkolenia

Terytorialność

Linienie

Kontakty z innymi psami

Kontakty z kotami

Kontakty z dziećmi

 

Pumi– wygląd i opis rasy

  • Rozmiar: samiec do 47 cm, samica do 44 cm
  • Sierść: szorstka i kędzierzawa
  • Długość życia: 12-13 lat
  • Waga: 8-15 kg

Pumi– wzorzec rasy

Pumi to średniej wielkości rasa, która wyglądem przypomina teriera. W klasyfikacji FCI należy do sekcji psów pasterskich w grupie psów pasterskich i zaganiających. Ponadto zgodnie z klasyfikacją FCI, Pumi nie podlega próbom pracy. Typowy wygląd psa rasy Pumi określony w klasyfikacji FCI to:

  • stosunkowo długa i wąska głowa z wydłużoną kufą
  • szeroka i wysklepiona czaszka z długim czołem i umiarkowanie rozwiniętymi łukami brwiowymi
  • słabo zaznaczony stop
  • wąski, tępo zakończony nos o czarnym kolorze
  • ściśle przylegające wargi pigmentowane na czarny kolor
  • dobrze umięśnione policzki
  • umiarkowanie duże, szeroko rozstawione, ciemnobrązowe oczy o owalnym kształcie i inteligentnym wyrazie
  • stojące, wysoko osadzone, średniej wielkości uszy
  • średniej długości, dobrze umięśniona szyja
  • suchy tułów o wyraźnie zaznaczonych mięśniach
  • szczupła sylwetka
  • wyraźny kłąb
  • krótki i prosty grzbiet
  • dobrze związane, krótkie lędźwie
  • krótki, lekko opadający zad
  • niezbyt szeroka i dość głęboka klatka piersiowa
  • lekko wysklepione żebra
  • napięty, lekko podkasany brzuch
  • wysoko osadzony ogon koliście zakręcony nad zadem
  • równoległe i niezbyt szeroko rozstawione kończyny
  • dobrze umięśnione ramiona
  • zaokrąglone, kocie łapy o dobrze wysklepionych palcach
  • mocne, czarne pazury
  • obecność wilczych pazurów niepożądana

Pumi posiada charakterystyczną dla swojej rasy falistą sierść o długości średnio około 5 cm. Okrywa włosowa jest szorstka i gęsta, a naturalnie układa się w charakterystyczne kępki różnej wielkości.  Sierść Pumi jest dość twarda i nigdy nie powinna być gładka. Pumi posiada także dość gęsty, miękki podszerstek który zapewnia psu izolację termiczną i chroni przed deszczem. Psy tej rasy posiadają różne warianty umaszczenia. Każdy odcień sierści powinien posiadać nasycony, jednolity kolor. Dopuszczalne przez FCI warianty umaszczenia to szara, czarna, biała lub płowa.

Pumi – charakter

Pumi prezentuje charakter typowy dla psa pasterskiego – ma idealny węch i nieograniczone zapasy energii. Z tego powodu psy te wymagają dużej ilości ruchu i zabawy w ciągu dnia, a także jak najbardziej nadają się do różnych konkursów sportowych czy węchowych. Pumi mogą przejawiać nieufność wobec obcych, jednak z natury są to psy bardzo towarzyskie, dzięki czemu idealnie sprawdzają się jako psy rodzinne. Z uwagi na silnie rozwinięty instynkt stróżowania, psy rasy pumi wymagają intensywnej socjalizacji od momentu pojawienia się psa w domu. Ważne jest także regularne szkolenie, aby zapobiec rozwojowi u psa niepożądanych cech – pumi wykazuje szczególną skłonność do szczekania, które może okazać się w przyszłości nawykiem niemożliwym do zwalczenia.

Pumi – długość życia

Średnia długość życia psa rasy pumi wynosi około 12-13 lat. Na długość życia psa wpływ ma wiele czynników – wrodzone predyspozycje psa, ale także odpowiednia opieka zapewniona przez właściciela. Pies żywiony odpowiednią dietą, któremu zapewniona jest codzienna dawka aktywności fizycznej i umysłowej będzie cieszył się na pewno dobrą kondycją. Opiekun psa powinien także zadbać o regularną profilaktykę w postaci szczepień i odrobaczenia. Wskazane jest także regularne wykonywanie kontrolnych badań krwi i kału, a także codzienna higiena zębów. Nie należy także zapominać o całorocznym zabezpieczeniu psa przed pasożytami zewnętrznymi jak pchły i kleszcze, które mogą przenosić groźne dla życia psa choroby. W naszym klimacie kleszcze stanowią zagrożenie przez cały rok. Są one odpowiedzialne za wywołanie niebezpiecznych chorób odkleszczowych, takich jak babeszjoza czy anaplazmoza.

Pumi – zdrowie 

Psy rasy pumi zazwyczaj cieszą się dobrą odpornością i niezbyt często chorują. Wykazują jednak predyspozycje do kilku chorób wrodzonych, takich jak:

  • dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – wada o złożonej etiologii, która prowadzi do rozwoju zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej i stanu zapalnego stawów.
  • zwichnięcie rzepki – wrodzona wiotkość więzadeł rzepki prowadzi do jej zwichnięcia, a w konsekwencji zwyrodnienia i postępującej kulawizny.
  • Przetrwałe błony źreniczne
  • Niedoczynność tarczycy
  • Cukrzyca

Jest to tylko skrócona lista chorób, które mogą wystąpić u psa rasy pumi. Właściciel powinien zachować czujność i uważnie obserwować swojego pupila, aby nie przeoczyć początkowych objawów rozwijającej się choroby. Każda wątpliwość powinna zostać omówiona z lekarzem weterynarii, aby jak najszybciej można było wdrożyć odpowiednie leczenie.

Pumi – pielęgnacja

Pumi – pielęgnacja

Pumi to rasa niewymagająca skomplikowanej pielęgnacji. Odpowiednia pielęgnacja sierści psa powinna sprowadzać się do trymowania i lekkiego wymodelowania kształtu głowy i nóg za pomocą nożyczek. Strzyżenie całej sylwetki psa jest niepożądane u tej rasy, o czym należy pamiętać szczególnie planując udział w wystawach i konkursach kynologicznych. Psa należy kąpać jedynie gdy jest to konieczne, nie częściej niż raz na kilka miesięcy. Zbyt częste kąpiele mogą doprowadzić do podrażnienia delikatnej skóry psa, co w konsekwencji może prowadzić do intensywnego świądu, a nawet do rozwoju ciężkich do wyleczenia stanów zapalnych. Do kąpieli psa należy używać jedynie specjalnych delikatnych szamponów przeznaczonych dla zwierząt.

Ważna jest także regularna higiena jamy ustnej psa. Zęby pupila należy czyścić co najmniej 3 razy w tygodniu za pomocą specjalnej szczoteczki z miękkim włosiem. Wskazane jest także używanie specjalnej pasty do zębów przeznaczonej dla psów. Codziennie na zębach psa odkłada się płytka bakteryjna, która prowadzi do powstania kamienia nazębnego. O chorobie przyzębia świadczy nie tylko brzydki zapach dobywający się z jamy ustnej, ale także szereg innych niespecyficznych objawów. Choroba przyzębia wywołuje duży dyskomfort, co może wpłynąć na niechęć psa do zabawy czy jedzenia. Ponadto jest to groźny stan dla całego organizmu, ponieważ bakterie z jamy ustnej w łatwy sposób mogą doprowadzić do rozwoju ropnia okołozębowego czy stanów zapalnych całego przewodu pokarmowego.

Pumi– żywienie

Dieta pumi powinna być dostosowana przede wszystkim do wieku, wagi i aktywności fizycznej psa. Aby dostarczyć psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu należy karmić go zbilansowaną dietą wysokiej jakości. Właściciel w zależności od preferencji czworonoga i zasobności portfela może zdecydować się na komercyjną karmę suchą lub mokrą, bądź przygotowywać posiłki dla psa na własną rękę. W przypadku diety gotowanej bądź surowej warto skorzystać z porady psiego dietetyka, który odpowiednio zbilansuje składniki odżywcze i pomoże w ułożeniu odpowiedniej dla psa receptury.

Pumi – szkolenie i wychowanie

Dostosowane do wieku psa szkolenie należy rozpocząć już od pierwszych chwil pojawienia się w domu psa rasy pumi. Na początku właściciel powinien skupić się na nauce czystości oraz nawiązywaniu z psem odpowiedniej więzi. Warto zadbać także o jak najwcześniejszą socjalizację psa, aby w przyszłości zniwelować ryzyko agresywnych lub lękliwych zachowań. Pumi to psy bardzo inteligentne, które szybko się uczą, potrzebują jednak regularnych treningów i konsekwentnego szkolenia. Właściciel powinien zaopatrzyć się w pyszne smaczki i ulubioną zabawkę, dzięki czemu treningi będą najbardziej efektywne. Pumi to wulkany energii, dlatego świetnie będą sprawdzały się w różnych sportach typu agility czy obedience.

Pumi – szczeniaki i hodowla

Szczenięta rasy pumi, jak każde psie dziecko, wymagają ogromnej troski i prawidłowej opieki. Nowy właściciel powinien obchodzić się z nimi niezwykle delikatnie i z czułością, aby jak najbardziej ułatwić psu aklimatyzację w nowym miejscu. W nowym domu powinny znaleźć się akcesoria takie jak posłanko, zabawki czy maty higieniczne. Ważne jest także odpowiednie żywienie szczenięcia karmami specjalnie dostosowanymi do jego potrzeb żywieniowych. Warto na początek zaopatrzyć się w karmę, którą pumi karmiony był jeszcze w hodowli. Szczenięta mają jeszcze nie do końca wykształcony układ odpornościowy, przez co niezbędna jest odpowiednia profilaktyka. Nowy właściciel powinien zadbać o wykonanie wszystkich niezbędnych dla wieku szczenięcego szczepień, aby zapewnić psu jak najlepszy start w dorosłość.

Pumi – cena

Hodowle psów rasy pumi nie są zbyt popularne w Polsce, z tego powodu osoby zainteresowane kupnem psa tej rasy często zmuszone są do sprowadzenia psa zza granicy. Średnia cena szczenięcia rasy pumi wynosi około 4-5 tysięcy złotych i uzależniona jest przede wszystkim od renomy hodowli i potencjału wystawowego szczenięcia. Pies zakupiony w hodowli powinien posiadać metrykę urodzenia oraz komplet szczepień i odrobaczeń potwierdzonych odpowiednim zapisem w książeczce zdrowia. Należy zawsze upewnić się, że hodowla zrzeszona jest w FCI – tylko wtedy nabywca ma pewność, że pies pochodzi z dobrych warunków i nie powinien być obciążony wadami genetycznymi.

Pumi – historia rasy, ciekawostki

  • Rasa powstała na przełomie XVII i XVIII wieku na Węgrzech, a swój początek wzięła od krzyżowania węgierskich puli z niemieckimi psami pasterskimi. W efekcie powstałą rasa o żywszym temperamencie i nieco odmiennym wyglądzie.
  • Rasa nie jest zbyt popularna na świecie. Najwięcej osobników można znaleźć na Węgrzech, w Szwecji i Finlandii.

Pumi – dla kogo?

Pumi to psy bardzo towarzyskie i rodzinne, dlatego będą stanowiły ideale uzupełnienie każdej rodziny. Będą dobrze czuły się zarówno na wsi jak i w dużym mieście, a także nie potrzebują ogromnej przestrzeni do życia na co dzień. O ile właściciel zagwarantuje psu codzienną dawkę ruchu i zadba o odpowiednie szkolenie to pumi może z powodzeniem mieszkać nawet w małym mieszkaniu. Skłonność psa do szczekania może jednak okazać się uciążliwa dla sąsiadów, więc należy jak najszybciej zadbać o opanowanie tego nawyku. Pumi będą stanowiły także idealne towarzystwo dla ludzi aktywnych i podróżujących, a także dla pasjonatów psich sportów.

To może Cię zainteresować:

Szpic wilczy – wierny strażnik o prastarej historii
Mastif angielski – olbrzym o miękkim sercu
Marchew dla psa – czy jest trująca i czy psy mogą jeść marchew?
Owczarek belgijski – czy to wyzwanie dla ciebie?
Pseudohodowla – co to jest i gdzie zgłosić nielegalną hodowle?
Barbet – francuski brodacz
5/5 - (1 vote)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *