Sznaucer olbrzym jest najspokojniejszym i najmniej hałaśliwym ze wszystkich trzech sznaucerów. Jego wzbudzający respekt wygląd, zrównoważony temperament, pewność siebie oraz odwaga sprawiają, że jest on świetnym stróżem. W razie potrzeby, będzie także bronił za wszelką cenę swoich domowników. Zresztą nic dziwnego – sznaucer kocha bowiem bezgranicznie swoją rodzinę i jest w stanie zrobić dla niej wszystko. Przy odpowiednim wychowaniu, jest wiernym i lojalnym kompanem, niezwykle czułym w stosunku do dzieci i nieodstępującym na krok swojego opiekuna. Cechuje go także imponująca średnia długość życia, duża wytrzymałość i predyspozycje do wielokierunkowego użytkowania.
Sznaucer olbrzym – wygląd i opis rasy
- Wysokość w kłębie: 60-70 cm
- Masa ciała: 35-47 kg
- Rozmiar: duży
- Sierść: średniej długości, o umaszczeniu czarnym lub sól i pieprz
- Długość życia: ok 12-15 lat
Charakterystyka
- Wytrzymałość 5/5
- Zdrowotność 5/5
- Czasochłonna pielęgnacja sierści 4/5
- Przyjazne nastawienie wobec dzieci 4/5
- Inteligencja 4/5
- Predyspozycje obronne 4/5
- Predyspozycje do stróżowania 4/5
- Zdrowotność 4/5
- Wysoki koszt utrzymania 4/5
- Skłonność do szczekania 3/5
- Relacje z kotami 3/5
- Linienie 2/5
- Może żyć w mieszkaniu 2/5
Sznaucer olbrzym – wzorzec rasy
- Kraj pochodzenia: Niemcy
- Klasyfikacja FCI: grupa 2 (pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy go zaganiania bydła), sekcja 1.1 (pinczery); podlega próbom pracy; użytkowany jako pies do towarzystwa oraz pies użytkowy; zaliczany do psów pracujących; należy do typu dogowatego.
- Ogólne wrażenie: duży i silny pies, o czujnym i zrównoważonym charakterze; sylwetka kwadratowa o wysokości w kłębie odpowiadającej długości tułowia (jednocześnie, długość tułowia odpowiada dwóch długościom głowy).
- Zachowanie: zwierzę o łagodnym i zrównoważonym temperamencie, wierny i lojalny, w razie potrzeby będzie bronił właściciela; inteligentny, łatwo się uczy; jest silny i wytrzymały.
- Głowa: o proporcjonalnych rozmiarach; mocnej czaszce i dobrze zaznaczonym stopie; nos czarny i o prostym grzbiecie; wargi czarne; uzębienie kompletne i o zgryzie nożycowym, silna szczęka oraz żuchwa; oczy owalne i ciemne.
- Tułów: o krótkim i silnym grzbiecie, głębokich lędźwiach, zaokrąglonym zadzie oraz szerokiej klatce piersiowej.
- Ogon: o sierpowatym albo szablastym kształcie.
- Kończyny: proste, dobrze umięśnione, przylegają do tułowia.
- Chód: swobodny i stabilny.
- Szata: o gęstej, twardej i niezbyt krótkiej sierści; obecny gęsty podszerstek; miękka broda oraz krzaczaste brwi są cechą charakterystyczną rasy; dopuszczalne umaszczenie obejmuje odmianę czarną lub pieprz i sól, jasne znaczenia są niepożądane.
- Wady dyskwalifikujące: agresja lub nadmierna lękliwość, wady zgryzu, znaczne wady anatomiczne, wady umaszczenia lub owłosienia, niezgodność wymiarów ze wzorcem przekraczająca 4 cm.
Sznaucer olbrzym – charakter
Sznaucer olbrzym jest psem bardzo wytrzymałym, silnym i zdrowym. Dobrze radzi sobie w wymagającej pracy, niezależnie od warunków pogodowych. Dodatkowo, cechuje go bezgraniczne oddanie i lojalność wobec właściciela, jest inteligentny, zrównoważony i spokojny. Ma bardzo silny charakter, zwykle zachowuje rezerwę wobec obcych ludzi, ale jednocześnie kocha bezgranicznie towarzystwo swojego właściciela. Źle znosi samotność, a zostawiony sam sobie może przejawiać skłonności niszczycielskie. Przy odpowiednim wychowaniu, do dzieci odnosi się z dużą delikatnością i czułością. Wykazuje predyspozycje do stróżowania oraz obrony, a także pracy w charakterze psa służbowego.
Sznaucer olbrzym – długość życia
Średnia długość życia psa tej rasy wynosi około 14 lat. Aby jak najdłuższej cieszyć się naszym psim przyjacielem, należy przyłożyć szczególną wagę do jego odpowiedniego żywienia, pamiętać o regularnych wizytach weterynaryjnych oraz odrobaczaniu i szczepieniu pupila. Warto również jak najlepiej dbać o dobrostan psychiczny zwierzęcia- poświęcać mu dużo czasu, uwagi i czułości, nie zapominać o codziennej zabawie oraz budowaniu coraz głębszej relacji z psem.
Sznaucer olbrzym – zdrowie
Psy tej rasy cechuje imponująca, jak na swoje rozmiary, długość życia oraz dobry stan zdrowia. Niemniej, sznaucery olbrzymy wykazują predyspozycję do rozwinięcia kilku schorzeń. Są to:
- Dysplazja stawów biodrowych
- Alergie skórne
- Zapalenie przewodu słuchowego zewnętrznego
- Ciąża urojona
- Skręt żołądka
Sznaucer olbrzym – pielęgnacja
Pielęgnacja sierści sznaucera opiera się głównie na jej regularnym trymowaniu (a więc usuwaniu martwego owłosienia) – średnio raz na trzy miesiące. Oprócz tego, powinno się wyczesywać sierść naszego czworonoga mniej więcej raz na dwa dni, a w razie potrzeby- wykąpać psa przy użyciu delikatnego szamponu. Dodatkowo, należy regularnie podcinać pazury pupila, kontrolować stan uszu i oczu, oczyszczać gruczoły okołoodbytowe, a także dbać o codzienną higienę psiego uzębienia.
Sznaucer olbrzym – żywienie
Ponieważ sznaucer olbrzym – jak każda duża rasa psa- jest szczególnie narażony na wystąpienie skrętu żołądka, należy dołożyć wszelkich starań, aby do niego nie dopuścić. Takimi działaniami zapobiegawczymi jest dzielenie jedzenia na kilka mniejszych porcji oraz ograniczanie wysiłku fizycznego psa bezpośrednio po spożyciu posiłku. Jeżeli chodzi o wybór pokarmu dla naszego czworonoga, mamy do dyspozycji kilka opcji. Po pierwsze, możemy zdecydować się na gotową karmę komercyjną – suchą lub mokrą. Zwykle jest to pokarm pełnoporcjowy, nie wymagający dodatkowej suplementacji (chyba, że wskazują na to konkretne problemy zdrowotne psa). Można również wybrać dietę BARF lub przygotowywaną w domu – w tym przypadku powinniśmy wzbogacać ją o odpowiednie preparaty mineralne i witaminowe. Oczywistym jest także, że pies powinien mieć stały dostęp do świeżej i czystej wody do picia.
Sznaucer olbrzym – szkolenie i wychowanie
Sznaucery olbrzymy świetnie radzą sobie jako psy towarzyszące, służbowe czy sportowe. Są bardzo dobrymi stróżami oraz psami obronnymi. Ponieważ są to zwierzęta bardzo wytrzymałe, nie straszna im ciężka i wymagająca praca. Jako że omawianą rasę cechuje bardzo silny charakter, a także duże rozmiary – wychowania sznaucera olbrzyma powinna się podjąć osoba doświadczona w pracy z psami. Taki właściciel musi cechować się konsekwencją, stanowczością oraz umiejętnością stawiania jasnych granic. Jednocześnie, ułożenie zwierzęcia powinno opierać się na metodach pozytywnych – jakakolwiek agresja okazywana wobec psa jest stanowczo niedopuszczalna. Sznaucery to psy bardzo inteligentne i ciekawskie, dlatego warto angażować je we wszelakie zabawy (najlepiej rozwijające umysłowo). Bardzo ważna jest także odpowiednia socjalizacja zwierzęcia, która powinna mieć miejsce na jak najwcześniejszym etapie życia pupila – pomoże to uniknąć wielu problemów wychowawczych w przyszłości.
Sznaucer olbrzym – szczeniaki i hodowla
Jeżeli interesuje nas rasowy pies z hodowli, bardzo ważne jest, aby zdecydować się na zakup szczenięcia od dobrego hodowcy. Taka osoba nigdy nie zaoferuje nam psa bez rodowodu- jest to absolutna podstawa. Szczeniak, którym jesteśmy zainteresowani, powinien posiadać odpowiednią metryczkę potwierdzającą jego pochodzenie, być odpowiednio socjalizowany, odrobaczony, zaszczepiony i zbadany przez lekarza weterynarii. Rodzice miotu muszą z kolei wpasowywać się we wzorzec rasy ustalony przez FCI, a także być przebadani pod kątem dysplazji stawów biodrowych. Warunki hodowlane, w których wychowują się szczeniaki muszą zapewniać dobrostan zwierząt i być udostępnione do wglądu potencjalnemu klientowi. W końcu, hodowca powinien być osobą budzącą zaufanie, której wyraźnie zależy na dobru swoich psów oraz ich potomstwa. Jeżeli ucieszy nas również zwierzak bez rodowodu lub dorosły przedstawiciel tej rasy, możemy także rozejrzeć się za sznaucerem przeznaczonym do oddania za darmo. Takie zwierzęta są często wystawiane do adopcji na licznych portalach internetowych, w fundacjach pomagających zwierzętom czy po prostu schroniskach.
Sznaucer olbrzym – cena
Zakup szczenięcia sznaucera to koszt minimum 3000 złotych. Oczywiście, jest to cena wymagana przez dobrego hodowcę, która pokrywa koszt przeprowadzonych u rodziców badań genetycznych, a także opieki weterynaryjnej szczeniąt i ich odpowiedniej socjalizacji. Musimy także pamiętać o tym, ile kosztuje właściciela dorosły pies tej rasy oraz jego utrzymanie. Są to bowiem bardzo wysokie koszty, z uwagi na duże rozmiary psa, jego skomplikowaną pielęgnację, często potrzebne kursy posłuszeństwa i kosztowne wyżywienie.
Sznaucer olbrzym – historia rasy, ciekawostki
- Pierwotnym zadaniem rasy było zaganianie bydła. Później wykorzystywano je do stróżowania oraz obrony.
- Sznaucer olbrzym został uznany za oficjalną rasę w 1910 roku.
- Przodkiem sznaucera prawdopodobnie był górnobawarski pies wejski. W celu selekcji tej rasy, prawdopodobnie kojarzono psy hodowlane z dogiem niemieckim oraz pudlem dużym.
- Sznaucer olbrzym i sznaucer miniaturowy pochodzą od sznaucera średniego.
- Pierwszy sznaucer olbrzym w Polsce pojawił się przed rokiem 1939, ale populacja rasy skurczyła się znacznie w trakcie II Wojny Światowej.
- Dawne nazwy rasy to sznaucer monachijski oraz sznaucer piwny.
- Polskie hodowle sznaucera olbrzyma uchodzą za jedne z lepszych na arenie międzynarodowej.
Sznaucer olbrzym – dla kogo?
Sznaucer olbrzym – zalety
- Wytrzymały
- Zdrowy
- Długowieczny
- Lubi dzieci
- Dobry stróż
- Dobry pies obronny
- Świetnie radzi sobie jako pies służbowy
- Odpowiedni dla osoby stanowczej i konsekwentnej
- Odpowiedni dla osoby szukającej psa o dużych rozmiarach
- Lojalny i wierny
- Mało hałaśliwy
- Czujny
- Inteligentny
- Gubi sierść w małym stopniu
- Dobrze znosi trudne warunki pogodowe
Sznaucer olbrzym – wady
- Nie nadaje się dla niedoświadczonego właściciela
- Raczej kiepsko dogaduje się z kotami
- Cechuje go silny, niezależny charakter
- Trudny do wychowania
- Czasochłonna i wymagająca pielęgnacja sierści
- Kosztowne utrzymanie
- Wysoka cena zakupu szczenięcia
