Mastiff hiszpański – zrównoważony stróż i obrońca

Wzmianki o tej niezwykle ciekawej rasie psów pojawiły się już w starożytnych tekstach, które zachwalały ich niecodzienny charakter i użytkowość. Mastify hiszpańskie wykorzystywane były do ochrony domów oraz stad zwierząt i w tej roli świetnie sprawdzają się również teraz. To spokojne, bardzo inteligentne psy, które bezwzględnie oddane będą swojemu właścicielowi i jego rodzinie. Zazwyczaj są to spokojne i opanowane olbrzymy, które doskonale czują się w kochającym “stadzie”, potrzebują sporo uwagi oraz czułości od swojej rodziny. Przy odpowiednim przygotowaniu Mastiff hiszpański stanie się doskonałym przyjacielem, stróżem posesji, a nawet  psem pracującym w służbie wojskowej.

 

Mastiff hiszpański - wygląd i opis rasy

  • Rozmiar: duży 75 - 80 cm
  • Sierść: gęsta, średniej długości
  • Długość życia: 10 - 12 lat
  • Waga: 60 - 90 kg

Mastif hiszpański - wzorzec rasy

W klasyfikacji FCI Mastify Hiszpańskie zaliczany są do grupy II - Pinczerów, sznaucerów, molosów i szwajcarskich psów do bydła, oraz do sekcji 2.2 - Molosów typu górskiego. Nie podlegają próbom pracy.

Psy tej rasy są jednymi z największych na świecie! Mastify są mocno rozbudowane i dostojne, ale co ciekawe, przy swojej ogromnej masie, bardzo zwinne. Ich budowa ciała jest proporcjonalna, a sama sylwetka mocna i umięśniona. Widząc takiego psa od razu czuje się respekt. Ciekawym aspektem jest kolor sierści, który według wzorca FCI nie ma znaczenia. Dlatego też spotyka się Mastify hiszpańskie w wielu odmianach kolorystycznych: żółtej, rudej, czarnej, wilczastej, pręgowanej, a nawet łaciatej.

Cechy, które powinien posiadać Mastif hiszpański z rodowodem:

  • Głowa mocna, kształt ściętej piramidy o szerokiej podstawie
  • Nos duży, szeroki, czarny
  • Zgryz nożycowy
  • Oczy małe, migdałowego kształtu z grubymi powiekami
  • Uszy wiszące, średniej wielkości, trójkątne
  • Szyja szeroka, silna, umięśniona, pokryta grubą skórą
  • Tułów prostokątny, mocny, krzepki
  • Klatka piersiowa szeroka, głęboka, potężna z wyraźnym przedpiersiem
  • Kończyny mocna, muskularne
  • Zad szeroki, mocny, opada pod kątem 45 °
  • Ogon bardzo gruby u nasady i średnio wysoko osadzony, włosy na nim są dłuższe niż na pozostałych częściach ciała

Mastiff hiszpański - charakter

Ten ogromny pies jest pewny siebie, świadomy swojej potężnej budowy oraz związanej z tym siły. Doskonale zdaje sobie sprawę z przewagi jaką dzięki temu uzyskuje, ale na co dzień nie jest agresywny. Korzysta z tego tylko w momentach krytycznych, gdy jego rodzina jest zagrożona, albo zostanie sprowokowany. Mastif hiszpański to  zazwyczaj spokojny i zrównoważony psi strażnik oraz obrońca, ale pomimo swojej masy, w obliczu zagrożenia staje się niezwykle zwinny i gwałtowny.  Zazwyczaj jednak sama jego masywna postura i głośne szczekanie rozwiązuje problem z potencjalnymi intruzami.

Mastif Hiszpański to inteligentny i oddany rodzinie przyjaciel, którego z opiekunem łączy szczególna więź. Szanuje i kocha jednak całe swoje “stado”, więc chętnie spędza czas z rodziną, okazując przy tym wiele czułości. Psy tej rasy bardzo lubią dzieci i są łagodne, gdy mają je pod opieką, jednak ze względu na ich rozmiary należy nadzorować takie interakcje.

Bardzo dobrze dogadują się także z innymi zwierzętami w domu jeśli ich socjalizacja została odpowiednio przeprowadzona.

W stosunku do obcych ludzi i zwierząt jest nieufny, ale przy prawidłowej socjalizacji bez problemu zaakceptuje gości, których przyprowadzi właściciel.

Mastiff hiszpański - długość życia

Średnia długość życia psa tej rasy wynosi 10 - 12 lat. Biorąc pod uwagę średnia długość życia psów z tak dużymi rozmiarami, to naprawdę świetny wynik.

Aby odpowiednio zadbać o zdrowie swojego podopiecznego pamiętaj o:

  • regularnych szczepieniach, obowiązkowych oraz dodatkowych
  • cyklicznym odrobaczaniu i badaniu kału
  • profilaktycznych badaniach kontrolnych
  • prawidłowo zbilansowanej diecie
  • odpowiedniej ilości ruchu
  • pielęgnacji sierści, pazurów i zębów

Mastiff hiszpański  - zdrowie

Ta rasa nie jest bardzo chorowita i nie posiada żadnych poważnych chorób genetycznych. Jednak decydując się na Mastifa hiszpańskiego należy liczyć się z dolegliwościami typowymi dla psów ras olbrzymich.

Najczęstsze choroby jakie u nich występują to:

  • dysplazja stawów biodrowych
  • dysplazja stawów łokciowych
  • wrodzone zwichnięcie łokcia typu 1 i typu 2
  • ektropium powiek
  • entropium powiek
  • kamica cystynowa
  • rozszerzenie i skręt żołądka.

Mastiff hiszpański - pielęgnacja

Pielęgnacja psa tej rasy jest banalnie prosta i opiera się głównie na wyczesywaniu sierści średnio raz  w tygodniu. Okazjonalnie psa należy wykąpać, a dodatkowo jak w przypadku każdego innego czworonoga regularnie należy kontrolować stan oczu, uszu i zębów.

Mastiff hiszpański - żywienie

Aby Mastif Hiszpański mógł prawidłowo się rozwijać należy od samego początku stosować odpowiednio zbilansowana karmę, która pomoże  uroczemu szczeniakowi w niezwykle szybkim wzroście i staniu się majestatycznym psem. Ze względu na szybkie przyrosty i ryzyko nadmiernego obciążenia stawów, warto suplementować suchą karmę preparatami wzmacniającymi stawy.

Należy pamiętać o tym, że tak duży pies potrzebuje sporej porcji jedzenia, aby pokryć swoje zapotrzebowanie energetyczne, ale też jest przy tym bardzo żarłoczny. Dawka pokarmowa musi być wyliczona i dostosowana do jego aktywności, aby nie doprowadzić do otyłości i nadwagi swojego pupila. W przypadku tej rasy warto rozważyć dietę BARF oraz RAW.

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia skrętu żołądka Mastifowi hiszpańskiemu lepiej podawać posiłki częściej, ale w mniejszych ilościach. Dodatkowo bezpośrednio po jedzeniu należy ograniczyć mu możliwość ruchu.

Mastiff hiszpański  - szkolenie i wychowanie

Decydując się na psa tej rasy należy wziąć pod uwagę jego silny charakter, który może stanowić przeszkodę dla osoby niedoświadczonej. Opiekun Mastifa hiszpańskiego musi wykazać się odpowiednim przygotowaniem zanim zacznie pracę ze szczeniakiem, tak aby zapewnić mu odpowiednią socjalizację.

Szczeniaki są zazwyczaj bardzo niesforne i hałaśliwe, a dodatkowo niezwykle mocno się ślinią. Psy ras olbrzymich zazwyczaj dojrzewają dłużej niż ich mniejsi krewni, dlatego Mastify hiszpańskie stają się bardziej opanowane po 2 roku życia. Na początku socjalizacji mogą być nieśmiałe i wycofane, na co należy zwrócić szczególną uwagę podczas zajęć w psim przedszkolu. Młodego Mastifa nie można zrazić do kontaktu z innymi czworonogami, ponieważ mogłoby to przerodzić się w lęk oraz późniejszą agresję.

Mastify hiszpańskie są uparte i trudno je zmotywować, ale po jakimś czasie pracy ze swoim zwierzakiem na pewno poznasz metody wychowawcze, które najlepiej na niego działają. Odpowiednie szkolenie sprawi, że zyskasz cudownego przyjaciela na wiele lat.

Mastiff hiszpański - szczeniaki i hodowla

Mastiff hiszpański - szczeniaki i hodowla

Niestety Mastify hiszpańskie są bardzo rzadko spotykane w naszym kraju i nie ma zbyt wielu hodowli FCI, w których można nabyć psa z rodowodem. Szukając psa dla siebie należy dokładnie sprawdzić czy wybrana hodowla podlega pod Związek Kynologiczny w Polsce, ponieważ to jedyny warunek, który gwarantuje nam, że zwierzę posiadać będzie rodowód. Pozostałe stowarzyszenia prowadzą pseudohodole, które nie funkcjonują zgodnie z prawem naszego kraju. Rodowód to nie tylko kawałek papieru, ale też zapewnienie o prawidłowym stanie zdrowia i pochodzeniu szczeniaka.

Mastiff hiszpański  - cena

Średnia cena Mastifa Hiszpańskiego z rodowodem wynosi 3000 - 5000 zł. Tak duża kwota jest spowodowane przez małą popularnością tej rasy i średnią dostępnością szczeniąt. Szansa na spotkanie psa tej rasy w schronisku i adopcja Mastifa hiszpańskiego za darmo jest niewielka. Warto jednak rozejrzeć się po okolicznych schroniskach i fundacjach, ponieważ może znajdziecie tam psa w typie rasy, które skradnie wasze serce.

Mastiff hiszpański - historia rasy, ciekawostki

  • Pochodzenie tych psów nie jest w pełni znane, ale niektóre źródła podają, że rasa ta dotarła na teren Półwyspu Iberyjskiego wraz z Fenicjanami 2000 lat temu! Dzięki swoim zdolnościom i cechom charakteru wykorzystywane były do przepędzanie raz obrony stad owiec, a także pilnowania domostw.
  • Pierwsze wzmianki o Mastifach hiszpańskich pochodzą z I wieku n.e. Psy tej rasy wspominane były w dziełach autorów takich jak: Pliniusz, Apulejusz oraz Wergiliusz.
  • W 1740 roku w Madrycie wydana została książka pt.: “Agricultura General” autorstwa Alonsa de Herrera, w której można znaleźć wskazówki niezbędne do prawidłowego wyboru psa tej rasy. Dotyczyły one zarówno wyglądu zewnętrznego zwierząt, ale także prób, głównie wytrzymałościowych, jakim podlegały szczenięta tej rasy.
  • Pierwsze osobniki rasy Mastif hiszpański trafiły do Polski dopiero w latach 80. XX wieku.

Mastiff hiszpański - dla kogo?

Przed zdecydowaniem się na adopcję lub zakup psa tej rasy należy rozważyć kilka ważnych kwestii. Mastif hiszpański nie jest odpowiednim psem dla każdego miłośnika zwierząt, ponieważ tego dostojnego olbrzyma trzeba odpowiednio ułożyć, aby nie było z nim problemów. Niestety w przypadku nieprawidłowej socjalizacji i szkolenia mógłby stać się niebezpieczny. Mastif hiszpański polecany jest jedynie doświadczonym przewodnikom, którzy są pewni siebie i są gotowi poświęcić dużo czasu na pracę z nim.

Psy tej rasy wymagają sporo ruchu i najlepiej czują się na wsi, bądź w domach z ogrodem. Jeśli dysponujesz ciasnym mieszkaniem, to tak duży pies może czuć się w nim niekomfortowo.

Jednak te cudowne olbrzymy posiadają także szereg zalet, między innymi są doskonałymi strażnikami i obrońcami domu, a także bardzo czułymi czworonogami. Mastify hiszpańskie bardzo mocno przywiązują się do swojej rodziny i świetnie dogadują się z dziećmi! W kontaktach ze swoim “stadem” są spokojne i cierpliwe.

Dodatkowo należy pamiętać o tym, że Mastify hiszpańskie bardzo dużo się ślinią, co przeszkadza niektórym osobom oraz sprawia, że nie są polecane dla osób z alergią na zwierzęta.

To może Cię zainteresować:

Perfumy dla psów – czy to dobry pomysł?
Canaan dog – wartowniczy pies z Izraela
Dlaczego pies je kupy? Wyjaśniamy, dlaczego pies zjada odchody
Leonberger – łagodny stróż
Beagle harrier – aktywny pies rodzinny
Drugi pies w domu – jak przygotować się na nowego członka rodziny?
5/5 - (10 votes)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *