Mudi, który jest jedną z odmian owczarka węgierskiego to pies, którego rzadko można spotkać na polskich ulicach, jak również w całej Europie. A szkoda, gdyż przedstawiciele tej rasy to mądre zwierzęta, które przyciągają także uwagę swoim nietypowym wyglądem. Choć nie są to duże psy, to wyróżnia je odważny charakter. Mają przyjacielskie usposobienie i są w pełni oddane właścicielowi. Jeżeli jesteś fanem owczarków, ale chciałbyś aby Twój pies wyróżniał się w tłumie to Mudi może okazać się doskonałym wyborem.
Mudi – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: średniej wielkości
- Wysokość w kłębie: samiec 41 – 47 cm, samica 38 – 44 cm
- Waga: samiec 11-13 kg, samica 8-11 kg
- Sierść: umaszczenie w kolorze płowym, czarnym, blue-merle, szaro-niebieskim, białym lub brązowym
- Długość życia: 13 -14 lat
Mudi – wzorzec rasy
- Kraj pochodzenia: Węgry
- Klasyfikacja FCI: grupa 1 (Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła), sekcja 1 (Owczarki), numer wzorca 238. Nie podlega próbom pracy.
- Użytkowanie: pies pasterski, stróżujący i nadający się do towarzystwa
- Ogólne wrażenie: średniej wielkości pies,
- Głowa w kształcie klina, zwężająca się ku nosowi. Długość pyska jest nieco mniejsza niż połowa długości całej głowy. Czoło lekko wypukłe. Ledwo zaznaczony stop. Uszy stojące o kształcie odwróconej litery “V”. Nos wąski z zaokrąglonym czubkiem i umiarkowanie szerokimi nozdrzami. Jego kolor może się różnić w zależności od umaszczenia. Wargi przylegające do zębów. Pigment ust odpowiada kolorowi nosa. Zgryz nożycowy. Oczy osadzone lekko skośnie, powinny mieć jak najciemniejszą barwę – tylko u odmiany blue-merle ich niebieski lub porcelanowy kolor nie jest wadą.
- Szyja dość wysoko osadzona, dobrze umięśniona, średniej długości. Bez podgardla.
- Grzbiet krótki i prosty. Górna linia opadająca w kierunku zadu. Nieduży zad, także lekko opadający. Żebra dość szerokie i płaskie. Brzuch lekko podciągnięty. Długość ciała jest w przybliżeniu równa wysokości w kłębeie.
- Ogon w spoczynku wiszący, jego ⅓ dolna część uniesiona niemal do poziomu. W ruchu ogon przybiera kształt sierpa i noszony jest powyżej linii grzbietu.
- Kończyny dobrze umięśnione, dość długie. Występowanie wilczych pazurów nie jest pożądane.
- Skóra napięta, bez wyraźnych zmarszczek.
- Włos różni się w zależności od części ciała. Głowa oraz przednia część kończyn pokryta jest gładkim, prostym, krótkim włosiem. Pozostałe części ciała pokrywa falowana lub lekko pokręcona sierść. Jest również błyszcząca i gęsta, a jej długość to 3-7 cm.
- Umaszczenie w jakim występują psy rasy Mudi to:
- płowy
- czarny
- blue-merle – czyli czarne nakrapianie, pręgi lub cętki na ciemniejszym lub jaśniejszym niebiesko-szarym tle tworzącym podstawę
- niebiesko-szary
- biały
- brązowy.
Tolerowane jest występowanie niewielkich białych znaczeń, nie są one jednak pożądane.
- Wszystkie odstępstwa od wzorca rasy należy uznawać jako wady.
- Wady dyskwalifikujące: agresywny lub nadmiernie strachliwy pies; kolor nosa nie odpowiadający kolorowi typowemu dla danego umaszczenia.
Mudi – charakter
Owczarki węgierskie Mudi to zwierzęta o odważnym usposobieniu. Często wybierane były jako psy do pomocy przy zaganianiu zwierząt gospodarskich. Obecnie czasem szkolone są jako psy do wykrywania narkotyków. Mudi to rasa psów pasterskich, które idealnie sprawdzają się jako stróże, ale także wierni towarzysze codziennego życia. Owczarki węgierskie to mądre psy, które szybko się uczą. Mają żywy temperament oraz doskonałą zdolność adaptacji. Mudi to pies, który nadaje się na zwierzaka domowego i nie ma problemu z utrzymaniem go w domu, o ile zapewnimy mu wystarczającą ilość ruchu w ciągu dnia.
Mudi – długość życia
Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi 13-14 lat, co jak na psy jest naprawdę dobrym wynikiem. Jeżeli chcesz by Twój pies jak najdłużej cieszył się dobrym zdrowiem i przez wiele lat towarzyszył Ci w najlepszych momentach życia, to koniecznie pamiętaj o profilaktyce i regularnych wizytach ze swoim pupilem u weterynarza.
Mudi – zdrowie
Mudi to rasa psów, która cieszy się wyjątkowo dobrym zdrowiem. Mudi są wytrzymałe oraz rzadko chorują, a ich rasa nie jest obciążona żadnymi typowymi chorobami genetycznymi.
Mudi – pielęgnacja
Pielęgnacja psów rasy Mudi nie należy do skomplikowanych. Należy jedynie pamiętać o regularnym szczotkowaniu jego sierści, a zwłaszcza w okresie linienia zaleca się, aby co dwa tygodnie wyszczotkować swojego zwierzaka. Raz na jakiś czas warto także zapewnić naszemu psiakowi kąpiel.
Mudi – żywienie
Owczarki węgierskie Mudi nie wymagają szczególnej diety. Ważne jest aby w ich żywieniu stosować karmę o dobrej jakości, z wysoką zawartością mięsa w składzie. Możesz także rozważyć żywienie typu BARF. Ponieważ Mudi to bardzo aktywne psy pamiętaj o odpowiednim zbilansowaniu diety i odpowiedniej kaloryczności dawki pokarmowej pokrywającej zapotrzebowanie psa.
Mudi – szkolenie i wychowanie
Mudi to mądre i zdolne psy, które są łatwe w wychowaniu. Są pojętne oraz bardzo chętnie współpracują z człowiekiem, dzięki czemu szybko się uczą. Ważna jest socjalizacja szczeniaka od małego, warto zabrać psiaka do psiego przedszkola. Należy podczas wychowania zapewnić psu Mudi odpowiednią ilość ruchu oraz zabaw umysłowych, gdyż jeśli szczeniak zacznie się nudzi może stać się smutny i apatyczny.
Mudi – szczeniaki i hodowla
Wybierając szczeniaka konieczne sprawdź czy pochodzi z hodowli zarejestrowanej w FCI. W Polsce znalezienie psiaka rasy Mudi z rodowodem może okazać się niełatwym zadaniem, często trzeba uzbroić się w cierpliwość w oczekiwaniu na szczeniaka, dlatego możesz rozważyć jego zakup za granicą. Zarejestrowane hodowle psów Mudi znajdują się na terytorium Węgrzech, Kanady i Stanów Zjednoczonych, dość popularne są także w Finlandii.
Mudi – cena
Psy tej rasy nie są popularne w naszym kraju, dlatego za szczeniaka z rodowodem ze sprawdzonej hodowli trzeba zapłacić około 4000 złotych. Można także rozważyć sprowadzenie rasowego psiaka z zagranicy, co jednak także wpłynie na zwiększenie kosztów nabycia zwierzaka.
Mudi – historia rasy, ciekawostki
Mudi to rasa, która pochodzi z Węgier. Powstała na przełomie XVIII-XIX wieku, najprawdopodobniej w wyniku krzyżowania węgierskich psów pasterskich z różnymi odmianami niemieckich psów pasterskich. W przeszłości często wykorzystywane do wypasu takich zwierząt jak krowy, świnie czy owce. W 1936 Mudi zostały oficjalnie uznane na terenach Węgier, jednak podczas II światowej doszło do znacznego spadku populacji tych pięknych psów. W latach 60 rozpoczęły się próby odnowy rasy, a w 2001 roku zaktualizowano wzorzec, uwzględniając więcej niż dotychczas wariantów kolorystycznych.
Mudi – dla kogo?
Mudi to idealny towarzysz dla osób aktywnych fizycznie. Potrzebuje w swoim życiu dużo ruchu, bodźców fizycznych i umysłowych. Ponieważ jest to użytkowa rasa stworzona do celów pasterskich, jej przedstawiciele lubią czuć się potrzebni. Odradza się wyboru psów Mudi dla osób starszych, które nie będą w stanie zapewnić im wystarczającej ilości różnego rodzaju aktywności, a także przez osoby, które preferują domatorski tryb życia. Ponieważ często trafiają się dość szczekliwe osobniki, warto zastanowić się nad trzymaniem psów tej rasy w mieszkaniu, zwłaszcza jeżeli właściciele większość dnia spędzają poza domem.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl