Rhodesian ridgeback – Afrykański pies na lwy

Ten dumny pies gończy zwany jest w kręgu miłośników rasy jako Afrykański pies na lwy. Przydomek ten zawdzięcza przede wszystkim swojemu pochodzeniu – Rhodesian ridgeback wywodzi się bowiem z Afryki Południowej, gdzie jego głównym zadaniem był pościg za zwierzyną, w tym przede wszystkim za lwami.

 

Rhodesian ridgeback – wygląd i opis rasy

  • Rozmiar: do 69 cm
  • Sierść: krótka
  • Długość życia: 10-12 lat
  • Waga: do 37 kg

Rhodesian ridgeback – wzorzec rasy

Rhodesian ridgeback to pies niezwykle zwinny i szybki, co zawdzięcza swojej muskularnej budowie i harmonijnej, lekkiej sylwetce. Na pierwszy rzut oka widać, że jest to pies zręczny, ale jednocześnie dzięki swojej eleganckiej budowie sprawia wrażenie zdrowego i nieociężałego. Z uwagi na powyższe cechy jest to rasa w wielu zakątkach świata użytkowana jako psy myśliwskie. W Polsce jego użytkowość określona została jako pies stróżujący i przyjaciel rodziny. W klasyfikacji FCI Rhodesian ridgeback należy do grupy psów gończych, a rasa nie podlega próbom pracy. Typowe cechy wyglądu przedstawiciela tej rasy to:

  • Długa czaszka, płaska i szeroka między uszami
  • Wyraźny, ale nie przesadny stop
  • Kolor nosa zależy od kolor oczu – czarny nos przy ciemnych oczach, nos brązowy przy oczach bursztynowych
  • Długa, głęboka i mocna kufa
  • Wyraźnie zaznaczona linia warg
  • Dobrze rzeźbione policzki
  • Umiarkowanie rozstawione, okrągłe, błyszczące oczy o inteligentnym i żywym wyrazie
  • Wysoko osadzone, średniej wielkości uszy szerokie u nasady z lekko zaokrąglonym końcem
  • Dość długa, mocna szyja bez podgardla
  • Mocny grzbiet
  • Muskularne i lekko wysklepione lędźwie
  • Niezbyt szeroka klatka piersiowa, ale za to głęboka i pojemna z linią sięgającą do łokci
  • Uwydatnione przedpiersie
  • Umiarkowanie wysklepione żebra, nigdy nie beczkowate
  • Mocny u nasady ogon zwężający się ku końcowi, noszony lekko zgięty ku górze, ale nigdy nie zakręcony
  • Idealnie proste kończyny o mocnym kośćcu
  • Zwarte, zaokrąglone łapy o wysklepionych palcach i mocnych opuszkach

Rhodesian posiadają krótką i gęstą sierścią, która sprawia wrażenie gładkiej i błyszczącej. Sierść nie może być ani szczególnie jedwabista, ani wełnista. Psy tej rasy cechują się przede wszystkim charakterystycznym umaszczeniem. Ich sierść przyjmuje kolory od jasnopszenicznego do czerwono-płowego, z dopuszczalnymi niewielkimi białymi znaczeniami w okolicy przedpiersia i palców. Dopuszczalna jest ciemna kufa i uszy, ale jakikolwiek ślad czarnych włosów na reszcie ciała jest niepożądany. Rhodesian ridgeback zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznej prędze grzbietowej – ridge. Utworzona jest ona przez włos rosnący w odwrotnym kierunku do pozostałych. Pręga powinna ciągnąć się od okolicy łopatek aż do guzów biodrowych stopniowo zwężając się. Pręga musi być symetryczna i wyraźna, a w jej obrębie muszą znajdować się dwie identyczne, symetrycznie położone korony. Maksymalna szerokość pręgi może dochodzić nawet do 5 cm.

Rhodesian ridgeback – charakter

Jest to pies wywodzący się z bardzo suchego i gorącego klimatu Afryki, co ukształtowało ich niezwykle wytrzymały i odporny charakter. Rhodesiany określa się jako lojalne i zrównoważone, dzięki czemu są to idealne psy rodzinne. Bardzo dobrze dogadują się z dziećmi, wobec których są delikatne i opiekuńcze. Mogą wykazywać nieufność wobec obcych ludzi i zwierząt, ale dzięki odpowiedniej socjalizacji i szkoleniu dogadają się z każdym. Są to psy niezwykle aktywne, dlatego potrzebują regularnego wysiłku fizycznego i stymulacji umysłowej, aby nie zaczęły się nudzić. Z tego względu są to psy polecane ludziom aktywnym. Najlepiej będą się czuły na terenach wiejskich lub podmiejskich, ale o ile właściciel zagwarantuje im codzienną dużą dawkę ruchu, dobrze sprawdzą się także w mieście.

Rhodesian ridgeback – długość życia

Długość życia psów tej rasy wynosi średnio 10-12 lat. Zależy ona przede wszystkim od indywidualnych predyspozycji genetycznych danego osobnika, ale ogromny wpływ na długość i komfort życia Rhodesiana ma także jego opiekun. Codzienna stymulacja psychoruchowa, odpowiednia dieta i opieka weterynaryjna to podstawa. Właściciel powinien także wykonywać coroczne kontrolne badania krwi oraz zadbać o zabezpieczenie psa przeciwko pchłom i kleszczom, które przenoszą groźne choroby, jak np. tasiemczyca czy babeszjoza.

Rhodesian ridgeback – zdrowie

Psy tej rasy cieszą się zazwyczaj dobrym zdrowiem i są bardzo wytrzymałe na niesprzyjające warunki środowiska. Jeśli jednak zdarzy się, że twój Rhodesian straci apetyt lub chęci do zabawy – może to być pierwszy objaw toczącego się w jego organizmie stanu zapalnego. Po zauważeniu jakichkolwiek niepokojących objawów, odpowiedzialny właściciel powinien jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza weterynarii. Im szybciej opiekun zauważy problem, tym szybciej lekarz weterynarii będzie mógł zacząć odpowiednie leczenie, żeby twój pies poczuł się lepiej.

Psy rasy Rhodesian ridgeback wykazują predyspozycje do chorób takich jak:

  • Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – wielogenowa wada dziedziczna prowadząca do zapalenia, a następnie zwyrodnienia stawów. Objawia się kulawizną.
  • Zwichnięcie rzepki – na skutek wrodzonej wiotkości więzadeł rzepki. Na skutek zwichnięcia rzepki pojawia się kulawizna, a w stawie kolanowym zmiany zwyrodnieniowe.
  • Głuchota – jej pierwsze objawy pojawiają się po 8 tygodniu życia. Choroba powodowana jest przez wadę genetyczną.
  • Niedoczynność tarczycy – wywołana autoimmunologicznym zapaleniem. Nawet 16% psów cierpi na tę chorobę.
  • Zatoka skórzasta – tunel w skórze wzdłuż grzbietu, wyczuwalny jako sznurek biegnący wzdłuż kręgosłupa. Zatoka może ulec zakażeniu, które może przenieść się na układ nerwowy. Obecność zatoki skórzastej to wada genetyczna związana z występowaniem pręgi grzbietowej. Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny. Choroba ta dotyka do 8% Rhodesianów.
  • Guz z komórek tucznych – nowotwór skóry wydzielający histaminę. Dotyka około 4% psów tej rasy.

Rhodesian ridgeback – pielęgnacja

Rhodesiany z uwagi na swoją krótką sierść są niewymagające w pielęgnacji. Aby sierść była błyszcząca należy ją regularnie przecierać zwilżoną szmatką. Psa należy kąpać nie częściej niż co 3 miesiące z użyciem specjalnych hipoalergicznych szamponów dla psów. Produkt należy nałożyć na zwilżoną sierść i masować skórę, a następnie dokładnie spłukać. Resztki szamponu mogą powodować podrażnienie objawiające się zaczerwienieniem i świądem. Częste kąpiele prowadzą do wysuszenia skóry i zaburzenia jej mikroflory, co sprzyjać będzie zakażeniom.

Należy pamiętać o regularnym szczotkowaniu zębów psa z użyciem szczoteczki z miękkim włosiem i specjalnej pasty dla zwierząt. Codziennie na zębach psa odkłada się płytka bakteryjna, co z czasem prowadzi do powstania kamienia nazębnego, brzydkiego zapachu z pyska oraz groźnych stanów zapalnych. Można temu zapobiec poprzez regularne szczotkowanie zębów.

Rhodesian ridgeback – żywienie

Rhodesiany powinny otrzymywać pełnoporcjową dietę, która będzie pokrywała ich zapotrzebowanie na substancje odżywcze, witaminy i minerały. Na rynku dostępnych jest wiele gotowych karm suchych lub mokrych o dobrym, zbilansowanym składzie, które dobrze sprawdzą się w codziennym żywieniu twojego psa. Pod żadnym pozorem nie powinno karmić się psa resztkami z obiadu czy starymi, przeterminowanymi produktami. Dobrze odżywiony pies ma prawidłowo funkcjonujący układ odpornościowy, dzięki któremu jest mniej podatny na zachorowanie na różne choroby.

Ilość podawanej karmy powinna być dostosowana indywidualnie do aktywności danego osobnika. Rhodesiany to psy z natury bardzo aktywne i potrzebujące dużej ilości ruchu, dlatego będą potrzebowały więcej energii niż psy spędzające całe dnie na kanapie. Zbyt mała ilość pożywienia skutkować będzie niedożywieniem i złym samopoczuciem psa. Za duża ilość karmy natomiast sprzyjać będzie odkładaniu się tkanki tłuszczowej, a w konsekwencji prowadzić będzie do rozwoju nadwagi i otyłości, które będą obciążały szczególnie układ ruchu oraz sercowo-naczyniowy.

Z uwagi na skłonność psów rasy Rhodesian ridgeback do dysplazji stawów, wskazane jest dodawanie do posiłków preparatów wapniowo-witaminowych wspomagających pracę stawów.

Rhodesian ridgeback – szkolenie i wychowanie

Rhodesiany to z natury psy posłuszne i lojalne, dlatego ich szkolenie nie powinno być szczególnie problematyczne. Kluczem do sukcesu są regularne treningi, cierpliwość właściciela i dużo ulubionych smakołyków jako nagroda za dobrze wykonane zadanie. Należy pamiętać, że zmęczony fizycznie pies będzie bardziej chętny do nauki nowych umiejętności, ponieważ nie będzie narastała w nim frustracja spowodowana niespożytkowaną energią.

Rhodesian ridgeback – szczeniaki i hodowla

Szczenię rasy Rhodesian ridgeback wymaga szczególnej uwagi. Okres odłączenia od rodzeństwa i całkowitej zmiany otoczenia to dla psa ogromny stres, który może skutkować spadkiem odporności. Przed pojawieniem się szczenięcia należy odpowiednio przygotować dom, np.  kupić posłanie, zabawki, miski oraz podkłady higieniczne. Do ukończenia pełnego cyklu szczepień niewskazane jest wyprowadzanie szczenięcia na spacery, ponieważ kontakt z innymi psami, a także z ich odchodami, może być dla nieuodpornionego szczenięcia bardzo niebezpieczny. W tym okresie szczenię jest szczególnie podane na zachorowanie na choroby zakaźne, jak np. parwowiroza, oraz pasożyty wewnętrzne. Dlatego też, jak tylko szczenię poczuje się pewniej w nowym domu, należy udać się z nim na wizytę do lekarza weterynarii, który zaplanuje kalendarz szczepień i niezbędne odrobaczenia, które pomogą małemu Rhodesianowi przetrwać ten wrażliwy czas bez szwanku. Jeśli jednak zauważysz niepokojące objawy w postaci biegunki, wzdętego brzuszka, spadku apetytu czy osowiałości – mogą to być pierwsze oznaki choroby. Każda infekcja dla szczenięcia jest bardzo niebezpieczna, dlatego im szybciej zobaczy je lekarz, tym większe ma szanse na powrót do zdrowia.

Rhodesian ridgeback – cena

Cena zakupu szczenięcia z hodowli zrzeszonej w Związku Kynologicznym w Polsce wynosi między 5 a 6 tysięcy złotych. Kwota ta uzależniona jest przede wszystkim od potencjału hodowlanego szczenięcia – hodowla zadbała o przekazanie psom jak najlepszych genów po wystawowych rodzicach. Dzięki temu szczenię powinno być wolne od wad genetycznych, które w przyszłości mogłyby objawiać się w postaci groźnych chorób. Szczenię kupione z hodowli powinno posiadać metrykę urodzenia oraz książeczkę zdrowia potwierdzającą przebyte szczepienia i odrobaczenie. Pierwsze miesiące życia szczenięcia to niezwykle ważny okres dla jego socjalizacji, na co ogromny wpływ ma czas, w którym przebywa ono w hodowli. Wtedy szczenię uczy się zachowań społecznych wobec innych psów i ludzi. Prawidłowo zsocjalizowany pies w wieku szczenięcym wyrasta na zrównoważonego dorosłego.

Rhodesian ridgeback– historia rasy, ciekawostki

  • Współcześnie znany Rhodesian ridgeback powstał z krzyżowania w Afryce Południowej rodzimych psów należących do plemienia Hotentotów z importowanymi rasami europejskimi jak dogi czy mastify. Zostały one sprowadzone do USA w połowie XX wieku.
  • Charakterystyczna pręga na grzbiecie Afrykańskiego psa na lwy spotykana jest także u samych lwów, co stało się początkiem wielu legend. W miotach zdarzają się jednak poszczególne szczenięcia pozbawione pręgi.
  • W Czechach psy tej rasy wykorzystywane są w ratownictwie do poszukiwania zaginionych osób.

Rhodesian ridgeback – dla kogo?

Z uwagi na swój przyjazny i lojalny charakter są to psy, które będą uzupełnieniem każdej rodziny. Dobrze dogadają się z dziećmi, a także są przyjacielskie w stosunku do innych zwierząt. Rhodesiany będą jednak w pełni szczęśliwe tylko u boku aktywnego człowieka, który zapewni im codzienną dawkę aktywności fizycznej. Są to idealni kompani wycieczek rowerowych oraz intensywnych spacerów.

5/5 - (11 głos/ów)

To może Cię zainteresować:

Chart afrykański czyli Azawakh lub pies Tuaregów
Aidi – afrykański stróż z gór Atlas
Thai ridgeback – co powinien wiedzieć przyszły właściciel
Pies Górski z Estrela – niezwykły pies z gór
Nagi pies peruwiański – pies będący wcieleniem bóstw według Inków
Seter angielski – idealny pies myśliwski, wspaniały pies rodzinny
Pies kuleje – co zrobić jak pies kuleje na przednią lub tylną łapę?
Osowiały pies – co zrobić gdy pies jest smutny?
Jak długo rośnie pies – do jakiego wieku rośnie pies?
Dlaczego pies je kupy? Wyjaśniamy, dlaczego pies zjada odchody
Oceń nasz artykuł
5/5 - (11 głos/ów)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *