Szpic fiński – narodowy pies Finlandii

Szpice fińskie, jak można domyślić się po ich nazwie, pochodzą z Finlandii, gdzie nazywane są dźwięcznie „Suomenpystykorva”. Najwięcej przedstawicieli tej rasy spotkamy w krajach skandynawskich, a także w Anglii, gdzie rasa ta zawitała jako pierwsza poza swym rodzimym krajem. W Polsce szpice fińskie stanowią dość rzadki widok. Szpice te służyły jako psy do polowań, i dalej są w tym celu używane w Finlandii, gdzie polują głównie na małą zwierzyne, chociaż także spotyka się wzmianki o używaniu ich do polowań na tak ogromną zwierzęta jak łosie. Świadczy to o ogromnych pokładach odwagi u tak niskiego psa, którego główną rolą w polowaniach było obszczekiwanie zwierzyny, nie pozwalając jej uciekać i jednocześnie wskazując myśliwym jej położenie. Nikogo nie zdziwi więc pozostała u nich hałaśliwość, która mogłaby przyprawić niektórych o zawroty głowy – podaje się że dorosły szpic fiński jest w stanie szczekać aż 160 razy na jedną minute!

Charakterystyka

Aktywność

Chęć do zabawy

Inteligencja

Łatwość szkolenia

Terytorialność

Linienie

Kontakty z innymi psami

Kontakty z kotami

Kontakty z dziećmi

 

Szpic fiński – wygląd i opis rasy

  • Rozmiar: 39-50 cm
  • Waga: 7-13 kg
  • Sierść: średnia
  • Długość życia: 12-14 lat

Szpic fiński – wzorzec rasy

Szpic fiński został zaklasyfikowany według FCI w grupie 5, czyli szpiców i psów ras pierwotnych oraz ze względu na jego użytkowanie w polowaniach należy też do sekcji 2 – nordyckich psów myśliwskich. Psy te nie są użytkowane poza krajami skandynawskimi, podlegają próbom pracy tylko w Finlandii, Norwegii i Szwecji. Jak wygląda dorosły wzorcowy szpic fiński z rodowodem?

  • Ma jajowatą, rozszerzającą się stopniowo w kierunku uszu głowę,
  • Wyprostowane, szpiczaste uszy,
  • Wąską i stopniowo zwężającą się kufę,
  • Migdałowe, ukośne oczy,
  • Dość krótką umięśnioną szyje, z kryzą u samców,
  • Niemal kwadratową, mocną budową,
  • Zakręconym do przodu ogonem,
  • Mocnymi prostymi kończynami,
  • Okrągławymi łapami, zwanymi nawet „kocimi”.

Jeśli chodzi o to jak wygląda szata szpica fińskiego, jego włosy są dłuższe na tułowiu i uniesione, a na głowie i kończynach       krótsze i bardziej przylegające. Najdłuższa sierść występuje na ogonie i tyle ud, gdzie tworzy tak zwane „portki”. Szpice fińskie charakteryzuje ich lisie umaszczenie, od czerwonego do złotobrązowego, z jasnym podszerstkiem i jaśniejszym odcieniami. Dopuszczalne są białe znaczenia na łapach i klatce piersiowej. Z ciemnych oczu szpica fińskiego można wyczytać jego czujność i żywy temperament.

Szpic fiński – charakter

Szpice pochodzące z Finlandii charakteryzuje odwaga i duże pokłady energii, jak przystało na psa myśliwskiego. Są one samodzielne i wręcz uparte, co może stwarzać wyzwanie przy szkoleniu, dlatego już od szczeniaka należy wprowadzić oparte na pozytywnych, ale stanowcze wychowanie. Szpice są raczej nieufne i dystansują się od obcych, ale przywiązują się do swojej rodziny i mogą być doskonałymi psami towarzyszącymi, także dla dzieci. Szpice fińskie nie powinny być niebezpiecznymi psami dla ludzi, a co do innych zwierząt należy zachować ostrożność, ponieważ ich silny instynkt łowiecki może stwarzać problemy. Szpice są wesołe i żywotne, dlatego będą doskonałymi towarzyszami zabaw. Mogą mieszkać w mieście, ale trzeba pamiętać, że są to psy aktywne i wymagają one długich spacerów, a dodatkowo są też bardzo hałaśliwe, co może być przeszkodą do utrzymania tego psa gdy mamy nielubiących psów sąsiadów.

Szpic fiński– długość życia

Długość życia szpiców fińskich wynosi przeciętnie 12-14 lat, ale trzeba pamiętać że jest to średnia wartość i odpowiednio dbając o naszego psa możemy dać mu szansę na dłuższe, a już na pewno szczęśliwsze, życie. Nie możemy zaniedbywać wizyt u weterynarza, zarówno tych kontrolnych jak i profilaktycznych, pamiętając o przestrzeganiu wszystkich szczepień i terminów odrobaczania. Aby zadbać o jego formę musimy zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu oraz karmić go dobrej jakości karmą. Aby zadbać o bezpieczeństwo naszego szpica na spacerze warto zaopatrzyć się w długą linkę zamiast spuszczać go ze smyczy, ponieważ ze względu na łowcze popędy może uciec i się zagubić. Dodatkowo pamiętajmy o zaczipowaniu naszego podopiecznego i zaopatrzeniu go w adresówkę przy obroży, lub nawet jedną z nowszych opcji – GPS.

Szpic fiński– zdrowie

Szpice fińskie charakteryzuje bardzo dobre zdrowie, nie występują typowe choroby genetyczne dla tej rasy. Podejrzewa się, że jest to spowodowane pierwotnym pochodzeniem tej rasy i jej odpornością na rozmaite warunki.

Szpic fiński – pielęgnacja

Szpic fiński lubi być czysty, po spacerach sam będzie czyścił swoje futro, a jego opiekunowi pozostaje kąpiel przy bardziej kłopotliwym zabrudzeniu oraz regularne szczotkowanie co jakiś czas aby zmniejszyć linienie. Trzeba także pamiętać o higienie zębów, uszu oraz o przycinaniu pazurków.

Szpic fiński– żywienie

Jako że szpice fińskie są bardzo żywotne, ich metabolizm jest szybki i potrzebują odpowiednio zbilansowanej karmy która zaspokoi ich wymagania. Szukając takiej karmy trzeba zwrócić uwagę w szczególności na skład, tak aby był jak najbardziej przejrzysty i zawierał tylko naturalne składniki. Karmę psów warto rozdzielić na porcje w ciągu dnia, na przykład jedną rano i wieczorem, zamiast podawać jedną dużą. Należy także uważać z ilością smakołyków podawanych w ciągu dnia i unikać podawania ludzkiego jedzenia.

Szpic fiński – szkolenie i wychowanie

Psy tej rasy są inteligentne i przyzwyczajone do pracy u boku człowieka, ale jednocześnie samowolne i uparte, więc trening może stanowić trudne zadanie. Trzeba jednak pamiętać, że nic pozytywnego nie osiągniemy krzykiem i stosować wyłącznie pozytywne szkolenie, najlepiej pod okiem doświadczonego behawiorysty. Już od pierwszych dni szczeniaka w naszym domu warto rozpocząć naukę, na przykład od utrzymywania czystości w domu i socjalizacji z innymi psami. Przy odpowiednim treningu szpic fiński będzie idealnym członkiem kochającej rodziny.

Szpic fiński – szczeniaki i hodowla

Szczeniaki szpiców fińskich są bardzo rzadko dostępne w Polsce, chociaż istnieje mała ilość hodowli tej rasy. Szukając szczeniaka należy pamiętać o tym, aby hodowla była zarejestrowana w związku kynologicznym i każdy pies posiadał oficjalny rodowód FCI. Dzięki temu unikniemy zagrożenia wspierania pseudohodowli, w których psy są z reguły traktowane jako zysk, trzymane w złych warunkach hodowlanych i nie są poddawane badaniom, przez co mogą mieć poważne problemy zdrowotne.

Szpic fiński – ile kosztuje?

Jako że jest to unikatowa rasa, cena szczeniaka szpica fińskiego z Polskiej hodowli wynosi około 6 tysięcy złotych. Jednak trzeba pamiętać jak trudno dostępna jest to rasa i jeśli nam na niej zależy możemy myśleć o sprowadzeniu psa z zza granicy, na przykład Anglii, ale musimy być przygotowani na znacznie większy koszt.

Szukając psa w typie tej rasy warto także zaglądnąć do schronisk i fundacji, gdzie czekają psy do adopcji za darmo, co prawda bez rodowodu, ale gotowe na przekazanie całej swojej miłości nowej rodzinie.

Szpic fiński – historia rasy, ciekawostki

Istnieje parę teorii co do pochodzenia tej rasy. Przyjmuje się, że mogą one pochodzić od wilków jako rasa pierwotna, lub nawet od starożytnego półdzikiego psa z Indii. Mówi się, że szpice fińskie mogły także przybyć do Finlandii u boku plemion ugrofińskich. Jeśli chodzi o to co wiadomo na pewno, rasa ta jest w Finlandii zarejestrowana już od 1892 roku, a istnieje wiele wzmianek że i wcześniej psy w typie tej rasy były towarzyszami myśliwych.

Szpic fiński – dla kogo?

Szpice fińskie raczej nie stanowią dobrego wyboru dla niedoświadczonych psiarzy szukających pierwszego psa, ponieważ są stanowcze i samodzielne. Jeśli jednak umiejętnie przeprowadzi się trening, dbając aby utrzymać ciekawość psa i go odpowiednio nagradzając, szpic fiński może stać się ułożonym psem i doskonałym towarzyszem dla rodziny. Szpice idealnie dopasują się do aktywnej rodziny, także z dziećmi, przy ich odpowiednim obchodzeniu z psem. Szpice fińskie są myśliwymi, więc raczej ciężko o przyzwyczajenie ich do mieszkania z innymi zwierzętami, chociaż nie jest to niemożliwe, zwłaszcza przy przyzwyczajaniu już od szczeniaka

Zalety:

  • Wesołe i sympatyczne w stosunku do członków rodziny,
  • Mogą być dobrymi towarzyszami dla dzieci,
  • Ze względu na mały rozmiar mogą odnaleźć się w mieszkaniu, o ile zapewni im się ruch.

Wady:

  • Bardzo hałaśliwe,
  • Może stwarzać wyzwanie w treningu,
  • Trudno znaleźć szczeniaka w Polsce.
5/5 - (1 głos/ów)

To może Cię zainteresować:

Gończy fiński – łowca z północnej krainy
Fiński lapphund – stróż reniferów 
Västgötaspets – czyli pies Gotów, szwedzki vallhund lub szwedzki szpic owczarski
Szpic nordycki – opis i charakterystyka rasy
Szpic japoński – pielęgnacja, hodowla, opis rasy
Szpic wilczy – wierny strażnik o prastarej historii
Szpic niemiecki – idealne połączenie psa rodzinnego i stróżującego
Szpic miniaturowy – wszystko co musisz wiedzieć o pomeranianach
Osowiały pies – co zrobić gdy pies jest smutny?
Jak długo rośnie pies – do jakiego wieku rośnie pies?
Oceń nasz artykuł
5/5 - (1 głos/ów)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *