Zatwardzenie u kota może być zarówno efektem niegroźnych problemów żywieniowych, jak i też objawem kilku poważnych schorzeń. Co może je spowodować? Jak rozpoznać, kiedy zaparcie u kota wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii? Jak możemy pomóc kotu cierpiącemu na zaparcia? Czy istnieją dobre domowe sposoby na zatwardzenie u kota? Jeśli szukasz odpowiedzi na te pytania, ten artykuł jest właśnie dla Ciebie!
Zatwardzenie u kota – objawy
Wygląd kociego kału jest zależny od przyjmowanego przez niego pokarmu. Kot karmiony suchą karmą będzie wydalał kał suchy i twardy, natomiast karmienie mokrą karmą sprawi, że kał stanie się bardziej wilgotny, ale także dość twardy. Co więcej, mokra karma zwiększa częstotliwość wypróżnień. Zdrowy kot wypróżnia się przynajmniej raz dziennie, w przypadku mokrego pokarmu nawet kilka razy w ciągu dnia.
Najłatwiej dostrzec zatwardzenie u kota poprzez obserwację kuwety – jeżeli nie ma w niej stolca od 2-3 dni, powinno nas to zaniepokoić. Kolejnym charakterystycznym objawem wskazującym na zaparcie u kota jest podejmowanie bezskutecznych prób wypróżnienia się. Często występuje również nerwowe zachowanie i miauczenie przy kuwecie bez widocznego powodu.
Zwierzę cierpiące na zaparcia porusza się w skulonej pozycji i wykazuje niechęć do swoich standardowych aktywności – do zabaw, a nawet do jedzenia i picia. Mogą też pojawić się wymioty, które przy dłuższym występowaniu mogą być groźne dla naszego pupila – może dojść do jego odwodnienia. Taki stan wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem weterynarii.
Zaparcie u kota – możliwe przyczyny
Przyczyn zatwardzenia u kota jest naprawdę wiele. Czasem są to prozaiczne problemy, które po krótkim czasie ustępują samoistnie, jednak mogą to być również poważne schorzenia wymagające jak najszybszej wizyty w gabinecie weterynaryjnym.
Możliwe czynniki powodujące zatwardzenie u kota:
- Kule włosowe – zbite kłęby mogą dostać się do przewodu pokarmowego podczas codziennej pielęgnacji i zablokować światło jelita. Najbardziej narażone na połykanie kłębków sierści są koty długowłose, jednak kotom o krótszej sierści również może przydarzyć się ten problem.
- Niejadalne przedmioty – koty zjadają najczęściej zabawki, sznurki i wstążki. Może to doprowadzić do zablokowania przewodu pokarmowego lub jego poważnych uszkodzeń.
- Zbyt mało wody podczas karmienia kota suchą karmą – koty karmione pokarmem suchym mają większe zapotrzebowanie na wodę. Woda powinna być regularnie wymieniana, a miska myta – kot nie będzie pić brudnej i starej wody.
- Niewystarczająca ilość ruchu – dotyczy to głównie kotów „kanapowych” niewykazujących chęci do aktywności oraz kotów po zabiegu kastracji. Powinniśmy zachęcać takie zwierzęta do wspólnych zabaw, by zapobiec tyciu i zaparciom.
- Choroby – np. zespół okrężnicy olbrzymiej – okrężnica ulega rozszerzeniu i przerostowi, przez co nie może spełniać swoich funkcji; hipokaliemia – zbyt niskie stężenie potasu we krwi.
- Zmiany w odbytnicy i okolicy odbytu – mogą być to groźne zmiany nowotworowe wymagające natychmiastowego leczenia.
- Wrodzone wady układu pokarmowego – jeśli często obserwujemy zatwardzenie u malutkiego kotka i wykluczyliśmy już inne możliwe przyczyny, powinniśmy udać się do gabinetu weterynaryjnego i przeprowadzić szczegółową diagnostykę pod kątem nieprawidłowości w obrębie przewodu pokarmowego.
- Stres – wydarzenia wywołujące silny niepokój u kota, takie jak zmiana właściciela, nowe zwierzę w domu czy narodziny dziecka, również mogą powodować problemy z wypróżnianiem.
- Skutki zażywania niektórych leków – jeśli podczas zażywania jakichś medykamentów kot cierpi na uciążliwe zaparcia, należy skonsultować jego leczenie z lekarzem weterynarii.
Domowe sposoby na zatwardzenie u kota – czy to dobry pomysł?
Co dać kotu na zatwardzenie? Czy możemy mu pomóc domowymi sposobami? Te pytania z pewnością pojawiają się w głowach wielu właścicieli, kiedy ich pupil ma kłopoty z oddawaniem stolca. Nie jest to jednak najlepszy pomysł – podawanie kotu produktów przeczyszczających dla ludzi, nieprzeznaczonych do spożycia przez czworonogi, może doprowadzić do podrażnienia przewodu pokarmowego zwierzęcia.
Popularnym rozwiązaniem jest podanie kotu oleju parafinowego. Olej dla kota na zaparcia nie jest jednak odpowiednim wyjściem. Olej ma ułatwiać wydalanie, jednak jest on cieczą bardzo lepką i może stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet i życia naszego czworonoga – może dojść do zachłystowego zapalenia płuc, jeśli kot zachłyśnie się ciekłą parafiną lub utrudnionego trawienia przez jakiś czas, kiedy kosmki w jelicie cienkim zostaną oklejone olejem.
W przypadku utrzymującego się zaparcia wizyta w gabinecie będzie najrozsądniejszym rozwiązaniem. Leki przeczyszczające i rozkurczowe oraz lewatywy stosowane przez lekarza weterynarii są odpowiednie i bezpieczne dla kotów. Co więcej, nawracające zatwardzenie u kota może być objawem rozwijających się chorób, których szybkie wykrycie pozwoli na efektywne leczenie. Zaparcie u kota jest też czasem oznaką zablokowania jelita przez ciało obce – nasz kot może wówczas wymagać szybkiej interwencji chirurgicznej i podawanie mu rozmaitych preparatów nie rozwiąże problemu.
Zaparcie u kota – jak temu zapobiec?
Wiadomo nie od dziś, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Co więc możemy zrobić, by uchronić naszego pupila przed problemami z wypróżnianiem?
- Regularne czesanie kociej sierści – pozwoli na pozbycie się martwych włosów, których nadmiar może dostawać się do układu pokarmowego w postaci kul włosowych i blokować jelito. Jest to szczególnie ważne zalecenie dla właścicieli kotów o długiej i gęstej sierści.
- Odpowiednie żywienie dopasowane do potrzeb naszego zwierzęcia i zapewnienie mu stałego dostępu do świeżej i czystej wody, szczególnie w przypadku podawania kotu suchego pokarmu.
- Zapewnianie kotu dawki ruchu każdego dnia – systematyczne zabawy z kotem pomogą w zapobieganiu zaparciom oraz nadwadze.
- Kupowanie zabawek dla zwierząt dobrej jakości – urwane elementy zabawek, takie jak wstążki czy sznurki, mogą stanowić zagrożenie dla naszego kota, który może je połknąć.
- Regularne wizyty w gabinecie weterynaryjnym i badania profilaktyczne, w tym badania obrazowe jamy brzusznej, które pozwolą na wykrycie ewentualnych zmian w obrębie przewodu pokarmowego już we wczesnym ich stadium.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
