Bullmastiff jako legendarny stróż – opis rasy, wychowanie, pielęgnacja

Bullmastiff – wzorzec rasy

Bullmastiffy to mocno zbudowane średniej wielkości psy o silnym charakterze. Ich atletyczna budowa świadczy o ogromnej sile i krzepie. Pierwszy wzorzec rasy tego czworonoga został opracowany w 1924r. w Wielkiej Brytanii przez angielski Kennel Club. Jednak pierwszy wzorzec rasy zatwierdzono w 1925 roku. W klasyfikacji FCI ich użytkowość określona została jako psy stróżujące, należą one do sekcji molosów typu mastiffa. Typowy wygląd psa rasy bullmastiff to:

• Duża, graniasta głowa
• Umiarkowane zmarszczki widoczne, gdy pies wykazuje zainteresowanie
• Szeroka i głęboka czaszka
• Wyraźny stop
• Szeroki, prosty, czarny nos o dobrze rozwartych nozdrzach
• Krótka, szeroka kufa tworząca kąt ostry z linią profilu
• Wargi nie mogą być obwisłe
• Szeroka żuchwa
• Duże i szeroko rozstawione kły
• Dobrze wypełnione policzki
• Ciemne lub orzechowe oczy średniej wielkości, rozstawione na szerokość kufy
• Małe uszy kształtu litery V, koloru ciemniejszego niż reszta ciała
• Łukowato wysklepiona, bardzo dobrze umięśniona szyja średniej długości
• Krótki i prosty grzbiet
• Szerokie i dobrze umięśnione lędźwie z dość głęboką słabizną
• Szeroka i głęboka klatka piersiowa z dobrze wysklepionymi żebrami
• Głęboki mostek
• Wysoko osadzony, gruby u nasady ogon sięgający stawu skokowego
• Szeroko rozstawione kończyny o mocnym kośćcu
• Dobrze wysklepione, kocie łapy o mocnych opuszkach
• Ciemne pazury

Bullmastiffy posiadają krótką, twardą sierść, która gwarantuje psu odporność na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Dopuszczalne umaszczenie tej rasy to pręgowane, płowe i czerwone. Niepożądane są białe znaczenia z wyjątkiem okolicy piersi. Niezbędnym warunkiem do startu w konkursach jest posiadanie przez psa czarnej maski rozjaśniającej się w okolicach oczu.

Bullmastiff – charakter

Bullmastiffy cechują się przede wszystkim ogromną odwagą i pewnością siebie. Same z siebie nie są agresywne, jak uważa wiele osób.  Z reguły są łagodne i przyjacielskie w stosunku do najbliższych członków rodziny, ale mogą wykazywać nieufność wobec obcych. Bullmastiffy są niesamowicie inteligentne, opiekuńcze i czujne, dlatego bardzo dobrze dogadują się z dziećmi. Mimo swojej lojalności, mają tendencję do niezależności co może utrudniać szkolenie. Psy, które zostały odpowiednio zsocjalizowane w wieku szczenięcym będą dobrze tolerowały inne zwierzęta. Bullmastiffy mają umiarkowaną potrzebę aktywności fizycznej – chętnie będą towarzyszyć właścicielowi podczas długiego spaceru, ale intensywne wycieczki rowerowe to nie ich bajka. Psy tej rasy dobrze odnajdą się zarówno na wsi jak i w mieście.

Bullmastiff – długość życia

Średnia długość życia bullmastiffa wynosi około 8-10 lat. Wiek ten zależy przede wszystkim od indywidualnych cech danego osobnika, które zostały mu przekazane w procesie hodowlanym. Dzięki odpowiedniej opiece, bullmastiff o dobrych predyspozycjach genetycznych może z łatwością dożyć górnej granicy wieku lub nawet i więcej. Aby tak się stało, właściciel musi zadbać o odpowiednie żywienie i aktywność fizyczną swojego psa, aby jego masa ciała była ciągle na odpowiednim poziomie. Koniecznością są także coroczne szczepienia psa, a także stosowanie preparatów na odrobaczenie kilka razy do roku. Bullmastiff to pies, u którego regularne wizyty u lekarza weterynarii powinny być połączone z okresowymi badaniami krwi, pomiarem ciśnienia, a także bardziej specjalistycznym badaniem USG czy echem serca. Dodatkowo wskazane jest całoroczne zabezpieczenie psa przeciwko kleszczom, które przenosić mogą zagrażające życiu psa choroby, jak np. wywołująca anemię i uszkodzenie nerek babeszjoza. Na rynku dostępnych jest wiele preparatów w postaci tabletek, kropli czy specjalnych obroży, które zapewniają ochronę przeciwko kleszczom i innym pasożytom zewnętrznym.

Bullmastiff – zdrowie

Bullmastiff nie należy do psów bardzo chorowitych. Mimo wszystko należy regularnie kontrolować zdrowie swojego psa i w razie wątpliwości szybko konsultować się z lekarzem weterynarii. Większość chorób z początku ma łagodny przebieg, a nieleczone mogą doprowadzić do prawdziwego spustoszenia organizmu. Szybka reakcja właściciela niejednokrotnie ratuje życie zwierzęcia. Bullmastiff jest psem ras dużych, który może być predysponowany do chorób takich jak: 

• Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – wielogenowa wada dziedziczna prowadząca do zapalenia stawów, a następnie do ich zwyrodnienia. Objawia się kulawizną i dotykać może nawet 25% psów rasy bullmastiff.
• Postępujący zanik siatkówki PRA – choroba prowadzi do ślepoty. Jej pierwsze objawy pojawiają się między 6 miesiącem a 4 rokiem życia. Dostępne są testy genetyczne określające podatność psa na jej rozwój.
• Zwichnięcie rzepki – wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, która prowadzi do jej zwichnięcia i procesu zwyrodnieniowego. Objawem choroby jest kulawizna.
• Ataksja móżdżkowa i wodogłowie – rzadka dziedziczna choroba, którą można zdiagnozować podczas badania rezonansem magnetycznym.
• Entropium – podwinięciem brzegów powiek do wewnątrz, co drażni gałkę oczną i prowadzić może do owrzodzenia rogówki. Entropium może występować nawet u 7% bullmastiffów.
• Niedoczynność tarczycy – autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. 5% przebadanych bullmastiffów otrzymało wynik pozytywny.
• Rozszerzenie i skręt żołądka – predysponuje do niego głęboka klatka piersiowa, spożywanie obfitych posiłków i aktywność fizyczna zaraz po jedzeniu. Jest to stan zagrażający życiu wymagający natychmiastowej interwencji chirurgicznej, dlatego tak kluczowy jest odpoczynek po jedzeniu w przypadku średnich, dużych i olbrzymich ras.
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa – choroba serca prowadząca do jego niewydolności.
• Chłoniak – częstotliwość występowania tego nowotworu u bullmastiffów jest znacznie wyższa niż u innych ras.

Bullmastiff – pielęgnacja

Jeżeli zastanawiasz się jak pielęgnować psy rasy bullmastiff, to nie musisz się tym przejmować. Bullmastiff posiada  krótką sierść, która jest bardzo prosta w pielęgnacji. Raz na tydzień należy wyczesać wypadnięte włosy za pomocą szczotki z delikatnym włosiem. Psa można kąpać nie częściej niż raz na 3 miesiące, a na codziennie zabrudzenia wystarczy przetrzeć sierść wilgotną szmatką. Do kąpieli należy używać specjalnych hipoalergicznych szamponów dla psów, które trzeba dokładnie wetrzeć w sierść aż do samej skóry. Następnie preparat należy dokładnie spłukać, ponieważ piana pozostawiona na skórze będzie działa drażniąco. Zbyt częste kąpiele będą miały negatywny wpływ na naturalną mikroflorę skóry psa, co predysponować będzie do namnażania się drobnoustrojów chorobotwórczych powodujących stany zapalne.

Ważnym elementem pielęgnacji psa jest szczotkowanie zębów, co jest kluczowe do zachowania dobrej kondycji jamy ustnej. Zabieg należy wykonywać jak najczęściej, minimum 2 razy na tydzień, z użyciem specjalnej pasty dla psów i szczoteczki z miękkim włosiem. Szczotkowanie powoduje mechaniczne usuwanie gromadzącej się na zębach płytki bakteryjnej, której obecność sprzyja odkładaniu się kamienia nazębnego i powoduje stany zapalne jamy ustnej. Zapalenie przyzębia może objawiać się brzydkim zapachem z pyska, zaczerwienieniem dziąseł, a także niechęcią do jedzenia. Nieleczone stany zapalne prowadzić mogą do uogólnionej choroby całego organizmu, a nawet do wypadania zębów. Psy zazwyczaj dobrze znoszą zabieg szczotkowania, o ile są do niego przyzwyczajane od najmłodszych lat.

Regularnie należy także przycinać pazury przedstawicielom tej rasy, o ile zajdzie taka potrzeba. Zbyt długie pazury powodują dyskomfort podczas chodzenia, a mogą nawet wrastać w opuszkę powodując ogromny ból. Do przycięcia pazurów należy używać specjalnych cążek przeznaczonych dla zwierząt.

Bullmastiff – żywienie

Bullmastify z zasady nie są wybredne i mają dobry apetyt, co predysponuje do tycia. Właściciel musi zadbać o dostarczanie psu odpowiedniej ilości pożywienia o zbilansowanym składzie pokrywającym jego zapotrzebowanie na składniki odżywcze i mineralne. Z pomocą przychodzą gotowe karmy komercyjne renomowanych firm, które sporządzone są ze składników najwyższej jakości. Niektórzy właściciele decydują się na samodzielne przygotowywanie psu posiłków, np. w postaci diety gotowanej lub surowej – BARF, która jest bardzo ciężka do skomponowania, dlatego warto skorzystać z pomocy psiego dietetyka. Bez względu na formę pożywienia, właściciel musi zadbać o odpowiednie zbilansowanie diety i prawidłową kaloryczność. Niedobory mineralne mogą skutkować pogorszeniem odporności, wypadaniem sierści oraz gorszym samopoczuciem. Dieta o za małej kaloryczności powodować będzie spalanie tkanki mięśniowej i znaczne osłabienie. Zbyt duża ilość kalorii natomiast skłaniać będzie do odkładania się tkanki tłuszczowej i zwiększania masy bullmastiffa. Rzutować to będzie na obciążenie układu sercowo-naczyniowego oraz szkieletowego, co przyspieszyć może rozwój np. dysplazji. Z reguły bullmastiff nie jest psem, który pogardzi tym co spadnie właścicielom ze stołu, dlatego kontrola tego co je pies jest bardzo ważna. 

Z uwagi na skłonność bullmastiffów do choroby zwyrodnieniowej stawów, zaleca się dodawanie do diety dodatków wapniowo-witaminowych wspomagających pracę stawów. Aby spowolnić rozwój dysplazji ważne jest także utrzymywanie psa w odpowiedniej kondycji, nie przekarmianie go oraz unikanie wchodzenia po schodach. Bardzo ważne jest to, aby dbać o szczeniaka i nie pozwalać mu intensywnie skakać i wspinać się do ukończenia minimum 3 miesiąca życia. 

Bullmastiff – szkolenie i wychowanie

Bullmastiff jest dobrym uczniem, zazwyczaj nie wykazuje agresji w stosunku do innych zwierząt, ale sprowokowany działa szybko i gwałtownie. Przez swoją ogromną siłę psy te mogą być trudne do opanowania, dlatego tak ważne jest wczesne rozpoczęcie treningu posłuszeństwa i odpowiednia socjalizacja. Treningi powinny odbywać się pod okiem specjalistów, którzy sprawią, że pewny siebie pies będący w dobrej relacji z właścicielem będzie posłuszny i opanowany. Zajęcia w psim przedszkolu warto zacząć jak najwcześniej po ukończeniu kalendarza szczepień. 

Bullmastiff – szczeniaki i hodowla

W ciągu pierwszych miesięcy życia szczenięta bullmastiffa są bardzo wrażliwe i wymagają szczególnej uwagi. Właściciel powinien przestrzegać ułożonego przez lekarza weterynarii planu szczepień i odrobaczeń, aby uchronić szczenię przed bardzo groźnymi dla jego wieku chorobami zakaźnymi. Psie dzieci nie mają jeszcze w pełni rozwiniętego układu odpornościowego, przez co infekcje przechodzą znacznie ciężej od dorosłych osobników. Dlatego też do ukończenia pełnego cyklu szczepień niewskazane są kontakty szczenięcia z innymi, potencjalnie chorymi psami. Odpowiednia profilaktyka w wieku szczenięcym pozwoli bullmastiffowi wyrosnąć na dumnego, dorosłego psa.

Bullmastiff – cena

Cena szczeniaka bullmastifa z hodowli zrzeszonej w FCI wynosi między 3 a 6 tysięcy złotych. Tak duża różnica w cenie zależy przede wszystkim od renomy danej hodowli oraz potencjału wystawowego szczenięcia, na który wpływ mają geny i osiągnięcia konkursowe jego rodziców. Odpowiedzialna, etyczna hodowla dba o ciągłe ulepszanie rasy, a psy przeznaczone do rozrodu powinny być gruntowanie przebadane na obecność wad genetycznych. Zakup psa po okazyjnej cenie od hodowcy, którego nie obowiązują żadne wytyczne, może wiązać się z kupnem szczenięcia obarczonego różnymi groźnymi wadami. Szczenię z dobrej hodowli powinno posiadać metrykę urodzenia oraz książeczkę zdrowia potwierdzającą odbyte szczepienia i odrobaczenia. Bullmastiff jako pies z mocnym charakterem już od urodzenia powinien być kształtowany przez doświadczonego hodowcę. Jego rodzice także powinny być do siebie dopasowani pod względem charakteru i usposobienia. W doborze suki i samca nie ma miejsca na przypadki, o czym wie dobry hodowca. 

Bullmastiff – historia rasy, ciekawostki

• Pierwsze wzmianki o tej rasie pochodzą z 1860 roku. Bullmastiff to rasa wyhodowana w wyniku krzyżowania angielskich mastiffów z buldogami angielskimi. Rasa została uznana przez Angielski Związek Kynologiczny w 1924 roku.
• Historia rasy Bullmastiff sięga czasów, gdy zdobyły popularność jako psy stróżujące i obronne, wykorzystywane do zwalczania kłusownictwa. Poruszają się cicho i niezauważenie. Po pochwyceniu zdobyczy unieruchamiają ją, ale bez wyrządzania jej większej krzywdy i pilnują go do czasu przybycia strażników leśnych lub myśliwych.  
• W filmie „Rocky” u boku Sylwestera Stallone zagrał jego bullmastiff o imieniu Butkus. Inne sławne osoby posiadające bullmastiffa to np. Bob Dylan, Marlon Brando czy Christina Aguilera.

Bullmastif – dla kogo?

Z uwagi na dużą siłę zwierzęcia i możliwe trudności w szkoleniu, bullmastify to rasa polecana raczej dla doświadczonych właścicieli. Psy te dobrze odnajdą się zarówno w mieście jak i na wsi, a powierzchnia mieszkaniowa nie ma dla nich większego znaczenia, o ile właściciel zapewni im kilka spacerów w ciągu dnia. Na pewno będą zadowolone z domu z ogrodem, ale podobnie jak inne rasy poradzą sobie w różnych warunkach.  Opiekun bullmastiffa musi wykazywać się cierpliwością i posiadać dużą ilość czasu, aby przeprowadzić odpowiednie szkolenie i socjalizację psa. Bullmastiffy dobrze sprawdzą się do domu zarówno z małymi dziećmi jak i innymi zwierzętami. Mają silny instynkt obronny, ale poradzą sobie w roli psów rodzinnych. 

Ranking najlepszych karm dla psów
- sprawdź już teraz!

Zobacz ranking >

To może Cię zainteresować:

Kot Devon rex – charakter, pielęgnacja i opis rasy 

Szpic japoński – pielęgnacja, hodowla, opis rasy

Hawańczyk – pielęgnacja, hodowla i opis rasy

Dogue de Bordeaux – znany jako „Śliniak”

Fiński lapphund – stróż reniferów 

Owczarek maremma – niezwykły stróż stada

Puli – uczuciowy stróż i wierny przyjaciel

Mastiff hiszpański – zrównoważony stróż i obrońca

Tornjak – znakomity stróż i przyjaciel rodziny

Dog argentyński – śnieżnobiały stróż