W naturze wszystkie dzikie gatunki kotowatych posiadają wyłącznie krótką sierść, ze względu na praktyczność takiej okrywy włosowej w wielu warunkach klimatycznych. Zarówno koty pustynne, sawannowe, jak i te żyjące w klimacie surowym na przykład wysokogórskim lub w tajdze, posiadają sierść stosunkowo krótką, jednak, w zależności od wymagań, o różnej gęstości podszerstka, który stanowi doskonałą izolacje od wiatru i mrozu. Gen odpowiedzialny za wydłużone włosie jest genem recesywnym, co oznacza, że aby na świat przyszedł kot długowłosy oboje jego rodziców muszą być nosicielami takiej mutacji, a wtedy i tak występuje ledwie 25% szans na taki wygląd. Dlatego pojawienie się długowłosych kotów w populacji było uznawane za coś wyjątkowego, pożądanego i przyczyniło się do założenia i wyodrębnienia wielu ras kotów.
Kot dachowiec czy rasowy?
W Polsce co trzecia rodzina posiada lub marzy o posiadaniu kota. Znaczna większość przygarnianych kotów krótkowłosych to zwykłe, a zarazem najwspanialsze dachowce, czyli koty europejskie. Ze względu na największą pulę genetyczną jaką dysponuje ta rasa, nie ma ona specyficznych chorób i dolegliwości, a prawdopodobieństwo pojawienia się konkretnej choroby, np. kardiomiopatii przerostowej jest o wiele niższe niż w przypadku rasowego zwierzaka, którego przodkowie byli blisko ze sobą spokrewnieni lub nawet dochodziło do chowu wsobnego w trakcie zakładania rasy. Jeśli jednak ktoś chciałby nabyć kota rasowego, to stoi wyborem wielu bardzo zróżnicowanych typów. Warto przed zdecydowaniem się na konkretną rasę i konkretną hodowlę dowiedzieć się maksymalnie dużo o zdrowiu, pielęgnacji, najczęstszych chorobach, charakterze kotów i samym prowadzeniu hodowli danych zwierzaków. Obecnie aby móc legalnie rozmnażać i sprzedawać psy oraz koty, hodowcy są zobowiązani do zapisania do związku kynologicznego lub felinologicznego oraz dbania o dobrostan i zdrowie swoich zwierząt. Zasady, do których muszą się stosować to między innymi przeprowadzanie badań na typowe dla rasy choroby genetyczne, profilaktyka szczepienna i odrobaczenia zarówno rodziców jak i kociąt oraz dopuszczanie matek do rozrodu jedynie w określonych odstępach czasu. Pseudohodowle oferujące kocięta za niższą cenę, nie przestrzegają tych zasad, na czym cierpią przede wszystkim niewinne zwierzęta ale również nasze portfele. Kupując kociaka z pseudohodowli tylko pozornie oszczędzamy, ponieważ w przyszłości i tak będziemy zmuszeni wydać pieniądze na zaniedbane szczepienia lub wręcz leczenie groźnych chorób, których mogliśmy uniknąć.
Zalety krótkiej sierści u kotów
Krótka sierść jako naturalna i dominująca cecha zapewnia kotom, szczególnie wychodzącym i dzikim znacznie wygodniejsze i zdrowsze funkcjonowanie niż w przypadku kotów długowłosych.
- Lepsza higiena – zdrowe koty krótkowłose nie wymagają szczotkowania ani rozczesywania kołtunów, ponieważ same radzą sobie z czyszczeniem i układaniem swojego futerka poprzez codzienne wylizywanie. Oczywiście starszym i schorowanym kotom może być konieczna pomoc, jednak koty to z natury czyste zwierzęta, które tak długo jak będą w stanie postarają się być w pełni samodzielnymi. Dodatkową kłopotliwością u kotów długowłosych jest ryzyko brudzenia okolic ogona w trakcie załatwiania spraw w kuwecie. Często aby pomóc takim zwierzętom przycina się im nieco futerko w tej okolicy, tworząc tak zwane „portki” u groomera. Zalecane jest również stosowanie specjalnego żwirku w kuwecie, który w mniejszym stopniu przyczepia się do sierści naszych pupili. U kotów z krótkim futerkiem raczej nie stanowi to problemu.
- Mniej problemów zdrowotnych – koty liżąc swoje futerko połykają pewne ilości sierści, które mogą kumulować się w przewodzie pokarmowym tych zwierząt w postaci trichobezoarów. Większość kotów krótkowłosych daje rade samodzielnie zwrócić kłaczek, jednak zdarzają się przypadki, zwłaszcza u kotów długowłosych, że kłaczek idąc dalej w jelitach może zablokować pasaż i tak jak każde ciało obce stanowić zagrożenie życia pupila. W wypadku zaobserwowania wymiotów, braku wypróżnień i dziwnego zachowania zwierzęcia, powinieneś niezwłocznie zgłosić się do lekarza weterynarii na badanie USG by upewnić się co dolega twojemu kotu.
Innym aspektem zdrowotnym jest mniejsza podatność kotów krótkowłosych na inwazje przez pasożyty zewnętrzne. Przykładowo koty mają odruch same pozbywać się kleszczy z tych miejsc do których potrafią sięgnąć pyszczkiem. Tymczasem w długiej sierści zalegnięcie się zarówno kleszczy jak i pcheł może być szybsze i trudniejsze do wypatrzenia przez właściciela. - Wygoda zwierzęcia i właściciela – krótka sierść ma znacznie mniejsze tendencje do sklejania i kołtunienia się oraz jest łatwiejsza w pielęgnacji dla samego kota. Koty długowłose również mają odruch układania swojego futerka, jednak da się zauważyć, że w trakcie lizania długa sierść nieprzyjemnie drażni je w nos, gardło i podniebienie, przez co zwierzaki irytują się i szybko przerywają mycie. Koty długowłose wychodzące, mają niebywałe wręcz zdolności przyczepiania do siebie wielu gałązek, rzepów, pajęczyn a nawet ślimaków, które właściciel powinien kilka razy dziennie wyczesywać z kota, nie pozwalając by bałagan zamieszkał w jego domu. Przy zaniedbaniu codziennego wyczesywania sierści, zwłaszcza w okresie linienia, nieuniknione będzie powstanie grubych kołtunów, których będzie można pozbyć się jedynie poprzez ich wycięcie. Wielu właścicieli kotów długowłosych zabiera zwierzaki do groomera by przynajmniej raz do roku całkowicie wystrzyc zwierzaka i choć na chwilę odpocząć od długiej sierści.
- Większy porządek w domu – oczywiście koty z krótką sierścią również gubią pojedyncze włosy, a w okresie linienia na wiosnę nawet spore ich ilości, jednak objętość fruwających po domu kłaków jest tak czy siak znacznie mniejsza niż w przypadku kotów z długim włosiem.
Najpopularniejsze rasy kotów krótkowłosych
- Europejski krótkowłosy – przeciętny kot dachowiec waży 4-6 kg jednak w zależności od puli genetycznej mogą się trafić osobniki drobniejsze lub większe. Umaszczeniach i charaktery kotów mogą być skrajnie różne. Nabyć tego kota jest niezwykle łatwo – każdego dnia wystawiane są setki ogłoszeń o oddawaniu kociaków do adopcji, zarówno przez schroniska jak i osoby prywatne. Ważne jednak aby adopcja zawsze była przemyślaną decyzją, po uwzględnieniu naszych możliwości finansowych i opieki jakiej będziemy w stanie udzielić takiemu kotu. Pamiętajmy, że zwierzę to nie maskotka i odkąd zdecydujesz się na jego przygarnięcie, ciąży na tobie obowiązek by zapewnić Twojemu zwierzęciu należyty dobrostan.
- Brytyjski kot krótkowłosy – dorastają nawet do 8 kg, są masywne o aksamitnym, pluszowym futerku w różnych umaszczeniach. Mają spokojny charakter i są bardzo przyjacielskie w kontakcie z człowiekiem. Często cierpią jednak na kardiomiopatię przerostową, dlatego powinno się raz do roku wykonywać u tych kotów echo serca, by jak najszybciej zauważyć ewentualne zmiany chorobowe. W Polsce nie ma problemów ze znalezieniem hodowli tego kota. Cena z legalnej hodowli to około 2000 zł.
- Kot syjamski – mają charakterystyczne umaszczenie i niebieskie oczy, są stosunkowo szczupłe ponieważ osiągają do 4,5 kg masy ciała. Silnie przywiązują się do właściciela i nie powinny zbyt długo zostawać w samotności. Często u tej rasy zdarzają się choroby układu sercowo-naczyniowego, oraz nerek (np. wielotorbielakowatość nerek).
- Kot bengalski – mają charakterystyczne pręgowanie, muskularną budowę ciała i osiągają spore rozmiary nawet do 8 kg. Ponadto cieszą się stosunkowo dobrym zdrowiem w porównaniu do innych kotów rasowych. Ich koszt może wynieść nawet do 5000 zł.
- Devon rex – mają miękkie i faliste futerko oraz charakterystycznie wydatne kości policzkowe oraz duże uszy. Osiągają masę do 4 kg, mają bardzo towarzyski, niemal psi charakter, jednak źle znoszą samotność, dlatego zaleca się by miały zawsze towarzystwo innego kota. Koszt za kociaka z dobrej hodowli może wynieść około 3000 zł
- Szkocki kot zwisłouchy – charakterystyczne obwiśnięte uszy tych kotów nadają im smutny lub nawet płaczliwy wyraz twarzy. W rzeczywistości są jednak bardzo wesołe i często zachęcają swoich właścicieli do zabawy. Ze względu na klapnięte uszy mogą mieć problemy zapaleniem ucha zewnętrznego na skutek rozwoju drożdżaków, dlatego powinno się poświęcić im dużo uwagi, zaglądając co najmniej raz na tydzień do uszu w poszukiwaniu ciał obcych lub nieprzyjemnych zapachów. Zapalenie ucha to choroba, której nie wolno bagatelizować, ponieważ może doprowadzić do głuchoty a po uogólnieniu stanu zapalnego nawet do śmierci zwierzęcia.
Mniej popularne i trudniej dostępne rasy kotów krótkowłosych to miedzy innymi: Savannah, Kot orientalny, Snowshoe, Lykoi , kot rosyjski niebieski, kot abisyński, Havana Brown, Ojos azules, York chocolate, kot kurylski bobtail, kot ashera, kot japoński bobtail, kot manx i wiele innych. W zależności od związku, który zrzesza hodowców, nie wszystkie rasy są uznawane za całkowicie odrębne, ponieważ często kilka ras wywodzi się z jednej grupy przodków i ich pokrewieństwo jest bardzo wysokie.
Na zakończenie warto dodać, ze długowłose, krótkowłose, a nawet bezwłose rasy kotów w równym stopniu mogą wywoływać odczyny alergiczne u ludzi. W rzeczywistości, alergia nie jest skierowana przeciwko sierści zwierząt, lecz przeciwko ślinie, którą koty pokrywają swoją sierść lub gołą skórę w przypadku kotów rasy sfinks. Pomocne w zapobieganiu alergii może być częste sprzątanie domu, tak by fruwająca sierść nie roznosiła alergenów na całe mieszkanie, jednak nie można zagwarantować, że decydując się na kota krótkowłosego lub nawet bezwłosego, nasze uczulenie się nie pojawi.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl