Bloodhound – pies patrona myśliwych

Bloodhound czyli tak zwany pies św. Huberta to znany na świecie doskonały tropiciel, który kryje się pod licznymi fałdami luźnej skóry. W Polsce obecnie psy tej rasy są rzadko spotykane, dały jednak początek naszym rodzimym rasom psów myśliwskich. Dzięki swemu wybitnemu węchowi są niezwykle cenione przez angielskie i amerykańskie służby śledcze. Bloodhoundy to wrażliwe i niezależne psy myśliwskie, które swoim przyjaznym nastawieniem łatwo potrafią powiększyć grono swoich wielbicieli.

Charakterystyka

Inteligencja

Aktywność

Nadaje się do życia w bloku

Łatwość szkolenia

Relacje z dziećmi

Relacje z kotami

Skłonność do ucieczek

Skłonność do agresji

Predyspozycje do stróżowania

Predyspozycje do obrony

Koszt utrzymania

Zdrowotność

 

Bloodhound – wygląd i opis rasy

  • Rozmiar: 64-72cm samiec, 58-66cm samica
  • Waga: 46-54kg samiec, 40-48kg samica
  • Sierść: włos krótki, umaszczenie czarne podpalane, wątrobiane podpalane lub rude

Bloodhound – wzorzec rasy

  • Rasa: Bloodhound (pies św. Huberta – Chien de Saint Hubert)
  • Kraj pochodzenia: Belgia
  • Klasyfikacja FCI: Grupa 6 (Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne), sekcja 1.1 (Duże psy gończe), numer wzorca 84. Podlega próbom pracy.
  • Użytkowanie: bloodhound jest dużym myśliwskim psem gończym, psem towarzyszącym i psem tropiącym wykorzystywanym przez służby. Ma doskonały węch, przez co wykorzystywany jest zarówno do odnajdywania tropu rannej zwierzyny jak i poszukiwania osób zaginionych podczas operacji ratunkowych. Psy tej rasy odznaczają się też dużą wytrzymałością.
  • Wrażenie ogólne: duży i masywny pies, największy ze wszystkich psów gończych. O mocnym kośćcu i dobrej muskulaturze, nie sprawia jednak wrażenia ciężkiego. Ma harmonijną budowę i szlachetną postawę. Głowa i szyja pokryta obfitymi fałdami luźnej skóry. Jego chód jest raczej powolny i kołyszący, jednocześnie sprężysty i swobodny.
  • Głowa o szlachetnym wyglądzie, długa, wąska, o spłaszczonych bokach.Na czole i policzkach obfita, cienka skóra tworzy głębokie fałdy, opadające przy nisko uniesionej głowie, przechodzące w mocno rozwinięte fałdy podgardla. Skóra u samic jest mniej obfita.
  • Oczy ciemnobrązowe lub orzechowe, owalne. Tęczówka w pełni widoczna. Gałki oczne odpowiednio osadzone, ani zapadnięte, ani wypukłe. Dolne powieki są nieco luźne, przez co widoczny jest fragment spojówki. Spojrzenie łagodne, życzliwe i dostojne o melancholijnym charakterze.
  • Uszy długie, cienkie i miękkie, aksamitne w dotyku. Osadzone bardzo nisko z boku głowy, na linii oczu lub poniżej. Opadają w fałdach, wywijając się przy tym do wewnątrz i do tyłu.
  • Szyja na tyle długa, by pies mógł podążać za złapanym tropem z nosem przy ziemi. Silnie umięśniona, z obfitą ilością skóry, która tworzy podwójne podgardle (mniej wyraźne u samic).
  • Grzbiet solidny, długi, prosty i szeroki. Górna i dolna linia tułowia są niemal równoległe. Kłąb lekko zaznaczony. Szerokie, mocne lędźwie, delikatnie wysklepione. Nieopadający, prawie poziomy, dobrze umięśniony zad. Odpowiednio długa klatka piersiowa, głęboka i owalna, z dobrze wysklepionymi żebrami.
  • Ogon gruby, długi i mocny, wysoko osadzony, zwężający się ku końcowi. W spoczynku szablasto wygięty, w ruchu zakrzywiony powyżej linii grzbietu, nigdy nie skręca się na boki ani nie zawija.
  • Kończyny przednie i tylne dobrze umięśnione, silne, proste i idealnie równoległe.
  • Skóra miękka, elastyczna i luźna na całym ciele, jednak zbyt duże jej fałdy nie są pożądane.
  • Szata: włosy pokrywające ciało są przylegające, krótkie, szorstkie i odporne na warunki atmosferyczne. Na głowie i uszach włos jest krótszy i miękki w dotyku, natomiast spód ogona pokryty jest włosiem sztywniejszym i grubszym, długości około 5cm, który staje się krótszy ku końcowi.

Umaszczenie występuje w trzech wariantach: czarne podpalane, wątrobiane podpalane lub rude. U psów o maści czarnej podpalanej czarna część ma różną wielkość, tworząc tzw. czaprak lub siodło. Niewielka ilość białego znaczenia jest dopuszczalna na przedpiersiu, palcach i końcówce ogona, nie jest jednak pożądana.

  • Wady: odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i podlegać ocenie w zależności od stopnia ich nasilenia. Przykładowe wady: krótkonożność; zbyt głęboko lub zbyt płytko osadzone oczy; zbyt obwisłe powieki; za duże podgardle; skóra zbyt obfita, luźna i obwisła skóra tworząca zbyt głębokie fałdy
  • Wady dyskwalifikujące: psy o zbyt agresywnym lub lękliwym charakterze; brak typowego wyglądu rasy zgodnego ze wzorcem; jasnożółte oczy; zbyt rozległe białe znaczenia w umaszczeniu; wzrost poza przedziałami wyznaczonymi przez wzorzec; przodozgryz, tyłozgryz, zgryz przemienny; wnętrostwo, brak jądra u samców.

Bloodhound – charakter

Psy rasy bloodhound są z natury spokojne, delikatne i łagodne. Bardzo lubią towarzystwo ludzi i wykazują szczególne przywiązanie zwłaszcza do swojego właściciela. Są przyjaźnie nastawione także w stosunku do innych zwierząt domowych oraz dzieci. Bywają powściągliwe i uparte, co związane jest z typowym niezależnym usposobieniem ras myśliwskich. Mają charakterystyczny, głęboki głos, jednak rzadko szczekają bez potrzeby. Nie są psami agresywnymi.

Bloodhound – długość życia

Przeciętna długość życia psa rasy bloodhound wynosi od 10 do 12 lat.

Bloodhound – zdrowie

U psów rasy Bloodhound dość często zdarzają się choroby oczu takie jak: zapalenie spojówek, entropion (podwinięcie powieki), ektropion (odwinięcie powieki) i wiśniowe oko (wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki). Mogą u nich wystąpić także zapalenia między fałdami skóry. Do zapaleń może dochodzić także w obrębie uszu ze względu na ich budowę. Ponadto psy rasy bloodhound mają predyspozycję do wystąpienia skrętu żołądka, należy więc zwrócić uwagę na sposób karmienia naszego zwierzaka.

Bloodhound – pielęgnacja

Pielęgnacja sierści bloodhounda nie należy do skomplikowanych, wystarczy ją raz na jakiś czas wyczesać. Należy także zadbać o higienę uszu naszego psa, ze względu na skłonność do rozwijających się w ich obrębie zapaleń.

Bloodhound – żywienie

Żywienie bloodhoundów powinno być dostosowane do ich trybu życia. Psy tej rasy, zwłaszcza gdy nie mają zapewnionej odpowiedniej ilości ruchu w ciągu dnia, mogą mieć skłonność do nadwagi. Dlatego konieczne jest zadbanie o odpowiednią dietę zwierzęcia – o dobrze dobranej kaloryczności oraz wysokiej jakości. Sprawdzić się może zarówno dieta BARF jak i karmienie gotową karmą o dużej zawartości mięsa. Ze względu na stosunkowo częste występowanie skrętu żołądka u psów tej rasy, zaleca się aby otrzymywały one posiłki 2-3 razy dziennie, jednak w mniejszych porcjach.

Bloodhound – szkolenie i wychowanie

Bloodhound nie jest najłatwiejszym w wychowywaniu psem, zwłaszcza przez niedoświadczonego właściciela. Już od pierwszych miesięcy wymaga starannej socjalizacji i odpowiedniego szkolenia, w przeciwnym wypadku może wyrosnąć na niesfornego i nieposłusznego psa, który będzie sprawiał wiele problemów swojemu opiekunowi. Bloodhoundy to jednocześnie także psy wyjątkowo inteligentne i wrażliwe, wymagają więc delikatnego podejścia. Szkolenie musi być konsekwentne, oparte jednak na zaufaniu, nie karaniu. Podczas wychowywania psów tej rasy warto także zwrócić uwagę na zaznajomienie szczeniaka z różnymi sytuacjami i bodźcami. We wspólnych zabawach powinniśmy wykorzystać naturalny talent bloodhoundów do tropienia, sprawi to na pewno naszemu psiakowi dużo radości.

Bloodhound – szczeniaki i hodowla

Ponieważ w Polsce bloodhoundy są mało popularne, ciężko znaleźć ich sprawdzoną, legalną hodowlę. W Związku Kynologicznym w Polsce zrzeszonych jest jednak kilka hodowli tej pięknej rasy, warto więc sprawdzić czy wybrana przez nas znajduje się w rejestrach i czy należy do FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna). Jeśli ktoś zdecyduje się na psa tej rasy, może rozważyć także poszukiwanie idealnego szczeniaka za granicą. Przy wyborze należy pamiętać o cechach rasy, którymi powinien się charakteryzować bloodhound zawartymi we wzorcu rasy.

Bloodhound – cena

Ze względu na to, że hodowli bloodhounda w Polsce jest niewiele, ciężko uśrednić cenę za szczeniaka, jednak zwykle psy z rodowodem mieszczą się w granicach 4-6 tysięcy złotych. Aby poznać konkretną kwotę najlepiej kontaktować się bezpośrednio z hodowcą. Natomiast ceny szczeniaków bloodhounda za granicą zaczynają się od ok. 1000 euro i dochodzą nawet do kilku tysięcy euro.

Bloodhound – historia rasy, ciekawostki

Bloodhound to znana od wieków rasa, ceniona za wyjątkowo wyczulony nos jej przedstawicieli i ich wielki talent myśliwski. Została wyhodowana w Ardenach przez mnichów z opactwa Saint-Hubert. Przypuszcza się, że wywodzi się od psów polujących w sforach, używanych do polowań w VII wieku przez mnicha Huberta, który po śmierci został kanonizowany i stał się patronem myśliwych. Od tego słynnego opiekuna wzięła się oczywiście druga nazwa bloodhoundów czyli psy św. Huberta. Do Polski bloodhoundy przybyły prawdopodobnie z krzyżowcami i od tego czasu gościły na królewskim dworze. Były ulubieńcami królowej Bony i jej syna Zygmunta Augusta. Obecnie jednak rzadko spotyka się w Polsce psy tej rasy. Dały jednak początek naszym dwóm rodzimym rasom czyli ogarowi polskiemu i gończemu polskiemu. W dzisiejszych czasach bloodhoundy wykorzystywane są przez służby śledcze, głównie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Najsłynniejszy bloodhound czyli Nick Carter pomógł w latach 30 dwudziestego wieku ująć policji w USA ponad 600 przestępców. Ich doskonały węch wykorzystywany jest do tropienia ludzi także w akcjach ratunkowych.

Bloodhound – dla kogo?

Psy rasy bloodhound potrafią podbić serce niejednej osoby. Wśród zalet psów tej rasy znajduje się niewątpliwe ich łagodny charakter oraz przyjazny stosunek wobec ludzi w tym dzieci, innych psów, a nawet kotów. Bloodhound niewątpliwe jest psem, który zostałby oddanym członkiem rodziny. Z tego samego powodu bloodhound nie będzie dobrym wyborem dla singla spędzającego większość dnia poza domem, bowiem psy tej rasy źle znoszą samotność. Bloodhound mimo spokojnego usposobienia jest też psem niezależnym, wymaga więc cierpliwego i odpowiedzialnego właściciela, który włoży serce w wychowanie szczeniaka i w trakcie jego szkolenia pamiętać będzie o wysokiej wrażliwości psów tej rasy.

5/5 - (10 głos/ów)

To może Cię zainteresować:

Flat coated retriever – kompan myśliwych czy przyjaciel rodziny?
Staffordshire Bull Terrier – pies morderca czy ulubieniec rodziny?
Springer spaniel walijski – pies myśliwski i przyjaciel rodziny 
Springer spaniel angielski – idealny pies dla aktywnej rodziny
Wyżeł niemiecki krótkowłosy – pies rodzinny czy myśliwski?
Wyżeł weimarski – inteligentny pies myśliwski
Thai ridgeback – co powinien wiedzieć przyszły właściciel
Szpic japoński – pielęgnacja, hodowla, opis rasy
Sznaucer średni – czy pasuje do Twojej rodziny?
Whippet – wyczynowiec czy kanapowiec?
Oceń nasz artykuł
5/5 - (10 głos/ów)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *