West Highland White Terrier – charakterystyka i opis rasy
Strona główna » Poradnik » Psy » Rasy psów »
West Highland White Terrier to rasa psów jedyna w swoim rodzaju. Pełna wigoru, emitująca niezaprzeczalną pogonością i niekończącą się energią. Idealna dla domu gdzie aktywność i ruch to nie słowa tabu. A po spacerze pełnym wrażeń można liczyć na dużą dawkę miziania za uchem.
Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz!
Podstawowe informacje
- Wielkość - średnia
- Wysokość - 25-28 cm w kłębie
- Waga - 7-10kg
- Umaszczenie - białe
- Długość życia - 15-16 lat
- inteligencja 5/5
- aktywność 4/5
- łatwość szkolenia 5/5
- relacje z dziećmi 5/5
- relacje z kotami 4/5
- agresywność 0/5
- zdrowotność 5/5
- koszty utrzymania 4/5
- predyspozycje do obrony 2/5
- predyspozycje do stróżowania 4/5
Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz!
Dzięki dużej odporności i braku predyspozycji do większości chorób, psy te cieszą się dobrym zdrowiem. Co przekłada się na długość życia i pozwala im na osiągnięcie wieku nawet do 15-16 lat. Są to psy cieszące się opinią bardzo wesołych, pozytywnych i przyjacielskich czworonogów. Wykazują duże zainteresowanie otaczającym je otoczeniem. Lubią wspólną zabawę i aktywne spędzanie czasu. Można przypisać im również takie cechy jak posłuszeństwo i oddanie, pomimo ich temperamentu terriera. Bardzo lubią pieszczoty i kontakt z człowiekiem, ale nie są w tym natrętne, ani nie mają tendencji do wykazywania lęku separacyjnego. Są chętne do współpracy, szybko uczące się oraz bystre. Przy odpowiedniej pracy z nimi, wyrozumiałości i delikatności jesteśmy w stanie nauczyć je wszystkiego i wypracować u nich dobre nawyki. Poświęcenie czasu na wychowanie jest bardzo ważne. Niewychowane mogą łatwo wejść na głowę swojemu właścicielowi. Lubią stawiać na swoim i wykazują się przy tym dużym sprytem. Spostrzegawczość i czujność to z pewnością kolejne cechy do zaobserwowania u tej rasy, będą często próbowały ostrzegać swojego właściciela o wszystkim co napotkają na swojej drodze. Sygnalizacją czego będzie donośne szczekanie, przez co mogą sprawiać wrażenie głośnych zwierząt. Jest to rasa, która lubi i świetnie dogaduje się z dziećmi. Nie są agresywne i nie wchodzą w konflikty z innymi psami. Przy dobrze przeprowadzonej socjalizacji potrafią polubić się z każdym innym czworonogiem. Należy jednak uważać na drobne gryzonie jak chomiki, myszki czy szczury. Są to w dalszym ciągu terriery, u których zachował się instynkt myśliwego.
Ze względu na swój kolor Westy wymagają częstszych kąpieli. Posiadają one niestety również skłonność do podrażnień skóry, dlatego należy szukać preparatów delikatnych lub przeznaczonych specjalnie dla tej rasy. Są one bardzo łatwo dostępne i nie powinno sprawiać problemu ich odnalezienie. W przypadku braku poprawy skóry należy zgłosić się niezwłocznie do lekarza weterynarii.
Rodzaj sierści który posiadają wymaga głównie trymowania. Nie jest to skomplikowana czynność, można wykonywać ją jak najbardziej samodzielnie lub u profesjonalnego groomera. Zabiegi te należy powtarzać z częstotliwością około 1 do 2 miesięcy. Dobrym pomysłem jest zabranie szczeniaka już w wieku 10/11 tygodni na pierwszą wizytę w celu zapoznania go z nowym miejscem, tak aby jak najlepiej się w nim odnalazł i nie było to miejsce którego się boi. Zależy nam na jego dobrych wspomnieniach.
Jeżeli chodzi o fryzury to możemy je podzielić na wystawowe i domowe. Różnią się one głównie długością włosa. Najczęstsza fryzura dla Westa to lekko podcięte włosy na pyszczku nadające mu okrągły kształt. Krótko ścięta sierść na grzbiecie i ogonie, a dłuższa na brzuchu i kończynach. W lecie najczęściej spotkamy je za to ostrzyżone na krótko z pozostawionym jedynie okrągłym pyszczkiem.
Do najczęstszych chorób dotykających tą rasę są choroby skóry, a dokładnie atopowe zapalenie skóry. Jest to choroba dziedziczna i dotyka spory odsetek osobników. Objawia się ona mocnym świądem. Szczególnie w okolicy pyska, pachwinach, pachach czy wewnętrznych stronach małżowin usznych. Psy wtedy uporczywie się drapią, ocierają o kanty czy trzepią uszami. Przy zaobserwowaniu takiego zachowania należy zgłosić się niezwłocznie do lekarza weterynarii i rozpocząć leczenie farmakologiczne.
Innymi schorzeniami u tej rasy mają być dermatozy przerostowe, która dotykać mogą młodych jak i starszych Westów. Pojawiają się wtedy na ich ciele czerwone przebarwienia ze zliszajowaceniem i miejscowym wypadaniem sierści. Źródłem wielu z nich może być źle zbilansowana dieta lub/i nieprawidłowa pielęgnacja. Często ustają po wprowadzeniu zmian w karmieniu. Mogą być też spowodowane alergiami pokarmowymi. Silnym i częstym alergenem była wołowina, mięso królicze czy nabiał.
Rasa ta posiada, również predyspozycje do odkładania się kamienia nazębnego. Dlatego ważne jest częste sprawdzanie uzębienia przez lekarza weterynarii na rutynowych wizytach, jak na przykład coroczne szczepienia.
West highland white terrier to popularna rasa. Odnalezienie szczeniaków do adopcji nie powinno przysporzyć nam kłopotów. Średnia ilość w miocie to między 4, a 6 szczeniętami. Należy jednak przy decydowaniu się na adopcje dokładnie sprawdzić całą hodowlę, z których pochodzą. Dobry hodowca powinien być zarejestrowany w polskim Związku Kynologicznym. Takie hodowle west highland white terrierów są dokładnie sprawdzane i kontrolowane. A zwierzęta mają zapewnione odpowiednie warunki. U takich hodowców możliwa jest adopcja szczeniaka z rodowodem zatwierdzonym przez FCI.
Cena takich szczeniąt nie jest najniższa. Waha się między 6 a 8 tysiącami złotych u zaufanych hodowców.
Istnieje również możliwość adopcji Westów ze schronisk za darmo i dodatkowo podarowanie im nowego, kochającego i przede wszystkim stałego domu.
West to czworonóg, który jest z natury bardzo ciekawski i energiczny. Odpowiedni opiekun dla tego terriera to taki, który zapewni mu dużo uwagi i umożliwi mu rozładowanie rozpierającej go energii. Jest on psem odważnym i otwartym. Chętnie przywita się i nawiąże szybko bliski kontakt nawet z obcą mu osobą. Westy lubią towarzystwo dzieci przy czym są łagodne i nie wykazują agresywności. Co czyni je idealnymi psami rodzinnymi. Dodatkowo przywiązują się one do wszystkich członków rodziny.
Jeżeli w naszym domu posiadamy już innego czworonoga, to przy dobrze przeprowadzonej socjalizacji West powinien świetnie odnaleźć się w jego towarzystwie. Natomiast kiedy planujemy, aby był naszą jedyną zwierzęcą pociechą, ważne jest aby jeszcze kiedy będzie szczenięciem zadbać w dalszym ciągu o prawidłową jego socjalizację na przykład przez wizyty w psim przedszkolu. Warto też zabrać go na wizytę zapoznawczą do leczniczy weterynaryjnej. Wtedy takie miejsce kojarzyć będzie z pozytywnymi emocjami, a nie jako miejsce tylko i wyłącznie strachu i bólu.
Pierwsze wzmianki na temat nowej rasy śnieżnobiałych czworonogów pochodzą już z siedemnastego wieku. Przez to, że uważane były za słabsze od innych, nie cieszyły się dużą popularnością we wcześniejszych latach. Jak podają źródła pułkownik Edward Donald Malcolm jako jeden z pierwszych rozpoczął selekcjonowanie białych osobników w XIX wieku. Po tym jak stracił własnego psa na jednym z polowań przez nieszczęśliwy wypadek, myląc go z lisem. Jego celem było uzyskanie białych terierów, które łatwiej będzie zlokalizować.
Pierwszy raz jako rasa pojawiły się na wystawie w Birmingham (Anglia) w 1907 roku. Pierwszym championem został Ch. Morven.
Do ras podobnych do westie zaliczyć możemy Bichon’a frise, pudla, hawańczyka, bolończyka czy maltańczyka.
Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz!
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
Komentarze