Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Terytorialność
Linienie
Kontakt z innymi psami
Kontakt z kotami
Kontakt z dziećmi
Niegdyś pogromca byków, dziś pogromca ludzkich serc. Oddany i spokojny pies do towarzystwa, który swymi korzeniami sięga średniowiecznych Balearów. Jest wierny i chętny do współpracy ale jego wychowanie stanowi wyzwanie dla niejednego psiarza. Tylko dzięki odpowiedniej socjalizacji jesteś w stanie go okiełznać. Należy do jednego z jedenastu ras w wykazie psów agresywnych. Sprawdź czy Dog z Majorki, to rasa dla Ciebie !
Dog z Majorki – wygląd i opis rasy
- Rozmiar 52-58 cm
- Sierść krótka i szorstka
- Długość życia 10-11 lat
- Waga 30-38 kg
Dog z Majorki – wzorzec rasy
Dog z Majorki według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) kwalifikuje się do grupy pinczerów, sznaucerów, molosów i szwajcarskiego psa do bydła. W sekcji molosy typu mastiff, typ dogowaty. Rasa nie podlega próbom pracy. W Polsce pies z Majorki został uwzględniony w wykazie ras psów uznawanych za agresywne. Przepis ten wiąże się z koniecznością posiadania specjalnego zezwolenia na prowadzenie hodowli lub utrzymywanie psa tej rasy, przez organ właściwej gminy. Taki dokument może nie zostać wydany lub może zostać cofnięty, jeżeli pies jest utrzymywany w warunkach i w sposób zagrażający ludziom lub zwierzęciu.
Jak wygląda Dog z Majorki? Psy opisywanej rasy są stosunkowo duże. Mają szeroką, sześcienną czaszkę, z czarnym nosem i dobrze rozwniętą rynienką podnosową. Kufa jest stożkowata, grzbiet nosa prosty, a szczęki mocne z lekkim przodozgryzem. Oczy są duże, owalne, skośne i bardzo ciemne. Uszy osadzone wysoko, małe, oklapnięte do tyłu. Tułów krótki, silnie umięśniony z cylindryczną, głęboką klatką piersiową. Ogon nisko osadzony, zwisający.
Skóra Doga z Majorki jest gruba i dobrze przylegająca. Sierść krótka i twarda. Dopuszczalne umaszczenie to: pręgowane, płowe i czarne. Białe znaczenie dopuszczalne jest na przednich łapkach, klatce piersiowej i kufie.
Wady w wyglądzie, które dyskwalifikują osobnika z hodowli:
- Tyłozgryz
- Oczy jasne lub żółte
- Cięte uszy i ogon
- Biel obejmująca więcej, niż 30% powierzchni ciała lub występująca w innych miejscach, niż te wspomniane powyżej
- Łaty w innych kolorach
Dog z Majorki – charakter
Dog z Majorki pomimo swojego groźnego wyglądu, jest spokojny i opanowany. Ten sierściuch obdarowuje swoją rodzinę niezwykłym uczuciem, jest jej oddany i wierny. Dog tworzy ze swoim właścicielem bardzo silną więź, a dodatkowo świetnie dogaduje się z dziećmi, które traktuje z dużą delikatnością i czułością.
Ca de bou jest psem bardzo żywiołowym i energicznym. Uwielbia zabawy i potrzebuje dużo ruchu podczas dnia. Zdecydowanie krótkie spacery nie wystarczą do okiełznania tego wulkanu energii. Dog z majorki świetnie dogaduje się z innymi zwierzętami, także tymi spotkanymi na spacerze.
Wszystkie powyższe superlatywy bazują na prawidłowym szkoleniu i socjalizacji od pierwszego dnia życia. Pies z Majorki może być prawdziwym przyjacielem rodziny ale nieprawidłowo wyszkolony, potrafi wyrządzić krzywdę, nawet najbliższym mu osobom. Ca de bou wykazuje cechy obrońcy terytorium. Jeżeli wyczuje zbliżające się zagrożenie, będzie gotowy ruszyć do ataku, zwłaszcza jeżeli chodzi o jego rodzinę.
Dog z Majorki – długość życia
Długość życia Doga z Majorki waha się między 10 – 11 lat. Jest to jednak cecha osobniczo zmienna i zależy od wielu czynników. Jeżeli chcesz, aby twój sierściuch cieszył się długowiecznością, zwróć uwagę na kilka ważnych aspektów:
- Renoma i jakość wybranej hodowli
- Odpowiednie warunki utrzymania
- Potrzebna dawka ruchu i pielęgnacja
- Zbilansowana dieta
- Odrobaczenie i szczepienie
- Badania krwi i moczu u starszych lub schorowanych osobników
Dog z Majorki – zdrowie
Dog z Majorki należy do ras zdrowotnych, odpornych na większość schorzeń. Jednak stosunkowo często występuje u nich dysplazja stawów biodrowych. Jest to jedna z najczęściej występujących chorób rozwojowych układu ruchu, która dotyczy głównie ras dużych i olbrzymich. Przypadłość jest genetyczna i polega na niedopasowaniu elementów stawowych. Głowa kości udowej jest spłaszczona, natomiast panewka miednicy spłycona. Więzadło i torebka stawowa są wiotkie, a z czasem dochodzi do zwyrodnienia i deformacji w obrębie zajętego stawu. Objawami, jakie możemy zauważyć u naszego psa z dysplazją, będą:
- problemy ze wstawaniem i kładzeniem się
- problemy z wchodzeniem i schodzeniem ze schodów
- kulawizny i sztywny, chwiejny chód
- wady postawy
- ograniczenie ruchu do minimum
- zajęczy chód, czyli odbijanie obu kończyn miednicznych jednocześnie w trakcie biegu
Ce de bou rośnie powoli i wymaga nadzoru w okresie rozwojowym. Należy wówczas unikać intensywnego wysiłku. Dorosły osobnik jest zazwyczaj bardzo wytrzymały. Rasa jest odporna na upały i mrozy. Jednak podczas cieplejszych dni zawsze należy zapewnić psu zacienione schronienie do odpoczynku i stały dostęp do chłodnej i świeżej wody.
Dog z Majorki – pielęgnacja
Ze względu na krótką sierść, pielęgnacja psa z majorki jest bardzo prosta. Podstawową czynnością jest szczotkowanie okrywy. Wykonujemy je raz na dwa tygodnie, za pomocą gumowej szczotki lub rękawicy. W okresie intensywnego linienia, zwiększamy częstotliwość.
Kąpiele ograniczamy do minimum, używając szamponów dla psów krótkowłosych. Do codziennego odświeżenia lepiej sprawdzi się wilgotna ircha, którą przecieramy psa raz dziennie, po każdym spacerze. Pamiętajmy także o podstawowych, a jednocześnie najważniejszych czynnościach psiej toalety, czyli myciu zębów, czyszczeniu uszu, obcinaniu pazurków.
Dog z Majorki – żywienie
Dog z Majorki wykazuje skłonności do tycia. Jest to wielki łakomczuch, dlatego jego dieta powinna być dobrze zbilansowana, dopasowana ilością pod względem wagi, wieku, stanu zdrowia i stylu życia. Na rynku obecna jest spora ilość karm komercyjnych – suchych i mokrych, o różnym składzie, dla psów w różnym wieku i z różnymi schorzeniami. Podstawą dobrego produktu jest ilość mięsa. Im więcej, tym lepiej.
Jeżeli wolisz samodzielnie przygotowywać posiłki dla swojego sierściucha, zapoznaj się z filozofią BARF. Dieta polega na karmieniu psa w sposób jak najbardziej zbliżony do naturalnego żywienia ich dzikich przodków. W skład BARF wchodzi surowe mięso i ryby, produkty odzwierzęce, owoce, warzywa. Tworząc jadłospis dla swojego czworonoga, to Ty decydujesz jakiego mięsa użyć, może być to indyk, królik, baranina oraz w jakich proporcjach połączyć składniki. W tym wypadku konieczna jest dodatkowa suplementacja, która zapewni zdrowotność naszego przyjaciela.
Dog z Majorki – szkolenie i wychowanie
Opisywana rasa pomimo wysokiej inteligencji i oddania w stosunku do właściciela, powinna jak najszybciej rozpocząć etap szkolenia i wychowania. Tresura szczeniaka musi łączyć w sobie zabawę z elementami socjalizacji. Najlepiej wspomagać ją smakowitymi narodami. Dog bardzo chętnie podejmuje współpracę z człowiekiem i łatwo się uczy, jednak proces ten musi przebiegać w sposób konsekwentny i staranny. Najmniejszy błąd może zrujnować psychikę tego psa.
Wychowanie Ce de bou nie powinno przebiegać z silną ręką, agresją i krzykiem. Takie zachowanie powoduje lęk u psa, sprawia że on sam staje się agresywny i nieprzewidywalny. Dodatkowo dog nie powinien być izolowany od swojej rodziny, z którą kontakt pozytywnie wpływa na odpowiednią socjalizację.
Jeżeli nie jesteś gotowy na samodzielne szkolenie tej rasy może zasięgnąć porady od wykwalifikowanego behawiorysty. Na specjalnych spotkaniach, indywidualnych lub grupowych, otrzymasz niezbędne wskazówki, teoretyczne i praktyczne, jak obchodzić się z Dogiem z Majorki.
Dog z Majorki – szczeniaki i hodowla
Jeżeli zamierzasz kupić szczeniaka, swoją przygodę rozpoczniesz od wyszukiwania hodowli. Najlepszym i jednocześnie najszybszym sposobem na to jest Internet, który jednak nie do końca jest wiarygodnym źródłem informacji. Można napotkać wiele podejrzanych ofert. Powinieneś omijać ogłoszenia, w których szczeniaki są bez rodowodu, natomiast za atrakcyjne ceny. Pseudohodowle nie zwracają uwagi na socjalizację i odpowiednie wychowanie, a jedynie na ilość. W przypadku Doga z Majorki, nie można pozwolić sobie na błędy w tresurze.
Przy wyborze hodowli upewnij się, że przynależy ona do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Dodatkowo, warto przeprowadzić wywiad na temat poprzednich miotów oraz czy właściciel wykonuje badania rodziców w kierunku dysplazji. W Polsce rasa nie cieszy się zbyt dużą popularnością, dlatego możesz mieć problem ze znalezieniem hodowli lub długim czasem oczekiwania na szczeniaka.
Dog z Majorki – cena
Ile kosztuje hodowlany Dog z Majorki? Cena za szczeniaka waha się od 3000 złotych do nawet 6000 złotych. Widełki są naprawdę szerokie i zależą od hodowli i osiągnięć wystawowych rodziców, płci, wieku i umaszczenia.
Jeżeli nie jesteś w stanie wydać takiej kwoty na czworonoga, możesz poszukać organizacji zajmującej się szukaniem domów zastępczych, dla piesków pokrzywdzonych przez los. Dodatkowo nie zapominajmy, że wokół nas funkcjonuje bardzo dużo schronisk, gdzie setki psów w różnym typie i wieku czekają do adopcji. W taki sposób otrzymasz pieska za darmo. Pamiętaj jednak, że każdy pies, rasowy czy też nie, to duża odpowiedzialność, dlatego decyzja powinna być starannie przemyślana.
Koszt utrzymania dorosłego Doga z Majorki wynosi około 200 – 300 złotych, w zależności od karmy, zdrowotności i pielęgnacji zwierzęcia.
Dog z Majorki – historia rasy, ciekawostki
Opisywana rasa wywodzi się ze średniowiecza, kiedy to żegluga ze Wschodu na Zachód basenu Morza Śródziemnego umożliwiła wymianę kulturową pomiędzy różnymi zakątkami świata. Tak właśnie anglicy sprowadzili buldogi na Baleary, a następnie skrzyżowanli je z dużymi psami pastersko-obronnymi Ca de Bestiar.
Jedną z głównych rozrywek na Majorce było szczucie psów na byki, skąd wzięła się nazwa “Ca de bou” – pies na byki. Atrakcja była tak ceniona przez hiszpańskich obywateli, że psom organizowano nawet uroczyste pogrzeby i wznoszono ogromne nagrobki. Wraz ze wzrostem świadomości społeczeństwa, w XIX wieku zakazano walk psów i ich szczucia, więc Dog z Majorki przestał być rozsławiany. Na początku XX wieku sprzedano ostatniego żyjącego przedstawiciela tej rasy.
W latach 50. XX wieku, znaczna grupa miłośników Ca de Bou postanowiła odtworzyć rasę na podstawie wiejskich psów, wyglądem przypominających Dogi z Majorki. Rasa została uznana przez FCI w 1965 roku pod oficjalną nazwą Perro de Presa Mallorquin, czyli bojowy pies z Majorki.
Pierwsze egzemplarze dogów trafiły do Polski w 1994 roku, dzięki Renacie Jasińskiej – hodowla Osanna, które w 1999 roku stały się pierwszymi na świecie interchampionami tej rasy.
- W 1997 roku zmieniono nazwę rasy na Perro de Mallorquin – dog z majorki
- W Polsce obecnie jest kilka hodowli, a sama liczebność rasy sięga kilkuset psów
- Dog z Majorki jest zaliczany do psów ras niebezpiecznych, a jego posiadanie i prowadzenie hodowli wymaga specjalnego zezwolenia z gminy
- Typowym ruchem tej rasy jest kłus
Dog z Majorki – dla kogo?
Dog z Majorki to zdecydowanie nie jest rasa dla każdego. Ten pies wymaga doświadczonej osoby, którą sprosta wyzwaniom, do jakich należy odpowiednia socjalizacja, wychowanie i wystarczająca dawka ruchu. Nie jest to sierściuch dla laików. Ca de bou powinien mieć bardzo bliski kontakt ze swoją rodziną, zdecydowanie nie jest to pies do kojca. Dog jest cierpliwy w stosunku do dzieci i akceptuje inne zwierzęta, zwłaszcza jeśli wychował się z nimi od szczeniaka. Duży pies, to duże wyzwanie i jeszcze większa odpowiedzialność. Upewnij się, że jesteś w stanie pogodzić swoje ludzkie życie z wymaganiami powyżej rasy.
ZALETY:
- Prawdziwy przyjaciel rodziny
- Oddany i spokojny
- Akceptuje inne zwierzęta
- Cierpliwy w stosunku do dzieci
- Chętny do zabawy
- Zdrowotny
- Łatwa pielęgnacja
WADY:
- Cieżki w wychowaniu
- Konieczne posiadanie specjalnych uprawnień
- Potrzebuje więcej ruchu
- Mało popularna rasa w Polsce
Autor
Redakcja RankingKarm.pl