Kot maine coon jest największą rasą kotów domowych na świecie. Wyróżniają go nie tylko imponujące rozmiary, ale również „psi charakter”. Nie przywiązuje się on do miejsca, lecz swojego właściciela, zupełnie jak pies. Jest bardzo lojalny, oddany, a przy tym łagodny, co czyni go wartościowym towarzyszem. Nic więc dziwnego, że koty tej rasy cieszą się dużą popularnością.
Maine coon – charakterystyka rasy
Maine coon – koty półdługowłose – II kat. wg FIFe
kod EMS: MCO
- Pochodzenie: Stany Zjednoczone
- Wielkość: kot duży, muskularny i o mocnym kośćcu; długość nawet do 120 centymetrów, wysokość w ramionach do 40 centymetrów; rośnie długo, bo aż do 3.-4. roku życia
- Waga: kocury 5-10 kg, kotki 5-8 kg;
- Średnia długość życia: od 12 do 15 lat
Wzorzec rasy
- tułów masywny, podłużny, z szeroką klatką piersiową
- średniej wielkości, klinowata, kanciasta głowa (czaszka i kufa powinny stanowić dwie oddzielne bryły),
- mocną brodą, która wraz z nosem i górną wargą tworzy pionową linię;
- zauważalne kości policzkowe
- uszy duże, trójkątne, wysoko osadzone, ozdobione na końcach charakterystycznymi dla rasy długimi, rysimi pędzelkami
- oczy duże, lekko owalne, nieco skośnie osadzone, o typowym tzw. sowim spojrzeniu; kolor zielony, złoty lub miedziany; u biało umaszczonych osobników dopuszcza się oczy niebieskie lub różnobarwne
- nos długi, z wyraźnym przełomem
- ogon bardzo puszysty i długi (przynajmniej taki, jak reszta ciała) – służy kotu do okrywania się podczas snu; długi, falujący włos okrywowy tworzy charakterystyczne „pióro”
- kończyny średniej długości, lecz silne; stopy duże i okrągłe, mocno owłosione pomiędzy palcami
- sierść gęsta, jedwabista, gładka, luźno opadająca, z miękkim i delikatnym, ale gęstym podszerstkiem; ma zróżnicowaną długość; na szyi występuje bogata kryza, dłuższy włos powinien też być na bokach, brzuchu oraz na portkach (tylna strona ud)
Maine coon – charakter
Kot rasy Maine coon jest bardzo zrównoważony i towarzyski. Łatwo przychodzi mu nawiązywanie kontaktu z człowiekiem. Czuje się dobrze wszędzie tam, gdzie jest jego opiekun – towarzyszy mu we wszystkich codziennych czynnościach. Z tego względu często mówi się, że ma on „psi charakter”.
Maine coon chętnie się bawi i jest bardzo inteligentny – można go nauczyć wielu sztuczek. Jest to kot cechujący się dużą aktywnością, przez co trzeba zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu w ciągu dnia. W przeciwieństwie do większości ras kotów maine coon (podobnie jak koty bengalskie) lubi wodę. Mimo swoich nietypowych rozmiarów cechuje się dużą łagodnością i delikatnością. Jest wesoły, cierpliwy i wyrozumiały, dzięki czemu jest doskonałym towarzyszem zarówno rodzin z nieco starszymi dziećmi jak i seniorów. Jest łasy na wszelkie pieszczoty, lubi „rozmawiać” i być w centrum uwagi – należy poświęcać mu odpowiednią ilość czasu, aby był szczęśliwy, gdyż samotność zabija jego wrodzony optymizm.
Maine coon dobrze znosi towarzystwo innych zwierząt z tym, że trzeba go uczyć przebywania w grupie konsekwentnie od kociaka. Posiada on wrodzoną zdolność adaptacji, dzięki czemu nietrudno mu przystosować się do przebywania w mieszkaniu na stałe. Mimo to chętnie wychodzi na dwór – lubi przebywać np. na balkonie zabezpieczonym siatką i wychodzić na spacery ( śmiało można nauczyć go chodzić na smyczy. Maine coon jest silnym i zwinnym kotem pełnym gracji. Uwielbia przygody. Przestrzeń daje mu możliwość realizowania zapędów eksploracyjnych oraz łowieckich. Lubi się wspinać, mimo że nie jest szczególnie skoczny. Z pewnością cieszyłby się specjalnie dla niego skonstruowanym torem przeszkód lub wiszącym placem zabaw.
Ile żyją koty maine coon?
Średnia długość życia kotów Maine Coon to 12-15 lat. Należy pamiętać, że aby pupil żył długo i szczęśliwie trzeba zapewniać mu odpowiednie warunki bytowe, a także regularne wizyty u lekarza weterynarii. Bardzo istotne są szczepienia oraz cykliczne odrobaczanie. Z pewnością zadbany kot będzie mógł towarzyszyć swojemu właścicielowi przez wiele lat.
Maine coon – cena
Ile kosztuje Maine coon? Cena kociaka tej rasy waha się w granicach 1800 do 3000 zł. Oczywiście cena zależy od hodowli – warunkuje ją renoma miejsca oraz rodowody i tytuły zdobyte przez rodziców.
Maine coon – żywienie
Na wygląd kota rasy Maine coon wpływa nie tylko jego zestaw genów i odpowiednia pielęgnacja, ale również prawidłowo zbilansowana dieta bogata we wszystkiego niezbędne dla niego składniki odżywcze. Kot tej rasy ze względu na swoje gabaryty potrzebuje większych porcji żywienia. Oczywiście jadłospis powinien być ułożony indywidualnie dla każdego kociaka, dlatego dobrze jest czasem poradzić się w tej kwestii lekarza weterynarii lub skorzystać z usług zwierzęcego dietetyka.
Przede wszystkim przy wyborze diety i jej składników należy zwrócić szczególną uwagę na aspekty takie jak: wiek, waga, aktywność fizyczna, czy choroby. Na rynku istnieje wiele specjalnych karm dostosowanych konkretnie do tej rasy kotów domowych. Posiadają one m.in. niezbędne dla nich dodatki chroniące stawy, czy wpływające na proces trawienie, a także takie poprawiające wygląd i stan sierści kota. Maine Coon mogą być karmione dietą pół na pół lub wyłącznie dietą bazującą na mokrej karmie.
Oprócz karm gotowych w sklepach można również zdecydować się na skorzystanie z diety BARF (Biologically Appropriate Raw Food). Niezależnie od sposobu żywienia w posiłkach podawanych zwierzęciu nie powinno zabraknąć dużej ilości, wysokiej jakości mięsa oraz wszelkich składników odżywczych, niezbędnych do prawidłowego rozwoju kota. Warto wzbogacać je suplementami, ale należy tę kwestię uprzednio skonsultować z lekarzem weterynarii. Dobrze zbilansowana dieta jest podstawą do zapewnienia kotu dobrego samopoczucia, zdrowia i tym samym długiego życia. Należy również pamiętać, aby zwierzę miało stały dostęp do świeżej wody pitnej.
Kolory
Standardy FIFe dopuszczają u maine coonów umaszczenie białe, 4 kolory podstawowe; czarny, niebieskie, rudy i kremowy oraz 6 typów umaszczeń: umaszczenia jednolite, szylkretowe, z białym, srebrzyste, złociste i tabby.
Pielęgnacja – Strzyżenie
Niewątpliwie wizytówką kota rasy maine coone jest jego długa i puszysta sierść. Aby utrzymać ją w dobrym stanie należy zadbać o kondycję i strukturę włosów, a co za tym idzie regularnie takiego kota szczotkować. Tę czynność powinno się wykonywać przynajmniej dwa razy w tygodniu. W okresie tzw. Intensywnego linienia zwierzęcia czesanie dobrze byłoby wykonywać codziennie, ażeby zapobiec powstawaniu ciężkich do usunięcia kołtunów. Wartościowym akcesorium w pielęgnacji kociego olbrzyma może okazać się furminator lub inaczej trymetr przeznaczony do sierści kotów długowłosych, szczególnie w okresie zmiany okrywy.
Strzyżenie sierści kota od czasu do czasu może być czynnością niezbędną, aby usunąć powstałe kołtuny. Dodatkowo przydadzą się dwa grzebienie – jeden gęsty do pielęgnacji pyszczka i rozczesywania trudno dostępnych miejsc jak okolice uszu i pachwiny oraz drugi, o rzadszym rozstawie igieł do rozczesywania pozostałych partii ciała oraz ogona, którego nie należy zbyt mocno wyczesywać. Ponadto szczotka wykonana z naturalnego włosia, której zaletą jest ładne zbieranie włosia, może posłużyć za uzupełnienie zestawu do szczotkowania kota. Ewentualnie można zaopatrzyć się także w gumowe lub silikonowe zgrzebło, które pomoże usunąć martwy naskórek, a przy tym będzie masować zwierzę relaksując je stymulując cebulki włosowe do intensywniejszego porostu sierści. Kota rasy maine coon nie należy czesać na sucho, w związku z czym warto zaopatrzyć się w preparaty ułatwiające rozczesywanie włosa, które mają właściwości antystatyczne i ochronne.
Maine coon – co trzeba wiedzieć
Koty rasy maine coon potrzebują znacznie większej kuwety niż pozostałe koty, ze względu na swoje gabaryty. Wiąże się to z większym zapotrzebowaniem na żwirek. Niezbędny okaże się także drapak dla kota wysokiej jakości, czyli taki, który wytrzyma harce kociego olbrzyma.
Kupując drapak należy zwrócić szczególną uwagę na wielkość przymocowanych do niego legowisk, gdyż zwierzę powinno mieć wystarczająco dużo miejsca, by móc się tam swobodnie rozłożyć. Również wysokość drapaka ma znaczenie – powinna pozwalać mu na rozciągnięcie się podczas drapania nawet do 1,5 m w górę. Dobrym wyborem będzie model leżący na podłodze, który przy okazji może pełnić funkcję legowiska.
Maine coon pochodzenie
Rasa kotów maine coon pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, a dokładnie ze stanu Maine w Ameryce Północnej. Słowo coon pochodzi od angielskiego “racoon”, które oznacza szopa pracza. Na temat pochodzenia katów maine coon istnieje wiele teorii i legend, lecz do dzisiaj historia tych zwierząt nie jest do końca znana.
Jedna z teorii głosi, iż rasa kotów maine coon powstała ze skrzyżowanie kotów domowych z szopem praczem, skąd wziął się ich puszysty, często pręgowany ogon. Ta legenda jednka dość szybko została obalona przez genetyków, którzy udowodnili, że taka krzyżówka z biologicznego punktu widzenia nie ma racji bytu. Niektórzy próbują doszukiwać się podobieństwa między maine coon’em, a rysiem – co również według badaczy jest rzeczą mało prawdopodobną. O ich skrzyżowaniu miało świadczyć głowa o podobnym kształcie i bardzo charakterystyczne frędzle na uszach.
Istnieje również inna legenda, jakoby koty tej rasy były ściśle powiązane z Wikingami. Ich ukochane norweskie koty leśne, do których maine coon są podobne, towarzyszyły im podczas wszelkich wypraw. Według tej teorii to właśnie te koty miały zapoczątkować nową rasę na nowym kontynencie.
Jeszcze inna teoria dotycząca pochodzenia tej rasy kocich olbrzymów łączy się z romantyczną opowieścią, która dotyczy okresu Rewolucji Francuskiej i jest ściśle związana z królową Marią Antoniną. Otóż ów Maria Antonina chcąc uciec przed egzegucją jaka ją czekała poleciła załadować na statek wszelkie swoje kosztowności jak i swoich futrzanych przyjaciół – koty. Niestety nie zdążyła się na niego dostać. Została schwytana i stracona, a statek wraz z kotami popłynął do Nowego Świata. Tam rzekomo koty Marii Antoniny skrzyżowały się z miejscowymi osobnikami i dały początek rasie Maine coon.
Najbardziej prawdopodobnym jest, iż rasa maine coon powstała ze skrzyżowania różnych kotów przywiezionych przez Europejczyków na teren Ameryki.
Maine coon – hodowla
Tak, jak wszystkie koty rasowe, kocięta maine coon należy kupować tylko i wyłącznie w sprawdzonych miejscach – wybór hodowli powinien być dobrze przemyślany. Hodowla, z której decydujemy się wziąć kota powinna być zarejestrowana w Polskiej Federacji Felinologicznej (Felis Polonia). Jest to jedyna w Polsce organizacja podlegająca pod Międzynarodową Federację Felinologiczną (FIFe), będącą odpowiednikiem Związku Kynologicznego w Polsce i Międzynarodowej Federacji Kynologicznej w przypadku psów. Godna zaufania hodowla to taka, gdzie hodowca zadba o zdrowie swoich podopiecznych. Warto jest uprzednio złożyć tam wizytę i osobiście zadać hodowcy pytania, np. o wyniki badań rodziców kociąt czy dokumenty potwierdzające czystość ich rasy. Zakup czworonoga to poważna i odpowiedzialna decyzja – trzeba więc zatroszczyć się o każdy, nawet najmniejszy szczegół.
Maine coon – zdrowie
Generalnie maine coon to dość zdrowa rasa, zdarzają się jednak wśród jej przedstawicieli przypadki wad wrodzonych, takich jak HCM (kardiomiopatia przerostowa) i policystowatość nerek. W niektórych wypadkach u kotów tej rasy może rozwinąć się dysplazja stawów biodrowych, charakteryzująca się głównie kulawizną. Bywa także, że młode osobniki cierpią na młodzieńcze zapalenie dziąseł, które objawia się poprzez przerośnięte, spuchnięte i krwawiące przy badaniu dziąsła po okresie wyrzynania się zębów.
Maine coon – dla kogo?
Maine coon jest wyjątkową rasą. Można powiedzieć, że jest to pies w kocim ciele. Maine Coon jest kotem nie tylko o wielkich gabarytach, ale i o wielkim sercu pełnym łagodności. Przywiązuje się on do swojego właściciela, darzy go wielkim zaufaniem, sympatią, a przy tym potrzebuje do szczęścia jego miłości i obecności. Koty tej rasy nie są odpowiednie dla ludzi zapracowanych, którzy spędzają długie godziny poza domem. Będą jednak doskonałymi towarzyszami rodzin z dziećmi i osób starszych, którzy poświęcą im odpowiednio dużo uwagi, miłości oraz wystarczająca porcję aktywności fizycznej i umysłowej. Kot obdarzony uczuciem odpłaci się z nawiązką tworząc ze swoim opiekunem zgrany duet na długie lata.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl